Το Κάιν και Άβελ (ή Για το φιλί μιας τσιγγάνας[1][2]) ήταν δραματική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου παραγωγής 1930. Ήταν η πρώτη πατρινή ταινία με όλους τους συντελεστές Πατρινούς, εκτός του Κίμωνα Σπαθόπουλου, και γυρισμένη στην πόλη ή τα γειτονικά χωριά.[1][2] Δεν έχει διασωθεί κόπια της ταινίας, παρά μόνο φωτογραφίες.
Η ταινία, μήκους 2.400 μέτρων, γυρίστηκε από την οικογένεια Διρμίκη και την εταιρεία που είχαν συστήσει για αυτό τον λόγο, την Κινηματογραφικαί Παραγωγαί Διρμίκη.[2] Η επεξεργασία του φιλμ έγινε στην Αθήνα, στο στούντιο του Δημήτρη Μεραβίδη. [3]
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1930 και τελείωσαν τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, οι εξωτερικές σκηνές έγιναν στον Αλισσό το Γηροκομείο στην Άνω Αχαΐα και στα Μποζαΐτικα[1][2], οι εσωτερικές σκηνές γυρίστηκαν στην ταράτσα του Πάνθεον[2]. Για τα διαλείμματα της ταινίας είχε γραφτεί τραγούδι, το "Εφιάλτης", που το τραγούδησε ο βαρύτονος Χ. Γιώτης με τη συνοδεία ορχήστρας[2]. Η ταινία μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων στάλθηκε στην Βιέννη για την τελική της επεξεργασία.[2]
Πλοκή
Η υπόθεση της ταινίας εξελίσσεται σε ένα χωριό όπου ζουν δυο αδέλφια διαφορετικοί χαρακτήρες, όπου ο ένας, ο Κώστας, είναι εργατικός και ήσυχος και ο άλλος, ο Βασίλης, τεμπέλης. Ο Κώστας είναι αρραβωνιασμένος με την Λενιώ αλλά στην μέση μπαίνει μια τσιγγάνα, η Ζάρα, που τον ερωτεύεται. Η Ζάρα για να εκδικηθεί τον Κώστα που δεν ανταποκρίνεται στον ερωτά της επιδιώκει και καταφέρνει τον αδελφό του Βασίλη να την ερωτευτεί. Η Ζάρα πείθει τον Βασίλη να σκοτώσει τον Κώστα και αυτός πηγαίνει και τον μαχαιρώνει τρεις φορές. Βλέποντας τον αδελφό του αιμόφυρτο ο Βασίλης πάει στη Ζάρα και πάνω στον τσακωμό την πνίγει και την ίδια στιγμή μην έχοντας αντιληφθεί ότι βρίσκεται δίπλα σε γκρεμό παραπατάει και πέφτει. Ο Κώστας που δεν είχε πεθάνει τραυματισμένος βρίσκει τον πεθαμένο αδελφό του και τον θάβει. Η ταινία τελειώνει με τον γάμο του Κώστα και της Λενιώς.[2]
Διανομή ρόλων
Παραγωγή
Τα εξωτερικά γυρίσματα της ταινίας περιλαμβάνουν διάφορα πλάνα της Πάτρας και της ευρύτερης περιοχής, ανάμεσα στα οποία τα Μποζαΐτικα το Γεροκομείο και ο Αλισσός. [3]
Προβολή ταινίας
Η πρώτη προβολή- πρεμιέρα έγινε στις 8 Δεκεμβρίου 1930 στο Κινηματογράφο-Θέατρο Ιντεάλ στην Πάτρα με είσοδο 15 δρχ και παιζόταν καθημερινά έως τις 14 Δεκεμβρίου.[2] Από τις 15 έως τις 18 Δεκεμβρίου παίχτηκε στο Κινηματοθέατρο Πάνθεον της Πάτρας[2]. Τον Ιανουάριο του 1931 προβλήθηκε για τέσσερις ημέρες στην Αθήνα στον κινηματογράφο Πανόραμα.[2] Σε όλες τις προβολές στην Πάτρα η αίθουσα ήταν κατάμεστη από θεατές.[2]
Κριτικές
Οι κριτικές για την ταινία από τον τύπο ήταν αυστηρές, επικεντρώθηκαν κυρίως στις ατέλειες της ταινίας στις σκηνές που γυρίστηκαν και στην αταξία λόγω του πολύ κόσμου που επικρατούσε στην αίθουσα προβολής[2]. Από την κριτική δεν ξέφυγαν όμως και οι ηθοποιοί με διάφορες απόψεις.[2]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Τούλα Ηλιάδου-Μανιάκη, Πάτρα 1913-1940. Πολιτιστικά, Θεατρικά, Καρναβάλι, Θέατρο Σκιών, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2006, ISBN 960-6684-07-5
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 Νίκος Ε. Πολίτης, Πατρινολογήματα, Τόμος Α', Η Πάτρα και οι Πατρινοί παλαιοτέρων εποχών, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2003, ISBN 960-8260-38-8
- ↑ 3,0 3,1 Αργύρης, Τσιάπος. Οι πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Σέρρες: Α. Τσιάπος. σελ. 329–344. ISBN 978-960-93-7608-2.
Βιβλιογραφικές πηγές
- Τούλα Ηλιάδου-Μανιάκη, Πάτρα 1913-1940. Πολιτιστικά, Θεατρικά, Καρναβάλι, Θέατρο Σκιών, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2006, ISBN 960-6684-07-5
- Νίκος Ε. Πολίτης, Πατρινολογήματα, τόμος Α', Η Πάτρα και οι Πατρινοί παλαιοτέρων εποχών, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2003, ISBN 960-8260-38-8
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
.jpg)
