Ο Λουίτζι Μορέτι (ιταλικά: Luigi Moretti, 1922 - 1991) ήταν Ιταλός ιστορικός και επιγραφολόγος, ο οποίος ασχολήθηκε εκτεταμένα με τη μελέτη των αρχαίων ελληνικών επιγραφών της Κάτω Ιταλίας.[1][2]
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στη Ρώμη και ήταν ο 2ος από τα 3 αγόρια της οικογένειας. Φοίτησε στο πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης όπου αποφοίτησε το 1944 με εξειδίκευση στην αρχαία ελληνική ιστορία και την διατριβή του να αφορά την αρχαία Μεσσηνία με τίτλο Messene e Lacedemone sino alla fine della guerra messenica (Μεσσήνη και Λακεδαιμόνα έως το τέλος του Μεσσηνιακού πολέμου). Μετά το τέλος των σπουδών του προσλήφθηκε στο πανεπιστήμιο και μετέπειτα έγινε και καθηγητής αρχαιοελληνικής ιστορίας το 1953.[1]
Κατόπιν εργάστηκε σε διάφορα ακαδημαϊκά ιδρύματα στο Παλέρμο, Νάπολη, και Μπάρι ασχολούμενος με την μελέτη των ελληνικών επιγραφών της Μεγάλης Ελλάδας, ενώ παράλληλα υπήρξε συντάκτης σε λεξικά της Ιταλικής γλώσσας και αρθρογράφος σε αρχαιολογικά περιοδικά. Από το 1990 ήταν καθηγητής και στην Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών.[1]
Πέθανε στη Ρώμη στις 8 Αυγούστου του 1991. Είχε 3 παιδιά, εκ των οποίων ο ένας ο σκηνοθέτης Νάνι Μορέτι.[1][2]
Ενδεικτική εργογραφία
Iscrizioni agonistiche greche (1953)
Olympionikai, i vincitori negli Antichi agoni Olimpici (1957, 1970, 1987)[2]
(Γερμανικά) Wolfgang Decker, Joachim Ebert, Ingomar Weiler: Nachruf Luigi Moretti. In: Nikephoros. Zeitschrift für Sport und Kultur im Altertum 4 (1991) S. 5-6.
(Ιταλικά) Fonti e Bibl.: M.L. Lazzarini, L. M., in Gnomon, LXV (1993), pp. 81-83;
(Ιταλικά) Id., s.v. M. L., in Enciclopedia italiana, V Appendice (1993), pp. 552 s.;
(Ιταλικά) M. Pani, Ricordo di L. M., in Scienze dell’Antichità, VI-VII (1992-93), pp. 11-16;
(Ιταλικά)S. Panciera, L. M., in Epigrafi, epigrafia, epigrafisti, Roma 2006, pp. 1569-1571.
