Το Μεγάλο Παζάρι, Καλυμμένο Παζάρι ή Καλυμμένη Αγορά (τουρκικά: Kapalıçarşı) είναι μία από τις μεγαλύτερες καλυμμένες αγορές στον κόσμο. Βρίσκεται στο παλιό τμήμα της Κωνσταντινούπολης και καλύπτει έκταση 30.700 μ². Το Μεγάλο Παζάρι είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα αξιοθέατα της Κωνσταντινούπολης.
Στους δρόμους του παζαριού υπάρχουν περισσότερα από 3600 καταστήματα και 11 πόρτες [1]. Κάθε μέρα το Παζάρι επισκέπτονται πάνω από μισό εκατομμύριο επισκέπτες και τουρίστες. Το φάσμα των προϊόντων στο Παζάρι είναι εξαιρετικά μεγάλο - κοσμήματα, αντίκες, δέρμα, υφάσματα, χαλιά, τουριστικά αναμνηστικά, κεραμικά, προϊόντα ξύλου κλπ.
Μέσα στο Μεγάλο Παζάρι υπάρχουν εστιατόρια, σιντριβάνια, τζαμιά, σπίτια, τουρκικό λουτρό (το χαμάμ), γραφεία συναλλάγματος κλπ. Κατά την οθωμανική περίοδο στο Παζάρι ασχολούνταν όχι μόνο με το εμπόριο, αλλά και με τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και οι τράπεζες εργάστηκαν εδώ.[2] Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα το Παζάρι ήταν το κέντρο του εμπορίου σκλάβων.
Το Παζάρι είναι ανοιχτό από τις 8:30 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα όλες τις μέρες εκτός από την Κυριακές, καθώς και τις θρησκευτικές αργίες και τις τραπεζικές αργίες. [3]
Ιστορία και αρχιτεκτονική
Η κατασκευή του παζαριού άρχισε με τον Σουλτάνο Μεχμέτ Β΄ αμέσως μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Στα επόμενα χρόνια, το Μεγάλο Παζάρι πολλές φορές αναδομήθηκε και επεκτάθηκε. Στις αρχές του 17ου αιώνα το Μεγάλο Παζάρι είχε ήδη επιτύχει το τελικό του σχήμα. Περί το 1638 ο Τούρκος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή μας έδωσε μια σημαντική ιστορική περιγραφή του Παζαριού και των εθίμων του.
Επαναλαμβανόμενες καταστροφές, πυρκαγιές και σεισμοί έπληξαν το Μεγάλο Παζάρι στην πολύχρονη ιστορία του. Η πρώτη φωτιά έγινε το 1515, μία άλλη το 1548. Η πυρκαγιά του 1701 ήταν ιδιαίτερα έντονη, και ανάγκασε το 1730-31 τον Μεγάλο Βεζύρη Νεβσεχίρλι Νταμάτ Ιμπραήμ Πασά να ανοικοδομήσει τμήματα του παζαριού. Μετά το σεισμό του 1894, πραγματοποιήθηκε η μεγάλη ανακατασκευή του.
Η τελευταία μεγάλη καταστροφή συνέβη το 1894 όπου ισχυρός σεισμός έπληξε την Κωνσταντινούπολη. Ο Υπουργός Δημοσίων Έργων, Μαχμούντ Σελαλεντίν Πασάς επιβλέπει την επισκευή του κατεστραμμένου παζάριου μέχρι το 1898. Η τελευταία αποκατάσταση του παζαριού πραγματοποιήθηκε το 1980.
Αρχικά τα κατασκευάσματα του Μεγάλου Παζαριού χτίστηκαν με ξύλο και μόνο μετά τη φωτιά του 1700, ξαναχτίστηκαν και καλύφθηκαν σε πέτρα και πλίνθο.[4]
