Θάλεια Φλωρά-Καραβία

Θάλεια Φλωρά-Καραβία
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Θάλεια Φλωρά-Καραβία (Ελληνικά)
Γέννηση1871[1][2][3]
Σιάτιστα[2]
Θάνατος1960[1][2]
Αθήνα[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[2][4]
ΣπουδέςΖάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως
Ιδιότηταζωγράφος[2]
ΣύζυγοςΝικόλαος Καραβίας[2]
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης του Τάγματος της Ευποιίας[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Θάλεια Φλωρά-Καραβία (Σιάτιστα, 1871 – Αθήνα, 1960) ήταν μια από τις σημαντικότερες και παραγωγικότερες Ελληνίδες ζωγράφους. Το έργο της δεν έχει ακόμη καταλογογραφηθεί πλήρως. Είναι όμως βέβαιο ότι οι ελαιογραφίες της ξεπερνούν τις 2.500, ενώ μεγάλος είναι και ο αριθμός των σχεδίων και υδατογραφιών της.[6]

Ο βίος της

Το 1874 ο ιερέας πατέρας της πήρε την οικογένειά του από τη Δυτική Μακεδονία και εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Η Φλωρά-Καραβία αποφοίτησε από το Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Κωνσταντινούπολης το 1888[7] και προσπάθησε να σπουδάσει ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών (την μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), αλλά το ίδρυμα αρνήθηκε να την δεχθεί επειδή επρόκειτο για γυναίκα. Έτσι, η ζωγράφος σπούδασε ζωγραφική στο Μόναχο, κοντά στον Γύζη και τον Ιακωβίδη, και κατόπιν στο Παρίσι.

Το 1898 ξαναγύρισε στην Κωνσταντινούπολη, για να ασχοληθεί επαγγελματικά πλέον με τη ζωγραφική. Από το 1907 και για περισσότερα από τριάντα χρόνια, έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου παντρεύτηκε τον Νίκο Καραβία, εκδότη της ελληνικής εφημερίδας Εφημερίς. Στην Αλεξάνδρεια ίδρυσε και διηύθυνε σχολή ζωγραφικής, με σημαντική απήχηση στην τότε ελληνική παροικία της πόλης.

Κατά την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων, ακολούθησε τον Ελληνικό Στρατό στις εκστρατείες του, ως ανταποκρίτρια της εφημερίδας που εξέδιδε ο σύζυγός της, και απεικόνισε πάμπολλα πολεμικά στιγμιότυπα σε σχέδια με κάρβουνο, κιμωλία και παστέλ. Τις εμπειρίες της από τα γεγονότα της εποχής εκείνης τις περιέγραψε αργότερα στο βιβλίο της Εντυπώσεις από τον πόλεμο του 1912-1913: Μακεδονία-Ήπειρος (τυπ. Μωυσιάδου-Μάρδα, Αθήνα 1936). Ακολούθησε επίσης τον Ελληνικό Στρατό στην Μικρά Ασία (1918–1922). Τέλος, απαθανάτισε σκηνές από τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940–1941.

Στην Ελλάδα επέστρεψε οριστικά με τον σύζυγό της το 1939. Πέθανε στην Αθήνα το 1960.

Το έργο της

Θ. Φλωρά-Καραβία, Πορτραίτο γυναικός (αχρονολόγητο;). Ακουαρέλα (;), 33 εκ x 24 εκ. Από τη συλλογή της Βουλής των Ελλήνων.

Πέρα από τις πολεμικές απεικονίσεις, η Φλωρά-Καραβία έγινε εξίσου γνωστή και για τα 500 περίπου πορτραίτα της. Ανάμεσα στις διασημότητες που σχεδίασε περιλαμβάνονται ο ποιητής Κ. Π. Καβάφης, η συγγραφέας Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, η ποιήτρια-χρονογράφος Μαρία Λοβέρδου-Καζάζη κ.ά. Εικονογράφησε επίσης βιβλία και ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Εσάτ-πασά των Ιωαννίνων στον άντρα της: «Ένα τσιγάρο συ, τρία σκίτσα η κυρία σου!»

