Ευγενία Ρούντνεβα

Ευγενία Ρούντνεβα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	24  Δεκεμβρίου 1920[1] Μπερντιάνσκ
Θάνατος	9  Απριλίου 1944[1] Κερτς
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Τόπος ταφής	Κερτς
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Σπουδές	Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αεροπόρος πλοηγός στρατιωτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	πρωθυπολοχαγός/Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Πόλεμοι/μάχες	Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου τάγμα του Λένιν Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου τάγμα του Ερυθρού Αστέρα
Σχετικά πολυμέσα

Η Ευγενία Μαξίμοβνα Ρούντνεβα (ρωσικά: Евгения Максимовна Руднева‎‎, 24 Μαΐου 1921^[α]-9 Απριλίου 1944) ήταν Σοβιετική αστρονόμος με σημαντική πολεμική δράση κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πριν από τον πόλεμο είχε αναλάβει επικεφαλής του Τμήματος για το Ηλιακό Σύστημα στον κλάδο με έδρα τη Μόσχα της Αστρονομικής-Γεωδαισικής Εταιρείας της ΕΣΣΔ.^[2]

Στον πόλεμο ανέλαβε επικεφαλής πλοηγός του 46ου Αεροπορικού Συντάγματος Νυχτερινών Βομβαρδιστικών, που έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «Μάγισσες της νύχτας». Της απονεμήθηκε μετά θάνατον η ύψιστη τιμητική διάκριση της Ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης.

Βίος

Σοβιετικός ταχυδρομικός φάκελος του 1983 στον οποίο απεικονίζεται η Ρούντνεβα.

Η Ρούντνεβα γεννήθηκε στην ουκρανική πόλη Μπερντιάνσκ και ο πατέρας της ήταν Ουκρανός. Ήταν το μόνο τέκνο της οικογενείας της και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών και εφηβικών της χρόνων στη Μόσχα, όπου τελείωσε και το σχολείο. Στη συνέχεια έγινε δεκτή στο Τμήμα Μηχανικής και Μαθηματικών του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας στο οποίο και φοίτησε για τρία χρόνια με τις σπουδές να διακόπτονται πρόωρα εξαιτίας της γερμανικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση.^[3][4] Τον Οκτώβριο του 1941 κατετάγη εθελοντικά^[3][4] και το 1943 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.^[5]

Η Ρούντνεβα εκπαιδεύτηκε ως πλοηγός στη Σχολή της Σοβιετικής Αεροπορίας «Ένγκελς» όπου πραγματοποίησε και την παρθενική της πτήση στις 5 Ιανουαρίου 1942. Τον Μάιο του έτους αυτού στάλθηκε στο μέτωπο μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του 588ου Αεροπορικού Συντάγματος Νυχτερινών Βομβαρδιστικών.^[3] Η Ρούντνεβα πέταξε σε πολλές πολεμικές αποστολές, με πολλές διαφορετικές πιλότους στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι Ευδοκία Νικούλινα^[6] και Ιρίνα Σέμπροβα που επίσης έγιναν Ηρωίδες της Σοβιετικής Ένωσης.^[7] Πετούσε σε νυχτερινές αποστολές, 645 συνολικά, με το πεπαλαιωμένο διπλάνο Po-2 και κατέστρεψε γέφυρες, τραίνα, εξοπλισμό και συγκεντρώσεις στρατευμάτων του εχθρού. Έλαβε δε μέρος σε επιχειρήσεις με τα Μέτωπα της Τρανσκαυκασίας, του Βορείου Καυκάσου καθώς και με το 4ο Ουκρανικό Μέτωπο.^[8] Συμμετείχε σε μάχες πάνω από τις χερσονήσους του Ταμάν και του Κερτς.^[8]

Το αεροσκάφος της καταρρίφθηκε στις 9 Απριλίου 1944, ενώ πετούσε μαζί με μία από τις νέες πιλότους του συντάγματός της.^[9][10]

