Η Τάμμυ Τζο Αλεξάντερ (2 Νοεμβρίου 1963 – 9 Νοεμβρίου 1979) ήταν μια Αμερικανίδα έφηβη που βρέθηκε δολοφονημένη στην πόλη της Καληδονίας, στη Νέα Υόρκη, στις 10 Νοεμβρίου 1979. Είχε πυροβολθεί θανάσιμα δύο φορές και το σώμα της ανακαλύφθηκε σε ένα χωράφι ακριβώς έξω από τον αυτοκινητόδρομο Route 20 και κοντά στον ποταμό Τζενεσί. Το είχε σκάσει από το σπίτι της στο Μπρούκβιλ της Φλόριντα μερικούς μήνες νωρίτερα το ίδιο έτος. Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, παρέμεινε αγνώστων στοιχείων με τα ψευδώνυμα «Η άγνωστη γυναίκα της Καληδονίας» ή «Κάλη» μέχρι που στις 26 Ιανουαρίου 2015, δηλαδή 35 χρόνια μετά τον θάνατό της, η αστυνομία στην κομητεία Λίβινγκστον της Νέας Υόρκης αποκάλυψε την ταυτότητα της.
Η Τάμμυ ήταν 16 ετών όταν δολοφονήθηκε, αν και η ηλικία της δεν ήταν ξεκάθαρη στους ανακριτές εκείνη την εποχή. Τα περισσότερα πιθανά ιατροδικαστικά στοιχεία καταστράφηκαν από τη δυνατή βροχή τη νύχτα που πέθανε. Ωστόσο, τα ευρήματα έδειχναν ότι είχε έρθει στην περιοχή της Καληδονίας από μια μακρινή και πιο ζεστή τοποθεσία. Συγκεκριμένα, είχε ορατές γραμμές μαυρίσματος στο δέρμα της λόγω του μπικίνι που προφανώς φορούσε εκείνη την περίοδο, υποδεικνύοντας ότι μπορεί να προερχόταν από μια περιοχή με άφθονη ηλιοφάνεια τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο. Επιπρόσθετα, η Βόρεια Νέα Υόρκη δεν θεωρούνταν αρκετά ζεστή ή ηλιόλουστη για να δικαιολογεί το μαύρισμα που είχε η γυναικά. Να σημειωθεί επίσης ότι το σολάριουμ ήταν σχεδόν άγνωστη τεχνική μαυρίσματος τη δεκαετία του 1970. Οι αρχές ανέλυσαν καλύτερα αυτό το στοιχείο τα μετέπειτα χρόνια, όπου η πρόοδος της τεχνολογίας τους έδωσε αυτή την δυνατότητα. Για παράδειγμα, μια επιτυχημένη συλλογή DNA από τα λείψανα της το 2005 και μια παλυνολογική ανάλυση των ενδυμάτων της κοπέλας, φανέρωσαν ότι είχε περάσει χρόνο στη Φλόριντα, τη νότια Καλιφόρνια, την Αριζόνα ή το βόρειο Μεξικό πριν από το θάνατο της. Οι αναλύσεις των ισοτόπων στα οστά της επαναλήφθηκαν τα τελευταία χρόνια και επιβεβαίωσαν ξανά αυτό το συμπέρασμα. Επιπρόσθετα, την περίοδο που έγινε η εκταφή της νεαρής γυναίκας, αρκετά από τα δόντια της στάλθηκαν για ορυκτολογική και ιατροδικαστική ανάλυση ισοτόπων. Η σύνθεση των δοντιών της θα μπορούσε να συνδεθεί με τη σύνθεση και την περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα των περιφερειακών αποθεμάτων πόσιμου νερού στη Βόρεια Αμερική, επιτρέποντας στους