O μίνι-Ποσειδώνας ή υποποσειδώνας (μερικές φορές γνωστός ως νάνος αερίου ή μεταβατικός πλανήτης) είναι ένας πλανήτης με μάζα μέχρι 10 γήινες μάζες (M⊕), λιγότερο ογκώδης από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, οι οποίοι έχουν περίπου 14,5 (M⊕) και 17 (M⊕), αντίστοιχα. Οι Μίνι-Ποσειδώνες έχουν παχιές ατμόσφαιρες υδρογόνου–ηλίου, μάλλον με βαθιά στρώματα πάγου, βράχου ή υγρούς ωκεανούς (από νερό, αμμωνία, ένα μείγμα και των δύο, ή βαρύτερες πτητικές ουσίες).[1]
Οι θεωρητικές μελέτες αυτών των πλανητών βασίζονται στις γνώσεις που έχουμε σχετικά με τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Χωρίς πυκνή ατμόσφαιρα, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ωκεάνιοι πλανήτες.[2] Υπολογίζεται ότι διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε ένα βραχώδη και ένα αέριο πλανήτη είναι περίπου 1,6 με 2,0 γήινες ακτίνες.[3][4] Πλανήτες με μεγαλύτερη ακτίνα και μετρούμενες μάζες είναι ως επί το πλείστον χαμηλής πυκνότητας και απαιτούν μια εκτεταμένη ατμόσφαιρα ώστε να εξηγηθούν οι μάζες και οι ακτίνες τους. Επίσης οι εμπειρικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι οι πλανήτες με μεγαλύτερη ακτίνα από περίπου 1,6 γήινες ακτίνες (με 6 γήινες μάζες περίπου) εμπεριέχουν σημαντικές ποσότητες πτητικών ουσιών ή αερίου Ηλίου (τέτοιοι πλανήτες φαίνεται να έχουν μια ποικιλία από συνθέσεις που δεν εξηγούνται από μια ενιαία σχέση μάζας–ακτίνας, όπως αυτή που βρέθηκε σε βραχώδεις πλανήτες).[5][6][7] Παρόμοια αποτελέσματα επιβεβαιώνονται και από άλλες μελέτες.[8][9][10] Όσο για τη μάζα, το κατώτερο όριο μπορεί να διαφέρει για διαφορετικούς πλανήτες ανάλογα με τις συνθέσεις τους, η διαχωριστική μάζα μπορεί να ποικίλει από μία γήινη μάζα μέχρι και στο υψηλό όριο των 20 γήινων μαζών (M⊕).
Δείτε επίσης
Παραπομπές
- ↑ D'Angelo, G.; Bodenheimer, P. (2016). «In Situ and Ex Situ Formation Models of Kepler 11 Planets». The Astrophysical Journal 828 (1): id. 33. doi:10.3847/0004-637X/828/1/33. Bibcode: 2016arXiv160608088D.
- ↑ Οπτική στο εγγύς υπέρυθρο διέλευσης παρατηρήσεις των σούπερ-Γη GJ1214b: νερό-κόσμο ή μίνι-Ποσειδώνα?, E. J. W. de Mooij (1), Μ. Brogi (1), R. J. de Kok (2), J. Koppenhoefer (3,4), S. V. Nefs (1), Ι. Α. Γ. Snellen (1), J. Greiner (4), J. Hanse (1), ε. κ. Heinsbroek (1), C. H. Lee (3), p. P. van der Werf (1),
- ↑ Αρχιτεκτονική Kepler Multi-διέρχονται Συστήματα: II.
- ↑ Όταν ένας Εξωπλανήτης Επιφάνεια να Γίνει Γη -;, blogs.scientificamerican.com, 20 ιουνίου 2012
- ↑ Benjamin J. Fulton et al.
- ↑ Κόρτνεϊ Δ. Σάλτσα et al.
- ↑ Leslie A. Rogers "Πιο 1.6 Γη-Ακτίνα Πλανήτες δεν είναι Ρόκι"
- ↑ Lauren M. Weiss, και Geoffrey W. Μάρσι.
- ↑ Geoffrey W. Μάρσι, Λόρεν M. Weiss, Erik A. Petigura, Χάουαρντ Isaacson, Andrew W. Howard και ο Lars. Α. Buchhave.
- ↑ Geoffrey Marcy W. et al.
- Six New Planets: Mini-Neptunes Found Around Sunlike Star, Victoria Jaggard, Το National Geographic News, Που Δημοσιεύθηκε Τον Φεβρουάριο 2, 2011
- Barnes, Rory; Jackson, Brian; Raymond, Sean N.; West, Andrew A.; Greenberg, Richard (January 13, 2009). «The HD 40307 Planetary System: Super-Earths or Mini-Neptunes?». The Astrophysical Journal 695 (2): 1006. doi:10.1088/0004-637X/695/2/1006. Bibcode: 2009ApJ...695.1006B.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