Γενικώς, το έργο της Φλωρά-Καραβία εντάσσεται στην λεγόμενη «ακαδημαϊκή Σχολή του Μονάχου», αλλά οι πίνακές της έχουν πολύ από το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζει τους ιμπρεσιονιστές. «Εργάζομαι εμπρεσιονιστικά (sic)», είχε πει η ίδια σε μία συνέντευξή της το 1955. Εντούτοις, στα τελευταία της έργα μετά τον πόλεμο, δείχνει ότι προσπέρασε και τον ιμπρεσιονισμό, για να στραφεί προς τον εξπρεσιονισμό.

Για την προσφορά της στη ζωγραφική, τιμήθηκε με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών το 1945 και με τον Σταυρό Ταξιαρχών του Τάγματος της Ευποιίας το 1954.

Έργα της εκτίθενται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στη Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων, στην Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ (Μέτσοβο), και αλλού. Ένα σημαντικό μέρος των σχεδίων της από τους πολέμους[8] βρίσκονται στο Στρατηγείο του Γ΄ Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη και στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

  1. Βουτσινάς, Γιάννης. 56 έλληνες ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους, Γκοβόστης, Αθήνα 2000, σσ. 160–166.
  2. Γιαλουράκης, Μανώλης. Η Αίγυπτος των Ελλήνων, β΄ έκδοση. Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2006, σελ. 544. ISBN 9600340544.
  3. Μέγας, Αναστάσιος (επιμελητής). Σιατιστέων μνήμη (λεύκωμα). Σύλλογος Σιατιστέων Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1972.
  4. Τσουργιάννη, Δέσποινα. Η ζωγράφος Θάλεια Φλωρά-Καραβία (1871-1960) (μονογραφία). Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2005, 173 σελ. ISBN 960630843X.
  5. Φλωρά-Καραβία, Θάλεια. Εντυπώσεις από τον πόλεμο του 1912-1913, Μακεδονία - Ήπειρος. Χωρίς εκδότη, Αθήνα 1936. (Ανατύπωση από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, Αθήνα 2012, ISBN 9606757594.)
  6. Φλωρά-Καραβία, Θάλεια. Η Θεσσαλονίκη του 1912 μέσα από τα σχέδια της Θάλειας Φλωρά-Καραβία, Δήμος Θεσσαλονίκης, Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1991, 75 σελ.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 «Thalia Flora-Karavia». (Αγγλικά) CLARA. 16406.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/phlora-karabia-thaleia.html. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2020.
  3. ↑ ea5c2ade-9321-e111-9c2b-000c29604b72. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2020.
  4. ↑ ea5c2ade-9321-e111-9c2b-000c29604b72. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2020.
  5. ↑ BiblioNet. 66331. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2020.
  6. ↑ Α. Χαραλαμπίδης, Μακεδονικά τόμ. ΙΗ΄ «Άγνωστα έργα της Θ.Φλωρά-Καραβία στη Θεσσαλονίκη» , Θεσσαλονίκη 1978
  7. ↑ Μ.Σκλάβου-Μαυροειδή-Γ.Τσαρούχη, Οι Έλληνες Ζωγράφοι «Θάλεια Φλωρά-Καραβία» τόμ. Α΄, Αθήνα 1974, όπου και η σχετική βιβλιογραφία
  8. ↑ Α.Χαραλαμπίδης,Μακεδονικά, τ ΙΔ΄(Θεσσαλονίκη 1974)«Σχέδια της Θάλειας Φλωρά-Καραβία από τον πόλεμο 1912-1913»

Πηγές

  • Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 9Β. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1983.
  • Χρήστου, Χρύσανθος. Η ελληνική ζωγραφική 1832-1922. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), Αθήνα 1981.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!