ερευνητές να προσδιορίσουν πού μπορεί να έχει μεγαλώσει. Τα πρώιμα αποτελέσματα στην οδοντική αναλογία ισοτοπικού οξυγόνου έδειξαν ότι μπορεί να πέρασε τα πρώτα της χρόνια στη νοτιοδυτική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Παρά όμως τα λίγα μέσα που υπήρχαν το έτος 1979, η υπόθεση της Αλεξάντερ δημοσιοποιήθηκε αμέσως μετά την εύρεση του πτώματος, στα δελτία ειδήσεων και σε όλα τα μέσα της εποχής, και πράγματι συλλέχτηκαν κάποιες πληροφορίες. Όμως παρά τα στοιχεία, η ερευνά δεν οδηγούσε πουθενά και τελικά σταμάτησε στις αρχές του 1980. Έτσι το σώμα της νεαρής γυναίκας θάφτηκε ως "Αγνώστων στοιχείων" στο νεκροταφείο Greenmount στο Ντάνσβιλ της Νέας Υόρκης.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα το άτομο που της έκοψε το νήμα της ζωής σε τόσο νεαρή ηλικία δεν έχει βρεθεί και η υπόθεση παραμένει ανοιχτή. [1]
Ιστορικό
Η Τάμμυ Τζο Αλεξάντερ γεννήθηκε στην Ατλάντα της Τζόρτζια στις 2 Νοεμβρίου 1963 και φοίτησε στο λύκειο του Μπρούκσβιλ της Φλόριντα. Η ετεροθαλής αδερφή της Αλεξάντερ, Πάμελα Ντάισον, είχε διαφορετικό πατέρα από την Τάμμυ και λίγο μετά τα 11 της χρόνια, πήγε να ζήσει με τη γιαγιά της από την μεριά του πατέρα της. Η Ταμμύ όμως παρέμεινε στο σπίτι και μεγάλωσε με τη μητέρα τους και με ένα πατριό. Δυστυχώς όμως, η Μπάρμπαρα δεν ήταν καλό πρότυπο για τα παιδιά της. Είχε εθιστεί στα συνταγογραφούμενα φάρμακα και ήταν συχνά συναισθηματικά ασταθής, έχοντας πολλά ξεσπάσματα και εκρήξεις θυμού. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το ότι ο βιολογικός πατέρας της Τάμμυ δεν ήταν μέρος της ζωής της, και ότι βρισκόταν στην εφηβεία, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ψυχολογία του κοριτσιού. Οι μετέπειτα ενέργειες της κοπέλας φανέρωσαν ότι ήθελε διέξοδο από το τοξικό περιβάλλον που ζούσε γιατί δεν άντεχε άλλο τις εντάσεις.[2]
Συγκεκριμένα, η Τάμμυ συνήθιζε να το σκάει από το σπίτι της, αλλά στο τέλος πάντα επέστρεφε πίσω. Η φίλη της Λόρελ Νάουελ επιβεβαίωσε αυτό το γεγονός και μάλιστα ανέφερε ότι μερικές φορές έφευγαν μαζί κάνοντας ωτοστόπ σε οδηγούς φορτηγών. Σε κάποια περίπτωση, αποφάσισαν να ταξιδέψουν μέχρι την Καλιφόρνια. Ωστόσο όταν έφτασαν εκεί, φαίνεται πως το μετάνιωσαν και ήθελα να γυρίσουν πίσω. Έτσι η Λόρελ τηλεφώνησε στους γονείς της να τους ενημερώσει για την κατάσταση. Εκείνοι δέχτηκαν να πληρώσουν τα αεροπορικά εισιτήρια και τα δύο κορίτσια επέστρεψαν πίσω στη Φλόριντα.
