Επίχρυση εποχή

Στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, η Επίχρυση Εποχή, αγγλ.: Gilded Age περιγράφεται ως η περίοδος από τα τέλη περίπου της δεκαετίας του 1870 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1890, η οποία συνέβη μεταξύ της Εποχής της Ανασυγκρότησης και της Προοδευτικής Εποχής. Ονομάστηκε από ιστορικούς της δεκαετίας του 1920 από ένα μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν του 1873. Οι ιστορικοί είδαν την οικονομική επέκταση στα τέλη του 19ου αι. ως μια εποχή υλιστικών υπερβολών, που χαρακτηρίsthkan από εκτεταμένη πολιτική διαφθορά.

Ήταν μια εποχή ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, ειδικά στις βόρειες και δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Καθώς οι αμερικανικοί μισθοί αυξήθηκαν πολύ υψηλότερα από εκείνους στην Ευρώπη, ειδικά για ειδικευμένους εργάτες, και η εκβιομηχάνιση απαιτούσε ολοένα και πιο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, η περίοδος είδε μια εισροή εκατομμυρίων Ευρωπαίων μεταναστών. Η ταχεία επέκταση της εκβιομηχάνισης οδήγησε σε αύξηση των πραγματικών μισθών κατά 40% από το 1860 έως το 1890, και εξαπλώθηκε σε όλο το αυξανόμενο εργατικό δυναμικό. Ο μέσος ετήσιος μισθός ανά βιομηχανικό εργάτη (συμπεριλαμβανομένων ανδρών, γυναικών και παιδιών) αυξήθηκε από 380 $ το 1880 (ισοδύναμο με 11.998 $ το 2023[1]) σε 584 $ το 1890 (ισοδύναμο με 19.126 $ το 2023[1]), μία αύξηση 59 %. [2] Η Επίχρυση Εποχή ήταν επίσης μια εποχή φτώχειας, [3] [4] ειδικά στον Νότο, και αυξανόμενης ανισότητας, καθώς εκατομμύρια μετανάστες ξεχύθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και η υψηλή συγκέντρωση πλούτου έγινε πιο ορατή και αμφιλεγόμενη. [5]

Οι σιδηρόδρομοι ήταν η κύρια αναπτυσσόμενη βιομηχανία, με το εργοστασιακό σύστημα, το πετρέλαιο, την εξόρυξη και τη χρηματοδότηση να αυξάνονται σε σημασία. Η μετανάστευση από την Ευρώπη και τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες οδήγησε στην ταχεία ανάπτυξη της Δύσης με βάση τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την εξόρυξη. Τα εργατικά συνδικάτα έγιναν όλο και πιο σημαντικά στις ταχέως αναπτυσσόμενες βιομηχανικές πόλεις. Δύο μεγάλες εθνικές υφέσεις —ο Πανικός του 1873 και ο Πανικός του 1893— διέκοψαν την ανάπτυξη, και προκάλεσαν κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές.

Ο Νότος παρέμεινε οικονομικά κατεστραμμένος μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Η οικονομία της περιοχής συνδέθηκε όλο και περισσότερο με εμπορεύματα όπως τα τρόφιμα, τα οικοδομικά υλικά, το βαμβάκι για κλωστές ή υφάσματα και την παραγωγή καπνού, τα οποία υπέφεραν από τις χαμηλές τιμές. Με το τέλος της εποχής της ανασυγκρότησης το 1877 και την άνοδο των νόμων του Τζιμ Κρόου, οι αφροαμερικανοί στον Νότο εκτοπίστηκαν από την πολιτική εξουσία και τα δικαιώματα ψήφου, και έμειναν σε σοβαρά οικονομικά μειονεκτική θέση.

