Ο Θεόδωρος Μπούας ήταν γιος του Πέτρου Μπούα, αξιωματούχου στην αυλή των Δεσποτών της Άρτας του Αγγελοκάστρου και του Μυστρά. Καταγόταν από τη μεγάλη στρατιωτική οικογένεια των Μπουαίων,[1]. Το έτος γεννήσεως του δεν είναι γνωστό. Για πρώτη φορά γίνεται μνεία στο όνομα του το 1480 όταν προσέτρεξε σε ενίσχυση του Κροκόδειλου Κλαδά επικεφαλής 60 στρατιωτών που ήταν αποκλεισμένος στην Μάνη.
Κατά την κάθοδό του, αφού συγκρούστηκε στο Άργος με τους Τούρκους αιχμαλώτισε 33 από αυτούς. Οι Τούρκοι, με δύναμη συνολικά 2.500 ανδρών και έχοντας επικεφαλής τον διοικητή της Πελοποννήσου Σουλεϊμάν Πασά, προσέγγισαν το Οίτυλο, από όπου θα επιχειρούσαν προώθηση στο εσωτερικό της Μάνης. Στην αρχή σημείωσαν κάποιες επιτυχίες(όπως την εκπόρθηση του πύργου του Τριγοφύλου όπου συνέλαβαν 19 Έλληνες, κυρίευσαν το Οίτυλο,το Μεγαλοχώρι και τον Παπαφίγγο.
Η μάχη έλαβε χώρα κόντα στο Οίτυλο στις 19 Ιανουαρίου του 1481 και σε αυτήν νικήθηκαν οι Τούρκοι και αποσύρθηκαν προσωρινά στην Σπάρτη, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 700 νεκρούς. Η οργή του Οθωμανού σουλτάνου ήταν μεγάλη και διέταξε να εκτελεστούν και οι 19 συληφθέντες Έλληνες από τον πύργο του Τριγγοφύλου. Οι παραπάνω πολεμικές επιχειρήσεις παρατάθηκαν και ο έμπειρος πολέμαρχος Θεόδωρος Μπούας, έχοντας μαζί του τον επίσης εμπειρότατο Κροκόδειλο Κλαδά, αμύνθηκαν με επιτυχία στην τουρκική εισβολή επί μήνες, τη στιγμή που οι περισσότεροι των Ελλήνων είχαν παραδώσει τα όπλα και δεν πρόβαλαν αξιοσημείωτη αντίσταση.
Με την άφιξη τουρκικών ενισχύσεων οι εισβολείς υπερέβαιναν τους 8.000 άνδρες. Έτσι στις 4 Απριλίου του 1481 οι Τούρκοι κατέλαβαν την δίοδο του Μαυροβουνίου. Ο Θεόδωρος Μπούας και ο Κροκόδειλος Κλαδάς αντιστάθηκαν στα ενδότερα επιλέγοντας ως τοποθεσία την οχυρή θέση της Καστανιάς. Σε μια περίπτωση περισσότεροι από 1.000 άνδρες από το τουρκικό ένοπλο εκστρατευτικό σώμα αιχμαλωτίστηκαν, όταν οι Μπούας και Κλαδάς επιτέθηκαν μετωπικά και τους εγκλώβισαν μέσα στη στενωπό. Η Μάνη όμως είχε κατακλυστεί από τους Τούρκους και ο Θεόδωρος Μπούας με τον γιο του Μερκούριο Μπούα και τον συμπολεμιστή του Κλαδά και τους λοιπούς συστρατιώτες του μεταφέρθηκαν με τρεις γαλέρες του βασιλιά της Νάπολης Φερδινάνδου στην ιταλική χερσόνησο. Από αυτό το σημείο αρχίζει η δράση του Μερκούριου Μπούα, γιου του Θεόδωρου. Ο Θεόδωρος πέθανε στην Βόρειο Ήπειρο το 1492 κατά την εισβολή του Σουλτάνου Βαγιαζήτ, όταν στάλθηκε εκεί από τον βασιλιά της Νάπολης Φερδινάνδο να οργανώσει την αντίσταση κατά των Τούρκων με τον Κροκόδειλο Κλαδά.
Παραπομπές
- ↑ Madgearu & Gordon 2008, p. 83: "The despots Gjin Buia Spata and Peter Liosha were recognized by Symeon Uroš in 1359–1360 as rulers in Epirus and Aetolia. Albanian historians consider Gjin (or Ghinu) Buia and Peter Liosha Albanian, but it is sure that at least the Buia family was of Aromanian origin..."
Βιβλιογραφία
- Παντελής Καρύκας, Ελληνικές Επαναστάσεις
- Μουσείο Ελληνικής παροικίας Βενετίας-Ιταλία(Αρχείο Ελληνικής Αδελφότητας Βενετίας)
- Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία
- Αρματολοί και Κλέφτες