Η μητέρα της Τάμμυ, η Μπάρμπαρα πέθανε στις 17 Ιανουαρίου 1998, σε ηλικία 56 ετών. Για κάποιους λόγους, ήδη από εκείνη την εποχή κάποια μέλη της οικογένειας πίστευαν ότι η Αλεξάντερ δεν ήταν ζωντανή.[3] Ανόμοια, η Πάμελα θεωρούσε ότι η ετεροθαλής αδερφή της είχε κάνει μια νέα αρχή. Είχε την ελπίδα ότι ζούσε κάπου ευτυχισμένη έχοντας αποκτήσει ένα όμορφο σπιτικό με την δική της οικογένεια, και έχοντας κάνει τα δικά της παιδιά.[4]
Θάνατος και ανακάλυψη του πτώματος
Το πτώμα της κοπέλας ανακαλύφθηκε το πρωί της 10ης Νοεμβρίου του 1979, από έναν αγρότη στην Καληδονία της Νέας Υόρκης, 37χλ νοτιοδυτικά της πόλης του Ρότσεστερ. Ο αγρότης είδε αρχικά κόκκινα ρούχα σε ένα από τα χωράφια του με καλαμπόκι κοντά στον ποταμό Τζενεσί και πήγε κοντά να ερευνήσει, πιστεύοντας ότι είχε εντοπίσει έναν καταπατητή κυνηγό που κρυβόταν. Αντίθετα, βρήκε το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας και ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία.
H Αλεξάντερ ήταν πλήρως ντυμένη και δεν φαινόταν να έχει υποστεί σεξουαλικής κακοποίηση. Οι ερευνητές αποφάνθηκαν αρχικά ότι πέθανε από σοβαρή αιμορραγία που προκλήθηκε από δύο τραύματα από πυροβολισμό, ένα στο κεφάλι πάνω από το δεξί της μάτι και ένα στην πλάτη. Το τραύμα στο κεφάλι έδειχνε ότι προφανώς δεν πρόλαβε να αντιδράσει όταν δέχτηκε επίθεση.[5] Από την άλλη, το γεγονός ότι οι τσέπες της ήταν γυρισμένες από μέσα προς τα έξω, δείχνει ότι αυτός που της αφαίρεσε την ζωή ήθελε να εξαφανίσει οτιδήποτε θα μπορούσε να προδώσει την ταυτότητα της. Έτσι, οι ερευνητές, μη έχοντας κανένα χειροπιαστό στοιχείο για το ποιο είναι το νεκρό κορίτσι, αποφάσισαν να το ονομάσουν «άγνωστη γυναίκα της Καληδονίας» ή «Κάλη» λόγω της περιοχής που βρέθηκε το πτώμα της.
Η αυτοψία από τον ιατροδικαστή σε συνδυασμό με μια κηλίδα αίματος που βρέθηκε στην άσφαλτο, έδειξε ότι η νεαρή γυναίκα πυροβολήθηκε πρώτα στο κεφάλι ενώ βρισκόταν δίπλα στο δρόμο που συνόρευε με τις φυτείες του καλαμποκιού. Κατόπιν, ο δολοφόνος της την έσυρε μέσα στο χωράφι, όπου την πυροβόλησε για δεύτερη φορά στην πλάτη. Δυστυχώς, ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος για την επίλυση της υπόθεσης, καθώς οι έντονες βροχοπτώσεις τη νύχτα του θανάτου της Τάμμυ κατέστρεψαν πολλά στοιχεία από το τόπο του εγκλήματος, καθώς και τα ίχνη DNA του δράστη στο σώμα και τα ρούχα της.
Έρευνα
Ο σερίφης Τζον, ο οποίος υπηρέτησε τον νόμο μέχρι το 2013, εξασφάλισε ότι η υπόθεση της «Κάλη» θα παρέμεινε ανοιχτή. Πριν αναγνωριστεί η Τάμμυ, οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι εκείνη πέθανε μεταξύ 13 και 19 ετών (δηλαδή ότι γεννήθηκε κάποια στιγμή μεταξύ των ετών 1958 και 1967). Υπολογίστηκε επίσης ότι: είχε ύψος 1.60, ήταν 54 κιλά, είχε καστανά μάτια, κυματιστά καστανόξανθα μαλλιά μέχρι τους ώμους που είχαν βαφτεί ανοιχτότερα στο μπροστινό μέρος, περίπου τέσσερις μήνες πριν από τον θάνατό της, και τα νύχια της ήταν βαμμένα σε χρώμα κοραλλί.
