Η Κύπρος ή Κυπριακή Δημοκρατία και η Τουρκία ή Δημοκρατία της Τουρκίας έχουν εμπλακεί σε μια διαμάχη σχετικά με την έκταση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) που κατέχουν, η οποία έχει προκληθεί από τις προσπάθειες εξερεύνησης πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή.
Γενικά
Η Τουρκία αντιτίθεται στις γεωτρήσεις της Κύπρου σε ύδατα που η Κύπρος έχει διεκδικήσει και διεκδικεί σύμφωνα με το διεθνές ναυτικό δίκαιο. Η σημερινή διαμάχη των δύο χωρών για τις θαλάσσιες ζώνες σχετίζεται άμεσα με το πολυετές ζήτημα της Κύπρου και τις λεγόμενες "γκρίζες ζώνες" Αιγαίου. Η Τουρκία είναι το μοναδικό κράτος - μέλος του ΟΗΕ, το οποίο δεν αναγνωρίζει την Κύπρο και είναι ένα από τα λίγα κράτη που δεν έχουν υπογράψει την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας,[1] την οποία η Κύπρος έχει υπογράψει και επικυρώσει.
Αξιώσεις της Τουρκίας
Η Τουρκία αξιώνει ένα μέρος της ΑΟΖ της Κύπρου βασιζόμενη στον ορισμό της Τουρκίας ότι κανένα νησί, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, δεν μπορεί να έχει πλήρη ΑΟΖ μήκους 200 ναυτικών μιλίων[2][3] η οποία παραχωρείται στα κράτη με πρόσβαση στη θάλασσα και θα πρέπει να δικαιούται μόνο τα χωρικά ύδατα των 12 ναυτικών μιλίων. Ο ορισμός της Τουρκίας δημιουργεί διαφωνία σχετικά με τα δικαιώματα στα ύδατα νότια της Κύπρου που περιέχουν υπεράκτια κοιτάσματα αερίου. Αυτός ο ορισμός δεν χρησιμοποιείται από τα περισσότερα άλλα κράτη.[4][5][6][7][8] Επιπλέον, η διεθνώς μη αναγνωρισμένη Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, η οποία δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, αξιώνει επίσης τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ. Η Κύπρος και άλλες χώρες, όπως οι: ΗΠΑ, Ισραήλ, Γαλλία, Ρωσία και Ελλάδα) βλέπουν αυτές τις αξιώσεις[9][10][11][12] στη γη και τη θάλασσα της Κύπρου ως παράνομες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο[α] και παροτρύνουν την Τουρκία να απέχουν από την παράνομη γεώτρηση για φυσικό αέριο στην ΑΟΖ του νησιού.[β]
Δεδομένου ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν υπάρχουν διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών.
Άρνηση της Κύπρου
Η Κυπριακή Δημοκρατία αρνήθηκε να διαπραγματευτεί τη θαλάσσια διαμάχη και τους φυσικούς πόρους που βρέθηκαν στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με την τουρκοκυπριακή ηγεσία.[31]
↑«Turkey-Libya maritime agreement draws Greek ire». ArabNews. 30 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019. Last year, Wess Mitchell, US assistant secretary of state for European and Eurasian affairs, sent a message to Ankara over the drilling activities for hydrocarbons underway in Cyprus’s exclusive economic zone. He said that “Turkey’s view is a minority of one versus the rest of the world.”
↑«US official sends clear message to Turkey over Cyprus drilling». Kathimerini. 16 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2018. Turkey’s view “is a minority of one versus the rest of the world,” he said. “The rest of the world has a very clear, straightforward view that the exclusive economic zone of Cyprus is grounded in international law.”
↑Quigley (6 Σεπτεμβρίου 2010). The Statehood of Palestine. Cambridge University Press. σελ. 164. ISBN978-1-139-49124-2. The international community found this declaration invalid, on the ground that Turkey had occupied territory belonging to Cyprus and that the putative state was therefore an infringement on Cypriot sovereignty.
↑Peter Neville (22 Μαρτίου 2013). Historical Dictionary of British Foreign Policy. Scarecrow Press. σελ. 293. ISBN978-0-8108-7371-1. ...Ecevit ordered the army to occupy the Turkish area on 20 July 1974. It became the Turkish Republic of Northern Cyprus, but Britain, like the rest of the international community, except Turkey, refused to extend diplomatic recognition to the enclave. British efforts to secure Turkey's removal from its surrogate territory after 1974 failed.
