Ο μαύρος λίθος (αραβικά: ٱلْحَجَرُ ٱلْأَسْوَد, αλ-Χάτζαρου αλ-Άσουαντ) είναι μια πέτρα που βρίσκεται στην ανατολική γωνία της Κάαμπα, του αρχαίου κτιρίου στο κέντρο του Μεγάλου Τζαμιού της Μέκκας στη Σαουδική Αραβία. Λατρεύεται από τους Μουσουλμάνους σαν ισλαμικό κειμήλιο το οποίο, σύμφωνα με την μουσουλμανική παράδοση, χρονολογείται από την εποχή του Αδάμ και της Εύας.[1] Πολλοί μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι είναι μετεωρίτης ο οποίος κατέχει υπερφυσικές δυνάμεις.[2]
Ο λίθος λατρεύεται στην Κάαμπα από τους προϊσλαμικούς ειδωλολατρικούς χρόνους. Σύμφωνα με την ισλαμική παράδοση, τοποθετήθηκε ανέπαφος στον τοίχο της Κάαμπα από τον ισλαμικό προφήτη Μωάμεθ το 605 Κ.Χ., πέντε χρόνια πριν από την πρώτη του «αποκάλυψη». Έκτοτε, έχει σπάσει σε θραύσματα και τώρα είναι στερεωμένος σε ένα ασημένιο πλαίσιο στο πλάι της Κάαμπα. Είχε από καιρό συσχετιστεί με την Κάαμπα, η οποία χτίστηκε στην προϊσλαμική περίοδο και ήταν τόπος προσκυνήματος των Ναβαταίων που επισκέπτονταν το ιερό μία φορά το χρόνο για να πραγματοποιήσουν το προσκύνημά τους. Η Κάαμπα είχε 360 είδωλα των Μεκκαίων θεών.[3][4] Οι σημιτικοί πολιτισμοί της Μέσης Ανατολής είχαν την παράδοση να χρησιμοποιούν ασυνήθιστες πέτρες για να επισημάνουν τόπους λατρείας, ενώ η υπόκλιση, η λατρεία και η προσευχή σε τέτοια ιερά αντικείμενα περιγράφεται επίσης στην Παλαιά Διαθήκη ως ειδωλολατρική[5] και ήταν αντικείμενο προφητικής επίπληξης.[6][7][8][9][10][11] Την θεωρία προελεύσεως του μαύρου λίθου από μετεωρίτη έχουν παρομοιάσει ορισμένοι συγγραφείς με τον μετεωρίτη που τοποθετήθηκε και λατρευόταν στον ελληνικό Ναό της Αρτέμιδος.[12][13][14]
Παραπομπές
↑Sheikh Safi-ur-Rehman al-Mubarkpuri (2002). Ar-Raheeq Al-Makhtum (The Sealed Nectar): Biography of the Prophet. Dar-us-Salam Publications. ISBN978-1-59144-071-0.