Στο πίσω μέρος των ώμων της κοπέλας υπήρχαν φακίδες, καθώς και ελαφριά ακμή στο πρόσωπο και στο στήθος της. Τα δόντια της ήταν σε σχετικά καλή φυσική κατάσταση, χωρίς αποκαταστάσεις ή σφραγίσματα, αν και υπέφερε από τερηδόνα. Ωστόσο δεν φαινόταν να είχε λάβει ποτέ επαγγελματική οδοντιατρική φροντίδα. Η ομάδα αίματος της ήταν η Α−. Αρκετές ώρες πριν από το θάνατό της, η Τάμμυ είχε φάει γλυκό καλαμπόκι, πατάτες και βραστό ζαμπόν από κονσέρβα. Αυτό το γεύμα πιθανώς προερχόταν από ένα εστιατόριο στη γειτονική Λίμα, όπου μια σερβιτόρα την είχε δει να τρώει συντροφιά με έναν ενήλικο άνδρα.
Η Αλεξάντερ φορούσε ένα κόκκινο αντιανεμικό τζάκετ με μαύρες οριζόντιες ρίγες στα μανίκια, με την ετικέτα "Auto Sports Products, Inc.", ένα ανδρικό πολύχρωμο καρό πουκάμισο με κουμπιά στον γιακά, ταμπά κοτλέ παντελόνι (μέγεθος 7), μπλε επιγονατίδες, παπούτσια με καφέ σόλα, λευκό σουτιέν (μέγεθος 32C), και μπλε κιλότα. Το κόκκινο σακάκι κατασκευάστηκε ως διαφημιστικό αντικείμενο μίας χρήσης και δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί η προέλευση του. Φορούσε επίσης ένα ασημένιο κολιέ με τρεις μικρές τιρκουάζ πέτρες, που ίσως ήταν χειροποίητο και έμοιαζε με αντίγραφο κοσμημάτων των Αμερικανών ιθαγενών που κατασκευάστηκαν στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Στις μπροστινές τρύπες της ζώνης του παντελονιού της ήταν συνδεδεμένα δύο μεταλλικά μπρελόκ. Το ένα είχε σχήμα καρδιάς με εγκοπή σε σχήμα κλειδιού και είχε χαραγμένη με την εξής φράση: "Αυτός που κρατά το κλειδί μπορεί να ανοίξει την καρδιά μου", ενώ το άλλο είχε σχήμα κλειδιού που προοριζόταν να προσαρμόστε στην εγκοπή της καρδιά. Τα μπρελόκ αποκτήθηκαν από μηχάνημα αυτόματης πώλησης κατά μήκος της πολιτείας Θρούγουεϊ της Νέας Υόρκης, οδηγώντας τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι αυτή και ο δολοφόνος της είχαν διανύσει αυτή τη διαδρομή.
Άλλα σημαντικά ευρήματα
Το 2006, διενεργήθηκε ιατροδικαστική παλυνολογία στα ρούχα που φορούσε το θύμα. Ο Πολ Τσάμπερς, ένας ερευνητής στο γραφείο του ιατροδικαστή της κομητείας Monroe της Νέας Υόρκης, ζήτησε και έλαβε άδεια να στείλει τα ρούχα της στο εργαστήριο ερευνάς του πανεπιστήμιου Texas A&M. Μεταξύ των υπολειμμάτων που βρέθηκαν στα ρούχα από τους ερευνητές του Texas A&M ήταν σπόροι από Casuarina (αυστραλιανό πεύκο), Quercus (βελανιδιά), Picea (έλατο) και Betula (σημύδα). Τα ευρήματα συγκρίθηκαν με κόκκους γύρης που ελήφθησαν απευθείας από την αγροτική τοποθεσία της Νέας Υόρκης όπου είχε βρεθεί το πτώμα το 1979. [6]
Η βελανιδιά αναπτύσσεται ευρέως σε όλες τις ΗΠΑ, ενώ το έλατο και η σημύδα φύονται στη Νέα Υόρκη, μεταξύ πολλών τοποθεσιών στη χώρα. Εντούτοις δεν βρέθηκαν αυτοί οι κόκκοι γύρης στον τόπο του εγκλήματος, ούτε δέντρα αυτού του τύπου στην γύρω περιοχή. Εντοπίστηκε όμως ότι η γύρη ελάτου και σημύδας στο σώμα της κοπέλας προήλθε προφανώς από δέντρα των ορεινών περιοχών της Καλιφόρνια.
