Ο Ιάκωβος Σχίζας (1909-1985) ήταν Έλληνας Θεολόγος και Επίσκοπος που διετέλεσε Μητροπολίτης Λαρίσης και Πλαταμώνος και διώχθηκε από τη Δικτατορία.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Ανδραβίδα της Ηλείας το 1909. Το 1922 συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα, τις οποίες ολοκλήρωσε αργότερα στην Κύμη. Εργάστηκε στις φυλακές εφήβων της Κηφισιάς, στο Σικιαρίδειο Πρεβεντόριο και στις Τεχνικές Σχολές του Βασιλικού Ιδρύματος. Το 1937 χειροτονήθηκε διάκονος και το ίδιο έτος πρεσβύτερος. Κατά την διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου υπηρέτησε στο μέτωπο ως στρατιωτικός ιερέας. Έλαβε το πτυχίο Θεολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος από το 1948 μέχρι το 1960.[1][2]
Μητροπολίτης Λαρίσης και Πλαταμώνος
Ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης, ο οποίος εγκαινιάστηκε το 1965 από τον Μητροπολίτη Ιάκωβο.
Εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης και Πλαταμώνος και χειροτονήθηκε επίσκοπος στις 18 Μαΐου 1960. Μάλιστα μαζί του ήλθε στη Λάρισα και χειροτονήθηκε ο Αθανάσιος Μυτιληναίος, πνευματικό παιδί του Ιακώβου[3]. Ενδιαφέρθηκε ιδιαιτέρως για την κάλυψη των κενών ενοριών της Μητροπόλεως χειροτονώντας πολλούς νέους ιερείς. Επί των ημερών του λειτουργούσε στη Λάρισα οικοτροφείο για τη στέγαση και τη σίτιση απόρων μαθητών από τα χωριά που φοιτούσαν στα 2 σχολεία αρρένων της πόλης.[4]
Το 1965 τέλεσε τα εγκαίνια του νέου Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης[5] και συνέγραψε διάφορες χριστιανικές μελέτες [6]
Κοίμηση και μνήμη
Εκοιμήθη στην Αθήνα στις 5 Απριλίου 1985 σε ηλικία 76 ετών.
Το 2020 ο Μητροπολίτη Λαρίσης Ιερώνυμος, με προσωπικές ενέργειές του, επανέφερε στη Λάρισα τα οστά του Μητροπολίτη Λαρίσης Ιακώβου Σχίζα ο οποίος το 1968 είχε διωχθεί από το τότε Δικτατορικό καθεστώς και εξαναγκάστηκε να φύγει από τη Λάρισα. Τα οστά τοποθετήθηκαν μόνιμα στο παλαιό Κοιμητήριο της Λάρισας, ώστε μετά θάνατον ο Ιάκωβος να επιστρέψει στην πόλη που διακόνησε ως επίσκοπος, παρά την τότε αντικανονική απομάκρυνσή του.[7][8]
