Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|23|12|2024}}
Τμήματα του στρατού της Βορείου Ηπείρου στην Μονή Τσέπου.
Η γραμμή του μετώπου που έλεγχαν οι δυνάμεις της Αυτόνομης Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου, βόρεια του Αργυροκάστρου, που ήταν και η έδρα της Προσωρινής Κυβέρνησης, βρισκόταν νότια από τη συμβολή των ποταμών Βελίτσα και Δρίνου και εκτινόταν μέχρι τα υψώματα της Τσεπούνας και κοντά στο χωριό Μοσχοχώρι.
Η συμπλοκή
Στον κεντρικό τομέα του μετώπου, βόρεια του Αργυροκάστρου, ήταν έντονος ο κίνδυνος κατάρρευσης, καθώς αλβανικά τμήματα είχαν προωθηθεί στο υψώματα της Μονής Τσέπου και ήταν έτοιμα να συνεχίσουν την προέλαση νοτιότερα. Η βορειοηπειρωτική πλευρά βρισκόταν σε δυσχερή θέση προσπαθώντας να συγκεντρώσει άμεσα ενισχύσεις.
Επικεφαλής της αμυντικής διάταξης ήταν ο ταγματάρχης Βλάσης Καραχρήστος, διοικητής του Συντάγματος Δελβίνου, ενώ η κατάσταση ανάγκασε τον ίδιο τον υπουργό άμυνας της Βορείου Ηπείρου, Δημήτριο Δούλη να επεμβεί και να τοποθετήσει σε αμυντικές θέσεις στην περιοχή το Σώμα Ερυθροχιτώνων του Αλέξανδρου Ρώμα και τον Ανεξάρτητο Λόχο Λαμπόβου, με επικεφαλής τον λοχαγό Γεράσιμο Πνευματικάτο.
Οι αλβανικές ομάδες, με την υποστήριξη Ολλανδών αξιωματικών, εξαπέλυσαν την κύρια επίθεσή τους στον τομέα της Μονής Τσέπου και τα κοντινά υψώματα στην Τσεπούνα και το Μοσχοχώρι. Κατάφεραν να προωθηθούν αρκετά και να καταλάβουν αρχικά σημαντικές θέσεις. Όμως μετά από εντολή του Βλάση Καραχρήστου, που θεώρησε ότι περαιτέρω υποχώρηση θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο το μέλλον του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, εξαπολύθηκε νυχτερινή επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μονής Τσέπου. Ο αιφνιδιασμός τελικά πέτυχε, παρόλα τα σφοδρά εχθρικά πυρά που συγκέντρωσε η επίθεση.
Η αλβανική αντίδραση συνεχίστηκε για περίπου μία ώρα, μετά την ανακατάληψη της Μονής, όμως με την άφιξη βορειοηπειρωτικών ενισχύσεων, ξεκίνησε η αλβανική υποχώρηση. Την επόμενη ημέρα τα βορειοηπειρωτικά τμήματα συνέχισαν την προέλασή τους μέχρι τις όχθες του Βελίτσα και στο χωριό Πλέτι.
Η σύγκρουση στην περιοχή της Μονής Τσέπου και η επιτυχία των Βορειηπειρωτών είχαν σημαντικό θετικό αντίκτυπο για τη συνέχιση του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, ενώ η αλβανική προέλαση προς το Αργυρόκαστρο, ανατράπηκε οριστικά.
