Η Γκέρο γεννήθηκε το 1926 στο Φιέρι της νοτιοδυτικής Αλβανίας και αναφέρεται ως κόρη φτωχής οικογένειας που έμεινε ορφανή και αναγκάστηκε να εργαστεί από την παιδική της ηλικία[3]. Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1943, προσχώρησε από κοινού με άλλες 67 νεαρές γυναίκες από το Φιέρι στη νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας και ταυτόχρονα στην αντίσταση εναντίον των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής μέσα από το LANÇ[4]. Αρχικά η ίδια ασχολήθηκε με τον οργανωτικό τομέα, έχοντας σημαντική συμβολή στην προσέλκυση και κατάταξη νέων μελών από την περιοχή του Φιέρι[3], ενώ η οικία της αξιοποιήθηκε ως καταφύγιο και μέρος συγκέντρωσης αντιστασιακών. Αργότερα η Γκέρο μετατάχθηκε σε μάχιμο τμήμα, υπηρετώντας στην επονομαζόμενη «16η Ταξιαρχία Επίθεσης»[5].
Στις αρχές Οκτωβρίου του 1944 τραυματίστηκε σοβαρά σε σύγκρουση εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων κοντά στη Λούσνια, με αποτέλεσμα να πιαστεί αιχμάλωτη και να εκτελεστεί, με αλβανικές πηγές να υποστηρίζουν πως δέθηκε σε δέντρο και κάηκε ζωντανή ως αντίποινα για τη δράση των ανταρτών[4][6].
Δημόσια μνήμη
Μετά την απελευθέρωση και την εγκαθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος, το αλβανικό κράτος τίμησε τη Λίρι Γκέρο για τη συμμετοχή της στην Εθνική Αντίσταση, αποδίδοντάς της τον τίτλο της «Ηρωίδας του Λαού»[1][2]. Αγάλματα που αναπαριστούν τη μορφή της βρίσκονται σε διάφορες περιοχές της χώρας (όπως στο Φιέρι και στο Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών των Τιράνων) ενώ το όνομά της έχει δοθεί σε μια συνοικία[7] και ένα σχολείο της γενέτειράς της, καθώς και σε οδό των Τιράνων. Ακόμη η Γκέρο αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία η Αλβανίδα λογοτέχνιδα και σεναριογράφος Έλενα Κανταρέ εμπνεύστηκε για να δημιουργήσει τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας του 1978, Nusja dhe shtetrrethimi[2][8] (ελληνικά: «Η νύφη και η πολιορκία»), τον οποίο ερμήνευσε η Ραϊμόντα Μπούλκου[9].
