Το Κράτος της Μάλτας (αγγλικά: State of Malta, μαλτέζικα: Stat ta' Malta), γνωστό ευρύτερα απλώς ως Μάλτα, ήταν ο προκάτοχος της σύγχρονης Δημοκρατίας της Μάλτας. Υφίστατο μεταξύ της 21ης Σεπτεμβρίου 1964 και της 13ης Δεκεμβρίου 1974.[1][2][3][4]
Η Βασιλική Αποικία της Μάλτας απέκτησε την ανεξαρτησία της με τον Νόμο της Ανεξαρτησίας της Μάλτας που ψηφίστηκε από το Βρετανικό Κοινοβούλιο το 1964. Σύμφωνα με το νέο Σύνταγμα της Μάλτας, που εγκρίθηκε σε δημοψήφισμα που διεξήχθη τον Μάιο του ίδιου έτους, η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ έγινε Βασίλισσα της Μάλτας (Reġina ta' Malta). Οι συνταγματικοί της ρόλοι ανατέθηκαν στον Γενικό Κυβερνήτη της Μάλτας.[5] Μεταξύ 1964 και 1974, η Ελισάβετ Β΄ επισκέφθηκε τη Μάλτα μόνο μια φορά, το Νοέμβριο του 1967.[6][7]
Γενικοί Κυβερνήτες
Οι ακόλουθοι Γενικοί-Κυβερνήτες άσκησαν τα καθήκοντά τους στη Μάλτα μεταξύ των ετών 1964 και 1974:
- Μόρις Χένρι Ντόρμαν (21 Σεπτεμβρίου 1964 – 4 Ιουλίου 1971)
- Άντονι Μάμο (4 Ιουλίου 1971 – 13 Δεκεμβρίου 1974)
Πρωθυπουργοί
Οι Πρωθυπουργοί και επικεφαλής της Κυβέρνησης της Μάλτας, κατά την περίοδο της Πολιτείας της Μάλτας, ήταν:
- Τζόρτζιο Μποργκ Ολιβιέρ (21 Σεπτεμβρίου 1964 – 21 Ιουνίου 1971)
- Ντομ Μιντόφ (21 Ιουνίου 1971 – 13 Δεκεμβρίου 1974)
Ιστορικά στοιχεία
Μετά την ψήφιση του Νόμου της Ανεξαρτησίας της Μάλτας από το Βρετανικό Κοινοβούλιο και την έγκριση του Συντάγματος της Μάλτας από το 54,5% των ψηφοφόρων στο δημοψήφισμα του Μαΐου του 1964, το Κράτος της Μάλτας έγινε μια πραγματικότητα στις 21 Σεπτεμβρίου 1964. Το πολίτευμα της συνταγματικής μοναρχίας έφερε την Ελισάβετ Β΄ ως Βασίλισσα της Μάλτας και αρχηγό του κράτους. Η ημερομηνία αυτή εξακολουθεί να εορτάζεται ως η Ημέρα της Ανεξαρτησίας (Jum l-Indipendenza) μέχρι και σήμερα.[8][9] Την 1η Δεκεμβρίου 1964, η Μάλτα έγινε δεκτή στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.[10]
Στις 13 Δεκεμβρίου 1974, μετά από τροποποιήσεις του Συντάγματος από την Κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος του Ντομ Μιντόφ, η μοναρχία καταργήθηκε και η Μάλτα έγινε Δημοκρατία εντός της Κοινοπολιτείας των Εθνών.[11][12][13] Οι εξουσίες του αρχηγού του κράτους παραχωρήθηκαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που διορίστηκε από Κοινοβούλιο της Μάλτας. Ο τελευταίος Γενικός Κυβερνήτης, Σερ Άντονι Μάμο, διορίστηκε ως ο πρώτος Πρόεδρος της Μάλτας. Το 1979 οι τελευταίες μόνιμες στρατιωτικές δυνάμεις του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού εγκατέλειψαν τη Μάλτα.[14][15]
Παραπομπές
Εξωτερικές συνδέσεις