Το Μεγάλο Δουκάτο της Τρανσυλβανίας (γερμανικά: Großherzogtum Siebenbürgen, ουγγρικά: Erdélyi Nagyhercegség, ρουμανικά: Arhiducatul Transilvaniei), ενώ, μετά το 1765, γνωστό ως Μεγάλο Πριγκιπάτο της Τρανσυλβανίας (γερμανικά: Großfürstentum Siebenbürgen, ουγγρικά: Erdélyi Nagyfejedelemség, ρουμανικά: Marele Principat al Transilvaniei) αποτελούσε μία από τις συνιστώσες της Μοναρχίας των Αψβούργων (Αυστριακή Αυτοκρατορία μετά το 1804). Πρωτεύουσές του ήταν διαδοχικά το Ναγκισεμπέν/Χέρμανσταντ/Σιμπίου και το Κόλοσβαρ/Κλάουζενμπουργκ/Κλουζ.
Διαδέχτηκε το Πριγκιπάτο της Τρανσυλβανίας (του οποίου η πρωτεύουσα ήταν το Γκιουλαφέχερβαρ/Κάρλσμπουργκ/Άλμπα Ιούλια), διαθέτοντας, ωστόσο, λιγότερη αυτονομία: δεν υφίστατο, πλέον, βοϊβόδας/πρίγκιπας/μέγας δούκας ο οποίος εκλεγόταν από την τρανσυλβανική δίαιτα παλαιότερα, αλλά κυβερνήτες οι οποίοι ορίζονταν από τους Αψβούργους, αυτοκράτορες της Αυστρίας (ο τελευταίος εξ'αυτών, ο Λουί Φολιό ντε Κρενεβίλ, ήταν γιος Γάλλου πολιτικού μετανάστη[1]). Η δίαιτα μετατράπηκε σε απλό σώμα καταγραφής των αυτοκρατορικών αποφάσεων.
Το 1867, στη διάρκεια της βασιλείας του Φραγκίσκου Ιωσήφ των Αψβούργων, το Μεγάλο Πριγκιπάτο της Τρανσυλβανίας καταργήθηκε, καθώς και το σύνολο των διοικητικών του οργάνων, ενώ τα εδάφη του προσαρτήθηκαν από την Ουγγαρία εντός της αυτοκρατορίας της Αυστροουγγαρίας.
Παραπομπές
Βιβλιογραφία
- Auguste de Gérando, La Transylvanie et ses habitants (2 volumes). Imprimeurs-Unis, Paris, 1845.
Σχετικά λήμματα
