Ο Θανάσης Ιντζόγλου γεννήθηκε το 1945 και ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα της Χαλκηδόνας της γενέτειρας του, Νίκαιας. Ως ποδοσφαιριστής αγωνιζόταν στην επίθεση, συνήθως στη θέση του αριστερού χαφ. Σπουδαίος διεθνής ποδοσφαιριστής υπήρξε και ο αδερφός του, ο Μπάμπης Ιντζόγλου. Έπαιξε στην ομάδα του Πανιώνιου από το 1962 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στον Εθνικό και στο τέλος της καριέρας του στην Κόρινθο.
Διακρινόταν για την ταχύτητά του, το δυνατό σουτ και την ικανότητα να σκοράρει με κεφαλιά. Με το κεφάλι είχε σκοράρει 25 φορές. Επίσης, είχε ιδιαίτερη ευστοχία στα πέναλτι. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1968 ως το 1977 είχε 22 συνεχόμενα εύστοχα χτυπήματα πέναλτι. Το σερί του σταμάτησε στις 15 Μαΐου 1977 στο ματς Παναιτωλικός-Εθνικός: 3-2.[1] Στην καριέρα του ευστόχησε σε 25 από 31 πέναλτι που χτύπησε, ποσοστό επιτυχίας 81%, που λίγοι το ξεπέρασαν και είναι ανώτερο πολλών γνωστών σκόρερ, όπως των: Αναστόπουλου (75%), Μαύρου (71%), Δ. Σαραβάκου (74%) και Σιδέρη (76%). Αναδείχθηκε δύο φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής: το 1967-68 με 24 γκολ και το 1976-77 με 22 γκολ. Δυο φορές έχει σκοράρει τέσσερα γκολ σε ένα ματς και αρκετές από τρία.
Ήταν μέλος της ομάδας του Πανιωνίου που έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το 1967. Αφού απέκλεισε τον ΟΦΗ με 2-2 και εύνοια στην κλήρωση και τον Πανελευσινιακό με 3-0, γνώρισε την ήττα στον τελικό από τον Παναθηναϊκό με 0-1. Επίσης, ήταν βασικός στην φοβερή πορεία του συλλόγου το 1970-71, όταν πήρε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα πίσω από την ΑΕΚ αλλά μπροστά από τον φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Παναθηναϊκό και ταυτόχρονα κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο, ένα σημαντικό τότε διεθνές τρόπαιο.
Στον Εθνικό γνώρισε δυο καλές χρονιές. Συνολικά από το 1962 ως το 1978 αγωνίστηκε σε 346 ματς στην Α΄ Εθνική κατηγορία και πέτυχε 125 γκολ. Το 1978-79 αγωνίστηκε στην Κόρινθο, την οποία βοήθησε να κατακτήσει το πρωτάθλημα του Νοτίου Ομίλου Β΄ Εθνικής και την άνοδο στην Α΄ εθνική και παράλληλα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 22 γκολ.
Τα καλοκαίρια του 1974, 1975 και 1978 έπαιξε στο Τορόντο του Καναδά στις ομογενειακές ομάδες Όμηρος (1974, 1975) και Πανελλήνιος (1978) Τορόντο. Με τον Όμηρο το 1974 έφτασε ως τον τελικό των πλέι οφς του καναδικού πρωταθλήματος.
Διεθνής σταδιοδρομία
Ο Θανάσης Ιντζόγλου υπήρξε τέσσερις φορές διεθνής με την εθνική ομάδα. Οι πρώτες τρεις ήταν τον Ιούλιο του 1969 στην περιοδεία της εθνικής στην Αυστραλία, εναντίον της τοπικής ομάδας: στις 19, 23 και 27 Ιουλίου (σκορ: 0-1, 2-2, 2-0, αντίστοιχα). Μάλιστα, στον δεύτερο αγώνα (23/7) σημειώθηκε το μοναδικό ρεκόρ να συμμετέχουν πέντε παίκτες του Πανιωνίου σε όλο το ματς.
Τελευταία διεθνής συμμετοχή του ήταν στις 12/5/1971 στον εκτός έδρας αγώνα για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών με την Ελβετία (ήττα 0-1), όπου έπαιξε ως το 77΄.
Επίσης, υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ελπίδων, με την οποία μετείχε στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα του 1969 στη Ρουμανία, όπου η ελληνική ομάδα πήρε την πρώτη θέση. Στις 28/5/1969 σε φιλικό με το Ισραήλ σκόραρε με πέναλτι το μοναδικό γκολ της ομάδας (σκορ: 1-3).
Προσωπική ζωή
Από το γάμο του απέκτησε δύο γιούς και μία κόρη.
Ο Θανάσης Ιντζόγλου απεβίωσε στις 25 Ιουλίου του 2020.[2]