Το αυστραλιανό πεύκο αναπτύσσεται σε περιορισμένο αριθμό τοποθεσιών στη Βόρεια Αμερική, όπως στην νότια Φλόριντα, στο νότιο Τέξας και σε κάποια μέρη του Μεξικού. Υπάρχει επίσης στις πανεπιστημιουπόλεις του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και σε τρεις περιοχές στην Καλιφόρνια: στον Βόρειος Κόλπος του Σαν Φρανσίσκο, στην περιοχή Σαν Λουίς Ομπίσπο και στο Σαν Ντιέγκο. Το δέντρο δεν μπορεί να επιβιώσει τις εποχές του φθινοπώρου και του χειμώνα στο εύκρατο κλίμα της δυτικής Νέας Υόρκης. Συνεπώς, οι ερευνητές κατάλαβαν ότι τα ενδύματα του κοριτσιού είχαν αποκτήσει τα υπολείμματα των κόκκων γύρης σε κάποια άλλη περιοχή και όχι εκεί που βρέθηκε το πτώμα της
Οι ερευνητές πίστευαν ότι η περιοχή της νότιας Καλιφόρνιας και του Σαν Ντιέγκο είναι η καλύτερη γεωγραφική τοποθεσία αντιστοίχισης γύρης για τους κόκκους που βρέθηκαν στα ρούχα. Με βάση τα στοιχεία γύρης και τις ορατές γραμμές μαυρίσματος στο δέρμα της, οι ιατροδικαστικοί ερευνητές θεωρούσαν ότι μπορεί να ζούσε στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες κοντά στο Σαν Ντιέγκο και μετά ταξίδεψε (ίσως κάνοντας ωτοστόπ) στα βουνά της Σιέρα Νεβάδα, όπου φυτρώνουν έλατα και σημύδα, περνώντας μέσω του Ρίνο της Νεβάδας και τελικά σε όλη τη χώρα μέχρι τα βόρεια της Νέας Υόρκης.
Μια επανεξέταση του 2012 των κόκκων κατέληξε ξανά στο συμπέρασμα, ότι προέρχονται από την Καλιφόρνια ή την Αριζόνα ή την Φλόριντα.
Ταυτοποίηση
Η φίλη της Τάμμυ και συμμαθήτρια της από το λύκειο, Λόρελ Νάουελ, προσπαθούσε να την εντοπίσει από το 2010 ερευνώντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τελικά βρήκε την ετεροθαλή αδελφή της φίλης της, την Πάμελα Ντάισον. Έμαθε ότι κανείς στην οικογένεια της δεν γνώριζε που βρισκόταν η Τάμμυ και τι έκανε στην ζωή της, αφού το κορίτσι είχε φύγει από το σπίτι του, κάποια στιγμή μεταξύ των ετών 1977 και 1979. Ένας πρώην σύντροφος του θύματος επιβεβαίωσε ότι την είχε δει για τελευταία φορά την άνοιξη του 1979.
Η Λόρελ και η Πάμελα άρχισαν να πιστεύουν ότι η Τάμμυ ίσως είχε πέσει θύμα εγκληματικής ενέργειας αφότου έφυγε από το σπίτι. Η Πάμελα είπε ότι η μητέρα τους είχε δηλώσει κάποια στιγμή την εξαφάνιση της Τάμμυ στην αστυνομία. [7] Αλλά επειδή ήταν γνωστό ότι η Τάμμυ συνήθιζε να το σκάει από το σπίτι και μετά να επιστρέφει, η Πάμελα πίστεψε ότι η αστυνομία δεν είχε πάρει την καταγγελία στα σοβαρά. [8][9] Παρόλα αυτά, τον Αύγουστο του 2014, το γραφείο του σερίφη της κομητείας Χερνάντο ενημέρωσε την οικογένεια του θύματος ότι δεν είχε υποβληθεί επίσημη αναφορά εξαφάνισης για την Αλεξάντερ και έτσι η Πάμελα χωρίς να χάσει χρόνο κατέθεσε μία αμέσως.