Σε επιστολή της της 19ης Οκτωβρίου 1942, απευθυνόμενη στον καθηγητή Σεργκέι Μπλαζκό που ήταν ο επικεφαλής του Τμήματος Αστρομετρίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, ανέφερε πως η πρώτη βόμβα με την οποία θα έπληττε τους Ναζί εισβολείς θα ήταν ως αντίποινο επειδή η Γερμανοί είχαν βομβαρδίσει τις εγκαταστάσεις του Τμήματος Μηχανικής και Μαθηματικών τον χειμώνα εκείνου του έτους. Έγραφε πως έτσι θεωρούσε πως υπερασπίζονταν την τιμή του πανεπιστημίου.^[11]

Μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις

• Ηρωίδα της Σοβιετικής Ένωσης (26 Οκτωβρίου 1944)^[12]
• Τάγμα του Λένιν (26 Οκτωβρίου 1944)^[12]
• Τάγμα του Κόκκινου Λάβαρου (27 Απριλίου 1943)^[13]
• Τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ης Τάξης (25 Οκτωβρίου 1943)^[14]
• Τάγμα του Ερυθρού Αστέρα (9 Σεπτεμβρίου 1942)^[15]

Επίσης ανεγέρθηκαν μνημεία προς τιμήν της στη Μόσχα, το Κερτς και τον οικισμό Σαλτικόφκα στο όμπλαστ της Μόσχας.

Δείτε επίσης

• Ο αστεροειδής 1907 Ρούντνεβα ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της Ευγενίας Ρούντνεβα.

Σημειώσεις

1. Πολλές δευτερογενείς πηγές αναφέρουν ως έτος γέννησης το 1920, όμως στα επίσημα έγγραφα αναφέρεται το 1921

Παραπομπές

1. TracesOfWar. 71054.
2. «Краткий исторический очерк деятельности Всесоюзного астрономо-геодезического общества при Академии наук СССР в послевоенный период» [A brief historical outline of the activities of the All-Union Astronomical and Geodetic Society at the USSR Academy of Sciences in the post-war period.]. www.astro-cabinet.ru. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2020. 
3. Simonov & Chudinova 2017, σελ. 196.
4. Cottam 1998, σελ. 93.
5. Shkadov 1988, σελ. 380.
6. Rakobolskaya & Kravtsova 2005, σελ. 30.
7. Rakobolskaya & Kravtsova 2005, σελ. 53.
8. Simonov & Chudinova 2017, σελ. 196-198.
9. Simonov & Chudinova 2017, σελ. 198.
10. Rakobolskaya & Kravtsova 2005, σελ. 148.
11. Kazarinova, Militsa· Polyantseva, Agniya (1962). В небе фронтовом. Сборник воспоминаний советских летчиц-участниц Великой Отечественной войны [In the front-line sky. Collection of memoirs of Soviet female pilots participating in the Great Patriotic War] (στα Ρωσικά). Moscow: Molodaya gvardiya. σελ. 164. OCLC 749039156. 
12. Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 686043, д. 101)
13. Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 686044, д. 1742)
14. Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 686044, д. 1018)
15. Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 682524, д. 616)

Βιβλιογραφία

• Cottam, Kazimiera (1998). Women in War and Resistance: Selected Biographies of Soviet Women Soldiers. Newburyport, MA: Focus Publishing/R. Pullins Co. ISBN 1585101605. OCLC 228063546. 
• Shkadov, Ivan (1988). Герои Советского Союза: краткий биографический словарь II, Любовь - Яшчук. Moscow: Voenizdat. ISBN 5203005362. OCLC 247400113. 
• Simonov, Andrey· Chudinova, Svetlana (2017). Женщины - Герои Советского Союза и России. Moscow: Russian Knights Foundation and Museum of Technology Vadim Zadorozhny. ISBN 9785990960701. OCLC 1019634607. 
• Rakobolskaya, Irina· Kravtsova, Natalya (2005). Нас называли ночными ведьмами: так воевал женский 46-й гвардейский полк ночных бомбардировщиков. Moscow: University of Moscow Press. ISBN 5211050088. OCLC 68044852. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Yevgeniya Rudneva στο Wikimedia Commons