Η γυναίκα με τη λεοπάρδαλη (αγγλ.Bringing Up Baby), γνωστή και ως Ξύπνα μωρό μου, είναι σοφιστικέ κωμωδία παραγωγής 1938 σκηνοθεσίας Χάουαρντ Χοκς με πρωταγωνιστές τους Κάθριν Χέπμπορν και Κάρι Γκραντ. Η παραγωγή της ταινίας έγινε από την εταιρία RKO Pictures και τους ηθοποιούς πλαισιώνουν οι Τσαρλς Ραγκλς, Μπάρι Φιτζέραλντ και Μέι Ρόμπσον[4][5].
Υπόθεση
Ο Ντέιβιντ Χάξλεϊ (Κάρι Γκραντ), ένας παλαιοντολόγος και σχετικά άπειρος στον έρωτα μοχθεί επί τέσσερα χρόνια να συναρμολογήσει το σκελετό ενός βροντόσαυρου, από τον οποίο λείπει ένα μόλις οστό, η μεσοπλεύρια κλείδα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο Ντέιβιντ ετοιμάζεται να παντρευτεί μια συντηρητική και αυστηρή γυναίκα, τη συνεργάτιδά του Άλις Σάλοου (Βιρτζίνια Γουόκερ) και πρέπει να κάνει καλή εντύπωση στην κυρία Ράντομ Κάρλτον (Μέι Ρόμπσον), μια πλούσια γυναίκα που προτίθεται να κάνει δωρεά στο μουσείο. Το άγχος του Ντέιβιντ μεγαλώνει όταν γνωρίζεται τυχαία με τη Σούζαν Βανς (Κάθριν Χέπμπορν) την εκκεντρική και φιλελεύθερη ανιψιά της κυρίας Ράντομ Κάρλτον. Η Σούζαν που μεταφέρει μαζί της μια λεοπάρδαλη, δώρο για τη θεία της, μπλέκει τον Ντέιβιντ σε μια σειρά από απίστευτες καταστάσεις. Ο Ντέιβιντ θα κινδυνεύσει να χάσει τα πάντα, αλλά όλες αυτές οι καταστάσεις θα τον έχουν φέρει, για πρώτη φορά, αντιμέτωπο με τον έρωτα στο πρόσωπο της Σούζαν.
Πληροφορίες
Βασισμένη σε διήγημα της Χέιγκαρ Γουάιλντ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Collier's Weekly[6] η κλασική σήμερα ταινία Η γυναίκα και η λεοπάρδαλη θεωρήθηκε παταγώδης αποτυχία όταν πρωτοπροβλήθηκε το 1938. Η Κάθριν Χέπμπορν που είχε ήδη στο ενεργητικό της μια σειρά από αποτυχημένες ταινίες για την RKO Pictures θεωρήθηκε Box-Office Poison (δηλητήριο των ταμείων)[7] και έσπασε το συμβόλαιό της με την εταιρία προκειμένου να επιστρέψει στο θέατρο, ενώ ο σκηνοθέτης Χάουαρντ Χοκς, στον οποίο η R.K.O. είχε αναθέσει τη σκηνοθεσία της επόμενης ταινίας του Κάρι Γκραντ "Γκάνγκα Ντιν" (Gunga Din, 1939), απολύθηκε μετά την προβολή της ταινίας[8]. Τη θέση του, στο τιμόνι της σκηνοθεσίας του Γκάνγκα Ντιν, πήρε ο Τζορτζ Στίβενς. Ο Χοκς αργότερα δήλωσε ότι η ταινία απέτυχε επειδή πραγματευόταν τη ζωή υπερβολικά εκκεντρικών και εξωπραγματικών χαρακτήρων. Παρ' όλα αυτά οι κριτικοί αποκάλεσαν τη Χέπμπορν, που ξεδίπλωσε για πρώτη φορά το κωμικό της ταλέντο, έκπληξη της ταινίας[9]. Ο Γκραντ είχε ήδη συνεργαστεί με τη Χέπμπορν σε πολλές ταινίες και η συγκεκριμένη τους συνεργασία ακολούθησε το επίσης αποτυχημένο Δική σου για πάντα (Holiday, 1938) σε σκηνοθεσία Τζορτζ Κιούκορ. Ο Γκραντ το 1938 δεν είχε ακόμη γίνει μεγάλος αστέρας και φοβόταν ότι δεν θα τα κατάφερνε ποτέ δεδομένου ότι ήταν 34 χρονών και ηθοποιοί μικρότεροι από εκείνον όπως ο Τζέιμς Στιούαρτ και ο Έρολ Φλιν είχαν καταφέρει να έχουν μεγάλη επιτυχία σε μικρό χρονικό διάστημα. Ο Γκραντ, ο οποίος σε κάποια σκηνή της ταινίας αναγκάζεται να φορέσει μια γυναικεία ρόμπα, χρησιμοποιεί τη λέξη γκέι για να περιγράψει την κατάστασή του. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που η λέξη γκέι, της οποίας η κανονική σημασία είναι "εύθυμος", χρησιμοποιήθηκε σε χολυγουντιανή ταινία για να περιγράψει ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές προτιμήσεις[10][11]. Η Χέπμπορν λάτρεψε τη λεοπάρδαλη που συμμετείχε στην ταινία και σκάρωνε ατελείωτες πλάκες, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, εις βάρος του κακόμοιρου Γκραντ που τη φοβόταν.
Διαχρονικότητα
Με την πάροδο του χρόνου η ταινία έλαβε τεράστια φήμη και πλέον θεωρείται μια από τις καλύτερες σοφιστικέ κομεντί όλων των εποχών. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την περιέλαβε στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών κατατάσσοντάς την στην 97η θέση, ενώ στη λίστα με τις 25 καλύτερες κωμωδίες κατατάχθηκε στην 14η θέση. Το περιοδικό Entertainment Weekly την κατέταξε στην 24η θέση των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό Total Film στην 47η θέση στη λίστα με τις καλύτερες κωμωδίες.
