Ο Κωνσταντίνος Γαρέφης (1874 - 1906), ήταν σημαντικός Έλληνας Μακεδονομάχος και οπλαρχηγός.
Βιογραφία
Ο Κωνσταντίνος Γαρέφης γεννήθηκε στις Μηλιές του Πηλίου το 1874. Ήταν εγγονός του, σουλιώτικης καταγωγής, Γαρέφη ή Σκληρού του Αποστόλη, ο οποίος ήταν αδελφός του ανυπόταχτου Κατσούδα, που είχε παντρευτεί ξαδέρφη του Σαρακατσάνου πρωτοκλέφτη Κατσαντώνη. Ο παππούς του εγκαταστάθηκε στις Μηλιές κυνηγημένος απ’ τον Αλή Πασά και πήρε γυναίκα από την οικογένεια των αρματολών της περιοχής Μπασδεκαίων. Ο πατέρας του Κωνσταντίνου Γαρέφη, ο Δημήτρης Γαρέφης ή Κατσούδας, είχε διακριθεί στις Πηλιορείτικες επαναστάσεις του 1874 και 1878, ενώ η μητέρα του ονομαζόταν Ασήμω, το γένος Γεωργιάδη.[1]
Ένοπλη δράση
Το 1905 ο Κωνσταντίνος Γαρέφης ακολούθησε τον Κωνσταντίνο Μαζαράκη-Αινιάν και με κέντρο δράσης το Βέρμιο αγωνίστηκε ως υπαρχηγός του σώματος Μακεδονικού αγώνα. Όταν η δράση του Κωνσταντίνου Μαζαράκη έγινε γνωστή και το αντάρτικο σώμα του έπρεπε να διαλυθεί ο καπετάν Γαρέφης τον αντικατέστησε οργανώνοντας δικό του αντάρτικο σώμα στα τέλη του 1905 και επεκτείνοντας την ακτίνα δράσης αποκατέστησε την ασφάλεια στην περιοχή.
Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Γαρέφη
Τη νύχτα της 6ης Αυγούστου 1906 ανακάλυψε, στο χωριό Τσερνέσοβο Αριδαίας (σημερινό Γαρέφι), την καλύβα, στην οποία κρύβονταν οι εχθροί του, κομιτατζήδες Λούκας και Καρατάσος.[2] Ο καπετάν Γαρέφης δίχως φόβο μπήκε στην καλύβα τους και σκότωσε τον Καρατάσο και τραυμάτισε βαριά το Λούκα. Όμως κατά τη συμπλοκή τραυματίστηκε από τους άντρες του Λούκα. Ο Γαρέφης, παρόλο το σοβαρό τραυματισμό του, επέμεινε, πριν φύγει από το πεδίο της μάχης, να δεί το αποτελέσμα της συμπλοκής.[3] Λίγε ημέρες αργότερα θα πεθάνει εξαιτίας των τραυμάτων στις 24 Αυγούστου 1906.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