Το πολιτικό τοπίο ήταν αξιοσημείωτο στο ότι, παρά την ανεξέλεγκτη διαφθορά, η προσέλευση στις εκλογές ήταν συγκριτικά υψηλή μεταξύ όλων των τάξεων (αν και η έκταση του δικαιώματος ψήφου περιοριζόταν γενικά στους άνδρες) και οι εθνικές εκλογές παρουσίαζαν δύο κόμματα παρόμοιου μεγέθους. Τα κυρίαρχα ζητήματα ήταν πολιτιστικά (ειδικά όσον αφορά την απαγόρευση, την εκπαίδευση και τις εθνικές ή φυλετικές ομάδες) και τα οικονομικά (τιμολόγια και προσφορά χρήματος). Η αστική πολιτική ήταν συνδεδεμένη με ταχέως αναπτυσσόμενες βιομηχανικές πόλεις, οι οποίες έπεφταν όλο και περισσότερο υπό τον έλεγχο των πολιτικών μηχανών. Στις επιχειρήσεις, σε ορισμένους κλάδους δημιουργήθηκαν ισχυρά τραστ σε εθνικό επίπεδο. Έγινε εκστρατεία των συνδικάτων για την οκτάωρη εργάσιμη ημέρα και την κατάργηση της παιδικής εργασίας. Οι μεταρρυθμιστές της μεσαίας τάξης απαίτησαν μεταρρύθμιση των δημοσίων υπηρεσιών, απαγόρευση του ποτού και της μπύρας και το δικαίωμα ψήφου των γυναικών.

Οι τοπικές κυβερνήσεις σε όλον τον Βορρά και τη Δύση έκτισαν δημόσια σχολεία κυρίως στο δημοτικό επίπεδο, και άρχισαν να εμφανίζονται δημόσια λύκεια. Τα πολυάριθμα θρησκευτικά δόγματα αυξάνονταν σε μέλη και πλούτο, με τον Καθολικισμό να γίνεται ο μεγαλύτερος. Όλοι επέκτειναν την ιεραποστολική τους δραστηριότητα στον παγκόσμιο στίβο. Καθολικοί, Λουθηρανοί και Επισκοπικοί ίδρυσαν θρησκευτικά σχολεία, και τα μεγαλύτερα από αυτά ίδρυσαν πολυάριθμα κολέγια, νοσοκομεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η κοινωνία, ιδιαίτερα οι φτωχοί, οδήγησαν σε απόπειρες μεταρρυθμίσεων στην επόμενη Προοδευτική Εποχή. [6]

Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του The Gilded Age: A Tale of Today (1873), ενός συνεργατικού μυθιστορήματος των Mαρκ Τουέιν και Τσαρλς Ντάντλυ Γουόρνερ.

Ο όρος Gilded Age εφαρμόστηκε για την εποχή αυτή από ιστορικούς της δεκαετίας του 1920, που πήραν τον όρο από ένα από τα λιγότερο γνωστά μυθιστορήματα του Mark Twain, The Gilded Age: A Tale of Today (1873). Το βιβλίο (που γράφτηκε από κοινού με τον Τσαρλς Ντάντλυ Γουόρνερ) σατίριζε την υποσχεμένη «χρυσή εποχή» μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, που απεικονίζεται ως μια εποχή σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων που καλύπτονται από μια λεπτή χρυσή επιχρύσωση οικονομικής ευμάρειας. [7] Στη δεκαετία του 1920 και του 1930, η φράση "Gilded Age" άρχισε να εφαρμόζεται σε μια καθορισμένη περίοδο της αμερικανικής ιστορίας. Ο όρος υιοθετήθηκε από κριτικούς λογοτεχνίας και πολιτισμού καθώς και ιστορικούς, συμπεριλαμβανομένων των Van Wyck Brooks, Lewis Mumford, Charles Austin Beard, Mary Ritter Beard, Vernon Louis Parrington και Matthew Josephson. Γι' αυτούς, η Επίχρυση Εποχή ήταν ένας υποτιμητικός όρος για μια εποχή υλιστικών υπερβολών και εκτεταμένης πολιτικής διαφθοράς.

