Η ονομασία Καρά Ορμάν στην τουρκική γλώσσα σημαίνει μαύρος δάσος. Πρόκειται για μια ονομασία που χρησιμοποιούνταν συχνά σε περιοχές με πυκνά δάση κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο οικισμός αναφέρεται σε ιστορικές πηγές και με τις ονομασίες Καραορμάνι[2] και Ερείπια Μαύρου Δάσους.[3]
Ιστορία
Οθωμανική περίοδος
Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανάμεσα στη βορειοανατολική κορύφωση του Δύσωρου όρους και τον λόφο Δοβά Τεπέ (Πύργος), υπήρχε εγκατεστημένο ένα συγκρότημα συνοικισμών, πολύ κοντινών μεταξύ τους, που συνέθεταν τον ιστορικό οικισμό Ανατολού.[4][5] Πρόκειται για τον αρχικό οικισμό της Ανατολής Σερρών, ο οποίος, στις αρχές τις δεκαετίας του 1920, με την προώθηση και εγκατάσταση προσφύγων, κυρίως από τον Πόντο, ανασυστάθηκε σε νέα τοποθεσία και κατοικείται έως σήμερα.[6]
Η Ανατολού απαρτιζόταν από τους συνοικισμούς Ακ-Κορκ, Καρά-Ορμάν, Οδοτμλή, Πουρντές Μαχαλέ, Τζαμί Γιαχάς και Τζαμί Μαχαλέ.[4][5] Ανήκαν διοικητικά στον Καζά του Αβρέτ Ισάρ του Σαντζακίου της Θεσσαλονίκης του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης. Ο πληθυσμός τους ήταν αμιγώς μουσουλμανικός, όπως αρκετοί οικισμοί στον ορεινό όγκο των Κρουσσίων στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.[7][8][9] Η ονομασία Ανατολού, προήλθε από την ελληνική λέξη ανατολή, δηλωτική των τοπικών γεωγραφικών χαρακτηριστικών, λόγω της έκθεσης των πλαγιών προς την Ανατολή, αλλά και κοινωνικοπολιτικών, καθώς η καταγωγή των κατοίκων ήταν από την Ανατολία.
Σύγχρονη ιστορία
Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και την προσάρτηση των εδαφών στην ελληνική επικράτεια, δεν καταγράφηκε στην ελληνική απογραφή του 1913, ούτε προσαρτήθηκε στην κοντινή κοινότητα Ανατολούς (Ανατολή) κατά τη σύστασή της το 1919.[10][11][12] Παρ' όλα αυτά, μαρτυράτε την περίοδο του Μακεδονικού Μετώπου του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς αποτυπώνεται σε βρετανικούς και γαλλικούς στρατιωτικούς χάρτες. Συγκεκριμένα, τοποθετείται σε απόσταση 2,2 χλμ. βορειοδυτικά του Θεοδώρειου Σερρών, ανατολικά του ρέματος Χότζα Δερέ (Λυκόρεμα), ενώ το 1918 φαίνεται να αποτελούνταν από 12 σπίτια, εκ των οποίων τα 7 ήταν ερείπια.[13][14][15]
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, στην περιοχή της Ανατολούς προωθήθηκαν και εγκαταστάθηκαν τουλάχιστον 40 οικογένειες προσφύγων, οι οποίοι ίδρυσαν τον σύγχρονο οικισμό της Ανατολής σε νέα τοποθεσία.[6][16] Το Καρά Ορμάν εγκαταλείφθηκε οριστικά, όπως και οι υπόλοιποι συνοικισμοί της Ανατολούς.