Ο Καρλ Κόπελμαν, ένας καλλιτέχνης από την Καλιφόρνια, είναι ένας από τους συντονιστές της διαδικτυακής κοινότητας Websleuths, όπου εθελοντές προσπαθούν να λύσουν άλυτες υποθέσεις αγνοουμένων και νεκρών ατόμων χωρίς ταυτότητα. Το 2010, είχε σχεδιάσει το πορτρέτο της «Άγνωστης γυναίκας της Καληδονίας» και το δημοσίευσε στο Εθνικό Σύστημα Αγνοουμένων και Αγνώστων Προσώπων (NamUs). Τον Σεπτέμβριο του 2014, εντόπισε την αναφορά "εξαφάνισης" της Τάμμυ και γρήγορα κατάλαβε ότι εκεινη και η «Κάλη» ήταν το ίδιο πρόσωπο. Έστειλε email στο γραφείο του σερίφη της κομητείας Livingston (με αντίγραφα που στάλθηκαν στον περιφερειακό διαχειριστή του NamUs, στο Εθνικό Κέντρο για τα Εξαφανισμένα και Κακοποιημένα Παιδιά (NCMEC) και στο Γραφείο του Σερίφη της κομητείας Χερνάντο για να τους ενημερώσει για την έντονη ομοιότητα μεταξύ του σκίτσου του και της φωτογραφίας εξαφάνισης της Τάμμυ. Έτσι η αστυνομία πήρε δείγμα DNA από την Πάμελα για να το συγκρίνει με εκείνο της «Κάλη».
Τον Ιανουάριο του 2015, το γραφείο του ιατροδικαστή της κομητείας Μονρό διαπίστωσε ότι το MtDNA από το άγνωστο σώμα ταίριαζε με αυτό της Ντάισον, επιβεβαιώνοντας ότι το θύμα ήταν η ετεροθαλής αδερφή της. Μια εβδομάδα αργότερα, στις 26 Ιανουαρίου 2015, ο σερίφης της κομητείας Λίβινγκστον, Τόμας Ντόχερτυ, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι η άγνωστη γυναικά της Καληδονίας αναγνωρίστηκε μετά από 35 χρόνια. [10]
Η Πάμελα είπε ότι η οικογένεια αποφάσισε να κρατήσει την Τάμμυ θαμμένη στο νεκροταφείο Greenmount στο Dansville της Νέας Υόρκης, σχεδιάζοντας να κάνει εκεί μια λειτουργία για εκείνη. «Είμαι πραγματικά χαρούμενη με την κατάληξη», είπε ο Πάμελα. «Αλλά με πονάει να ξέρω ότι πέθανε με αυτό τον τρόπο. Είναι τρομερό αυτό. Σε κανέναν δεν αξίζει αυτό το τέλος». Το Γραφείο Τελετών Dougherty στη Λιβόνια της Νέας Υόρκης πρόσφερε την νέα ταφόπλακα για να αντικατασταθεί "το άγνωστη γυναίκα" και να γραφτεί στον τάφο επιτέλους το όνομα της, "Τάμμυ Τζο Αλεξάντερ". [11] Μια δημόσια τελετή πραγματοποιήθηκε στις 10 Ιουνίου 2015, όταν αποκαλύφθηκε η νέα ταφόπλακα, με το όνομα και τη διάρκεια ζωής του θύματος. Συμμετείχαν περίπου εκατό μέλη της οικογένειας και της κοινότητας. [12] Η Πάμελα και άλλα μέλη της οικογένειας ευχαρίστησαν την αστυνομία και την κοινότητα του Λίβινγκστον για όσα έκαναν για την Τάμμυ και για την ενεργή έρευνα που γίνεται ακόμα για να βρεθεί ο δολοφόνος της.