Το πρώιμο μισό της Χρυσής Εποχής συνέπεσε περίπου με το μεσαίο τμήμα της Βικτωριανής Εποχής στη Βρετανία και της Ωραίας Εποχής στη Γαλλία. Όσον αφορά τις εποχές της αμερικανικής ιστορίας, οι ιστορικές απόψεις ποικίλλουν ως προς το πότε ξεκίνησε η Επίχρυση Εποχή, που κυμαίνονται από το ότι άρχισε αμέσως μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου το 1865 ή το 1873, ή όταν τελείωσε η Εποχή της Ανασυγκρότησης το 1877. Η ημερομηνία που σηματοδοτεί το τέλος της Επίχρυσης Εποχής ποικίλλει επίσης. Το τέλος δίνεται γενικά ως η αρχή της Προοδευτικής Εποχής στη δεκαετία του 1890 (μερικές φορές οι προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών του 1896). [8] [9] [10] [11]

Βιομηχανικές και τεχνολογικές εξελίξεις

Ο εορτασμός της ολοκλήρωσης του πρώτου διηπειρωτικού σιδηροδρόμου, 10 Μαΐου 1869.

Τεχνικές εξελίξεις

Το Πετρέλαιο της οδού Toλούκα στην περιοχή πετρελαίου του Λος Άντζελες, 1900.

Σιδηρόδρομοι

Ο Μεγάλος Κεντρικός Σταθμός στη Νέα Υόρκη, άνοιξε το 1871.

Αποστολή εμπορευμάτων και επιβατών

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του Σακραμέντο το 1874.

Βάση του ιδιωτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος

Εφεύρεση σύγχρονης διαχείρισης

Διαδρομές καριέρας

Διαμάχη για τον σιδηρόδρομο

Ο Κορνέλιους Βάντερμπιλτ εναντίον Τζέιμς Φισκ Τζούνιορ σε μια διάσημη αντιπαλότητα με τους Σιδηροδρόμους Έρι.
Εργοστάσιο αμύλου Oσγουίγκο στο Oswego, Νέα Υόρκη, 1876.

Επιπτώσεις στη γεωργία

Οικονομική ανάπτυξη

Ο Σκωτσέζος μετανάστης Έντριου Κάρνεγκι ηγήθηκε της τεράστιας επέκτασης της αμερικανικής χαλυβουργίας.
Χταπόδι που αντιπροσωπεύει την Standard Oil με πλοκάμια τυλιγμένα γύρω από το Κογκρέσο και τις πρωτεύουσες των πολιτειών, καθώς και τις βιομηχανίες χάλυβα, χαλκού και ναυτιλίας, και αγγίζει τον Λευκό Οίκο. Κινούμενα σχέδια του 1904 από τον Udo Keppler.

Μισθοί

Ανισότητα πλούτου

Κινούμενα σχέδια που δείχνουν τους Σάιρους Φιλντ, Τζέι Γκουλντ, Γουίλιαμ Χ. Βάντερμπιλτ και Ράσελ Σέιτζ, περιτριγυρισμένους από μια θάλασσα «δύσκολων καιρών», προστατευμένους σε ένα νησί προσωπικού πλούτου και χαμηλών μισθών, που στηρίζεται στις πλάτες των εργαζομένων.

Άνοδος των εργατικών συνδικάτων

Η αστυνομία της Νέας Υόρκης επιτίθεται βίαια σε ανέργους στο πάρκο Tompkins Square, 1874.

Πολιτική

Πολιτική της μητροπολιτικής περιοχής

Μια ομάδα γυπών που περιμένουν τη θύελλα να «χτυπήσει» – «Let Us Prey», μια γελοιογραφία που καταγγέλλει τη διαφθορά του Μπος Τουίντ της Νέας Υόρκης και άλλων μορφών του Tάμανυ Χωλ, που σχεδιάστηκε το 1871 από τον Tόμας Ναστ και δημοσιεύτηκε στο Χάρπερ'ς Γουίκλυ.

Σκάνδαλα και διαφθορά

Εθνική πολιτική

«Τα αφεντικά της Γερουσίας» (1889). Μεταρρυθμιστές όπως ο σκιτσογράφος Τζόζεφ Κέπλερ απεικόνισαν τη Γερουσία ως ελεγχόμενη από τους γιγάντιους λεφτοσάκους, οι οποίοι αντιπροσώπευαν τα οικονομικά καταπιστεύματα και τα μονοπώλια του έθνους.

