Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|22|12|2024}}
Ο Κόλπος της Πλακεντίας (στη γαλλική: Baie de Plaisance) είναι μεγάλος κόλπος στη νοτιοανατολική ακτή της Νέας Γης, νήσου στον Κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου στον Καναδά. Σχηματίζεται μεταξύ των δύο νοτιοανατολικών χερσονήσων Μπουρίν (δυτικά) και Αβαλόν (ανατολικά), με κατεύθυνση αναπτύξεως από νότια-νοτιοδυτικά προς βόρεια-βορειοανατολικά, και έχει μήκος περίπου 100 χιλιόμετρα. Επί της δυτικής πλευράς του εσωτερικού του κόλπου και παράλληλα προς την ακτή αναπτύσσεται συστάδα νήσων και νησίδων που αναδεικνύουν ένα ειδυλλιακό τοπίο και μετατρέπουν το θαλάσσιο χώρο σε σπουδαίο αλιευτικό πεδίο.
Ακολουθώντας την ιστορία της νήσου από τον 16ο αιώνα, όταν έφθασαν οι πρώτοι Ευρωπαίοι και τέθηκε υπό γαλλική κυριαρχία, αναπτύχθηκε οικιστικά η ανατολική ακτή του κόλπου, όπου και η μεγαλύτερη πόλη Πλακεντία που του έδωσε την ονομασία του. Με τη συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 η νήσος περιήλθε στην αγγλική κυριαρχία. Το Κασλ Χιλ, περιοχή με παλαιές γαλλο-αγγλικές οχυρώσεις κοντά στην ομώνυμη πόλη, αποτελεί εθνικό ιστορικό μνημείο. Άλλοι οικισμοί γύρω από τον κόλπο είναι το Μπουρίν και η Μαιρυστάουν.
Στη διάρκεια του Β' Π.Π. και περί το μέσο της ανατολικής ακτής του κόλπου δημιουργήθηκε ο ναυτικός σταθμός Αργεντίας, που μεταβιβάστηκε στις ΗΠΑ στα πλαίσια του Νόμου Εκμισθώσεων και Δανεισμού, και η λειτουργία του άρχισε στις 15 Ιουλίου 1941. Εντός του κόλπου και προ αυτού του σταθμού στις 9 και 10 Αυγούστου του ίδιου έτους πραγματοποιήθηκε με άκρα μυστικότητα η ιστορική συνάντηση του Αμερικανού προέδρου Φραγκλίνου Ρούζβελτ και του Βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσώρτσιλ, η καλούμενη και Διάσκεψη του Ατλαντικού, όπου υπογράφηκε η ιστορική συμφωνία που έλαβε την ονομασία «Χάρτης του Ατλαντικού» και δημοσιοποιήθηκε 4 ημέρες αργότερα, στις 14 Αυγούστου.