Η Ντάισον από τότε προέτρεψε μέλη άλλων οικογενειών που αναζητούν αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν εξαφανιστεί να εισαγάγουν τις υποθέσεις τους στην ηλεκτρονική πλατφόρμα NamUs, υποστηρίζοντας ότι αυτή η βάση δεδομένων ήταν πολύ βασική για την επίτευξη της ταυτοποίησης της αδερφής της.[13]
Το γραφείο του σερίφη της κομητείας Λίβινγκστον κυκλοφόρησε τρία ηχητικά κλιπ της φωνής της Τάμμυ στις 2 Νοεμβρίου 2020, που θα ήταν τα 57α γενέθλια του θύματος. Πιστεύεται ότι η κοπέλα δημιούργησε τις ηχογραφήσεις τον Ιούλιο του 1979 σε μια κασέτα, την οποία έστειλε στον τότε σύντροφο της, ο οποίος την είχε κρατήσει στην κατοχή του, μέχρι που την παρέδωσε στην ανακριτική υπηρεσία. [14]
Δράστης
Η Τάμμυ εθεάθη συντρόφια με ένα λευκό άντρα που ήταν περίπου 1.75 στο ύψος και είχε σπαστά μαλλιά. Εκείνος οδηγούσε ένα καφέ οικογενειακό αυτοκίνητο και φορούσε γυαλιά με μαύρο μεταλλικό σκελετό.[15] Μια υπάλληλος σε εστιατόριο στην Λίμα, που σέρβιρε το ζευγάρι τη νύχτα του θανάτου της Τάμμυ, ανέφερε ότι ο άνδρας είχε πληρώσει τον λογαριασμό. Αυτά τα στοιχεία έδωσαν ένα « βασικό ύποπτο» για την υπόθεση και η αστυνομία συνεχίζει να αναζητά την ταυτότητα του.[16]
Το 1984, ο κατά συρροή δολοφόνος Χένρι Λι Λούκας ομολόγησε τη δολοφονία της άγνωστης κοπέλας, χωρίς όμως να μπορέσει να την ταυτοποιήσει. Οι ερευνητές δεν κατάφεραν να βρουν επαρκείς αποδείξεις που να στηρίζουν την ομολογία του. Εκτός αυτού, ο Λούκας είχε ιστορικό αναξιόπιστων καταθέσεων μια και είχε ομολογήσει πάνω από 3000 φόνους. Αργότερα όμως αρνήθηκε ότι τους διέπραξε, λόγω του ότι καταδικάστηκε σε θάνατο για την δολοφονία της Ντέμπρα Λουίζ Τζάκσον. Ωστόσο, με βάση τα στοιχεία, οι αρχές πίστεψαν ότι ένας άλλος πιθανός ύποπτος θα μπορούσε να είναι ο Κρίστοφερ Ουάιλντερ, δηλαδή ένας σειριακός δολοφόνος γυναικών που δρούσε την δεκαετία του 1980. Ωστόσο δεν είχε ιδιαίτερη ομοιότητα με τον άντρα του σκίτσου. Παρόλα αυτά, η θεωρία στηρίχτηκε κυρίως στο ότι ο Κρίστοφερ έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για τους αγώνες οχημάτων, στους οποίους φορούσαν σακάκια τύπου "Auto Sports Products, Inc.". Επιπλέον, εκείνος συνήθιζε να αγοράζει ρούχα αυτής της εταιρείας. Επομένως, το γεγονός ότι η Τάμμυ φορούσε ένα τέτοιο σακάκι όταν βρέθηκε το πτώμα της, έδωσε την ισχυρή πιθανότητα ότι αυτός θα μπορούσε να είναι ο δολοφόνος της. Δυστυχώς όμως, ο Γουάιλντερ σκοτώθηκε σε μια συμπλοκή ανταλλαγής πυροβολισμών μεταξύ εκείνου και της αστυνομίας το 1984. Συνεπώς χάθηκε έτσι κάθε πιθανότητα να του πάρουν κατάθεση για την υπόθεση της Αλεξάντερ.