Εθνοπολιτισμική πολιτική: ευσεβείς Ρεπουμπλικάνοι εναντίον λειτουργικών Δημοκρατών

Μετανάστευση

Εορτασμός του εθνοτικού πλουραλισμού στις 4 Ιουλίου. 1902, Εκδοτική γελοιογραφία Puck.

Κύματα παλιών και νέων μεταναστών

Ο επιχειρηματίας και πολιτικός Π. Τζ. Κέννεντυ της Βοστώνης το 1900. Ο εγγονός του Τζον Φ. Κένεντι έγινε πρόεδρος το 1960.

Νέοι μετανάστες

Προσωρινά καταλύματα για τους Γερμανούς του Βόλγα στο κέντρο του Κάνσας, 1875.
Νορβηγοί άποικοι μπροστά από το σπίτι τους στη Βόρεια Ντακότα το 1898.

Κινέζοι μετανάστες

Αγροτική ζωή

Αστική ζωή

Το Κτίριο Ασφαλειών Κατοικίας στο Σικάγο έγινε ο πρώτος ουρανοξύστης στον κόσμο, όταν κτίστηκε το 1885.

Ο Νότος και η Δύση

Ο Νότος

Ο Νότος με κόκκινο [12].

Η Δύση

Χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών, 1870–80. Το πορτοκαλί υποδηλώνει την πολιτεία, τις γαλάζιες περιοχές και τις πράσινες μη οργανωμένες περιοχές.

Οικογενειακή ζωή

Εγγενής αφομοίωση

Μια ομάδα μαθητών, μαζί με έναν αλλοδαπό, 1893.

Τέχνη

Οι Σκακιστές, Tόμας Έκινς (1876).
Tο φλυτζάνι του τσαγιού, Mαίρη Κάσσατ (π. 1879).

Γυναικείοι ρόλοι

Κοινωνικός ακτιβισμός

Αυτό το σκίτσο του 1902 από την εφημερίδα Hawaiian Gazette δείχνει έναν ακτιβιστή του ΓΧΕΕ να χρησιμοποιεί τη θεραπεία με νερό για να βασανίσει έναν ζυθοποιό, καθώς ο Εναντίον των Σαλούν Σύνδεσμος χειρίζεται την αντλία.

Εργασία

Κοινωνική σκέψη

Θρησκεία

Δείτε επίσης

 

Αναφορές

  1. ↑ 1,0 1,1 1634–1699: McCusker, J. J. (1997). How Much Is That in Real Money? A Historical Price Index for Use as a Deflator of Money Values in the Economy of the United States: Addenda et Corrigenda (PDF). American Antiquarian Society.  1700–1799: McCusker, J. J. (1992). How Much Is That in Real Money? A Historical Price Index for Use as a Deflator of Money Values in the Economy of the United States (PDF). American Antiquarian Society.  1800–σήμερα: Federal Reserve Bank of Minneapolis. «Consumer Price Index (estimate) 1800–». Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2024. 
  2. ↑ 1890 Census Bulletin (11th Census). United States Census Office. 1892. σελ. 2. 
  3. ↑ «The Gilded Age». PBS. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2024. In 1890, 11 million of the nation's 12 million families earned less than $1200 per year; of this group, the average annual income was $380, well below the poverty line. Rural Americans and new immigrants crowded into urban areas. Tenements spread across city landscapes, teeming with crime and filth. Americans had sewing machines, phonographs, skyscrapers, and even electric lights, yet most people labored in the shadow of poverty. 
  4. ↑ Fraser, Steve (2015). The Age of Acquiescence: The Life and Death of American Resistance to Organized Wealth and Power. Little, Brown and Company. σελ. 66. ISBN 978-0-316-18543-1. 
  5. ↑ Stiglitz, Joseph (2013). The Price of Inequality: How Today's Divided Society Endangers Our Future. W. W. Norton & Company. σελ. xxxiv. ISBN 978-0-393-34506-3. Ανακτήθηκε στις November 12, 2015.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  6. ↑ Hudson, Winthrop S. (1965). Religion in America. New York: Charles Scribner's Sons. σελίδες 228–324. 
  7. ↑ Upchurch, Thomas Adams (2009). Historical Dictionary of the Gilded Age. Scarecrow Press. σελ. 82. ISBN 978-0-8108-6299-9. 
  8. ↑ Marcus, Robert (1971). Grand Old Party: Political Structure in the Gilded Age, 1880–1896. New York: Oxford University Press. 
  9. ↑ Grob, Gerald N.· Billias, George Athan (1972). From Jacksonian Democracy to the Gilded Age-Historical Interpretations: 1815–1896 (2nd έκδοση). New York: Free Press. ISBN 978-0-02-912910-4. Ανακτήθηκε στις August 25, 2020.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  10. ↑ Leary, William· Link, Arthur S. (1978). Progressive Era and the Great War, 1896–1920 (2nd έκδοση). Arlington Heights, Illinois: A. H. M. ISBN 978-0-88295-574-2. 
  11. ↑ Nugent, Walter (2002). «Welcome to the Journal of the Gilded Age and Progressive Era». The Journal of the Gilded Age and Progressive Era 1: 7–9. doi:10.1017/S1537781400000050. «importance of these six decades in American history … between 1865 and the 1920s». 
  12. ↑ «Census Regions and Divisions of the United States» (PDF). US Census Bureau. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2017. 