Η αστυνομία εικάζει ότι το δολοφονικό όπλο που χρησιμοποίησε ο δολοφόνος ήταν ένα πιστόλι 0,38 διαμετρήματος. Το 1979 οι ερευνητές εντόπισαν μια χρησιμοποιημένη σφαίρα στο έδαφος κάτω από το σώμα της τότε άγνωστης κοπέλας, το οποίο συνέκριναν ιατροδικαστικά με εκατοντάδες άλλες σφαίρες που χρησιμοποιήθηκαν από άλλα κατασχεμένα όπλα. Παρά τις προσπάθειες των ερευνητών να εντοπίσουν σχετικά όπλα από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ευρώπη και το Μεξικό, η σφαίρα δεν βρέθηκε να ανήκει σε κάποιο από αυτά τα όπλα.
Το FBI δημοσίευσε διαφημιστικές πινακίδες σε όλη τη χώρα για τη δολοφονία της Τάμμυ σε μια προσπάθεια να αποκτήσει καινούργια στοιχεία από το κοινό. Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου του 2015, το αστυνομικό τμήμα της κομητείας Λίβινγκστον έλαβε αρκετές νέες πληροφορίες, οι οποίες οδήγησαν σε ένα πιθανό σενάριο γεγονότων όσον αφορά την άφιξη του κοριτσιού στην Καληδονία. [17] Η σημαντικότερη πληροφορία προήλθε από ένα οδηγό φορτηγού από το Τενεσί, ο οποίος τηλεφώνησε στο τμήμα αφότου άκουσε μια ραδιοφωνική εκπομπή που περιέγραφε λεπτομερώς την υπόθεση. Δεν ανακοινώθηκε όμως τι αποκάλυψε στην αστυνομία. [18]
Τον Μάρτιο του 2015, οι αρχές δήλωσαν ότι η Τάμμυ γνώριζε ένα πρώην υπάλληλο των φυλακών στο Γιάνκ Χάρις της Τζόρτζια, ο οποίος ειδικευόταν στη συνεργασία με άτομα «που ήταν υπό δικαστική επιτήρηση ή σε αναμονή για αναστολή της ποινής τους».[19][20] Εντούτοις δεν αναφέρθηκε αν εκείνος ο άντρας τελικά είχε σχέση με την δολοφονία της Τάμμυ. Παρόλα αυτά μέσα από αυτό το στοιχείο η αστυνομία εντόπισε τρεις νέους υπόπτους, οι οποίοι είχαν γνωρίσει και εκείνοι την Τάμμυ και τους πήραν δείγμα DNA στις αρχές του 2016. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας κατάφεραν να πάρουν νέο δείγμα DNA και από τα ρούχα της κοπέλας. Ωστόσο, τον Νοέμβριο του 2016, το FBI γνωστοποίησε ότι κανένα από τα τρία άτομα δεν ταίριαζε με το δείγμα που βρέθηκε στα ρούχα της Τάμμυ. Το 2020, ανακοινώθηκε ότι το ανδρικό DNA που βρέθηκε στα ρούχα της Αλεξάντερ μπήκε στις βάσεις δεδομένων για αναζήτηση οικογενειακού συνδέσμου με τον δολοφόνο. [21]
Στις δεκαετίες που η Τάμμυ παρέμεινε αγνώστων στοιχείων, η υπόθεση έλαβε εθνική προσοχή. Προβλήθηκε σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως το America's Most Wanted. [22] Εντούτοις και μετά την γνωστοποίηση της ταυτότητας της, και συγκεκριμένα τον Μάιο του 2016, δύο ειδησεογραφικοί οργανισμοί στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν ένα podcast πολλαπλών τμημάτων, το οποίο ονομάστηκε Finding Tammy Jo, και ασχολείται λεπτομερώς με την δολοφονία της Αλεξάντερ και τη συνεχιζόμενη εξέλιξη της έρευνα της υπόθεσης. [23] Μέσα από αυτό, οι δημοσιογράφοι Βερόνικα Βολκ και Γκάρι Γκεγκ, οι οποίοι ασχολήθηκαν αρκετά με την υπόθεση, πήραν συνέντευξη από πιθανούς μάρτυρες, από τις αρχές του νόμου, και τέλος από την οικογένεια και από τους φίλους της Τάμμυ. [24]