Περαιτέρω ανάγνωση

 

Ιστοριογραφία

  • Μπράουν, Τζόσουα. Πέρα από τις γραμμές: Εικονογραφικό ρεπορτάζ, καθημερινή ζωή και η κρίση της χρυσής εποχής στην Αμερική (U of California Press, 2002). online
  • De Santis, Vincent P. «The Political Life of the Golded Age: A Review of the Recent Literature». The History Teacher 9.1 (1975): 73–106.
  • De Santis, Vincent P. " The Golded Age In American History ". Hayes Historical Journal, τομ. 7, αρ. 2 (1988).
  • Flanagan, Maureen A. «Το Ιλινόις στην επιχρυσωμένη εποχή και την προοδευτική εποχή: Η κατάσταση του πεδίου στη δισεκονταετή». Journal of the Illinois State Historical Society 111.1-2 (2018): 79–99. online
  • Gage, Beverly. «Γιατί έχει σημασία η βία: Ριζοσπαστισμός, πολιτική και ταξικός πόλεμος στην χρυσή εποχή και την προοδευτική εποχή». Journal for the Study of Radicalism 1.1 (2007): 99–109. απόσπασμα
  • Lindenmeyer, Kriste. «Ιθαγένεια, φύλο και αστικός χώρος στην χρυσή εποχή και την προοδευτική εποχή». Journal of the Gilded Age and Progressive Era 1.1 (2002): 95–106. online
  • Martin, Wendy και Cecelia Tichi. The Golded Age and Progressive Era: A Historical Exploration of Literature (Bloomsbury Publishing USA, 2016). online
  • Nichols, Christopher McKnight, and Nancy C. Unger, επιμ. Ένας σύντροφος της χρυσής εποχής και της προοδευτικής εποχής (John Wiley & Sons, 2017) διαδικτυακά .
  • Perry, Elisabeth Israels. «Οι άντρες είναι από την χρυσή εποχή, οι γυναίκες είναι από την προοδευτική εποχή». Journal of the Gilded Age and Progressive Era 1.1 (2002): 25–48. online
  • Rodgers, Daniel T. «Capitalism and Politics in the Progressive Era and in Ours». The Journal of the Gilded Age and Progressive Era (2014) 13#3 σελ. 379–86.

Πρωτογενείς πηγές

  • Fink, Leon (επιμ.) Μείζονα προβλήματα στη χρυσή εποχή και την προοδευτική εποχή . 1993. Πρωτογενείς πηγές και επιστημονικά δοκίμια.
  • Hoogenboom, Ari, and Olive Hoogenboom (επιμ.) The Gilded Age (1967) Σύντομα σχολιασμένα αποσπάσματα από πρωτογενείς πηγές.
  • Link, William A., and Susannah J. Link (επιμ.) The Gilded Age and Progressive Era: A Documentary Reader . 2012.

Επιστημονικά περιοδικά

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!