Οι Διακηρύξεις της Μόσχας (αγγλικά:Moscow Declarations) αποτελούνται από τέσσερις διακηρύξεις που υπογράφηκαν κατά τη Διάσκεψη της Μόσχας στις 30 Οκτωβρίου 1943. Οι διακηρύξεις αυτές υπογράφτηκαν από τους Υπουργούς εξωτερικών των κυβερνήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Σοβιετικής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Κίνας. Στη διάσκεψη υπεγράφησαν τέσσερις διακηρύξεις: Η Διακήρυξη των Τεσσάρων Εθνών για τη Γενική Ασφάλεια, η Διακήρυξη για την Ιταλία, η Διακήρυξη για την Αυστρία και η Διακήρυξη για τις Φρικαλεότητες.[1]
Διακηρύξεις
Διακήρυξη των Τεσσάρων Εθνών για τη Γενική Ασφάλεια
Στην Κοινή Διακήρυξη των Τεσσάρων Εθνών ((αγγλικά:Declaration of the Four Nations), οι κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Σοβιετικής Ένωσης και της Εθνικιστικής Κίνας, σύμφωνα με τη δήλωση των Ηνωμένων Εθνών τον Ιανουάριο του 1942,
και τις επακόλουθες δηλώσεις, συμφώνησαν να συνεχίσουν τις εχθροπραξίες εναντίον αυτών των δυνάμεων του άξονα με τις οποίες βρίσκονται αντίστοιχα σε πόλεμο έως ότου αυτές οι δυνάμεις έχουν αφήσει τα όπλα τους βάσει της άνευ όρων παράδοσης. Αναγνωρίζουν επίσης την ανάγκη καθιέρωσης, το συντομότερο δυνατό, μιας γενικής διεθνούς οργάνωσης (των Ηνωμένων Εθνών), που θα βασίζεται στην αρχή της κυρίαρχης ισότητας όλων των ειρηνικών κρατών και θα είναι ανοιχτά σε όλα τα κράτη μέλη, μικρά και μεγάλα, για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
Η Διακήρυξη για την Ιταλία
Στη Διακήρυξη για την Ιταλία ((αγγλικά:Declaration on Italy), οι υπουργοί εξωτερικών των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΣΣΔ δήλωσαν ότι ο φασισμός και η επιρροή του πρέπει να καταστραφούν εντελώς και ότι πρέπει να δοθεί στον ιταλικό λαό κάθε ευκαιρία να ιδρύσει κυβερνητικούς και άλλους θεσμούς βάσει των δημοκρατικών αρχών.
Η Διακήρυξη για την Αυστρία
Στη Διακήρυξη για την Αυστρία ((αγγλικά:Declaration on Austria), οι Υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΣΣΔ δήλωσαν ότι η προσάρτηση της Αυστρίας από τη Γερμανία ήταν άκυρη. Ζήτησαν τη δημιουργία μιας ελεύθερης Αυστρίας μετά τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας.
- «Οι κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου, της Σοβιετικής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής συμφωνούν ότι η Αυστρία, η πρώτη ελεύθερη χώρα που έγινε θύμα της Ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ, θα απελευθερωθεί από τη γερμανική κυριαρχία».
- «Θεωρούν ότι η προσάρτηση που επιβλήθηκε στην Αυστρία από τη Γερμανία στις 15 Μαρτίου 1938, είναι άκυρη και ότι δεν δεσμεύονται σε καμία περίπτωση από τυχόν αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στην Αυστρία από εκείνη την ημερομηνία. Δηλώνουν επίσης ότι επιθυμούν να δουν την Αυστρία ελεύθερη και ανεξάρτητη και, ως εκ τούτου, να ανοίξει το δρόμο για τον ίδιο τον αυστριακό λαό, καθώς και για τα γειτονικά κράτη που θα αντιμετωπίσουν παρόμοια προβλήματα, να βρουν αυτήν την πολιτική και οικονομική ασφάλεια που είναι η μόνη βάση για διαρκή ειρήνη».
- «Υπενθυμίζεται στην Αυστρία, ωστόσο, ότι έχει ευθύνη, την οποία δεν μπορεί να αποφύγει, για συμμετοχή της στον πόλεμο από την πλευρά της Γερμανίας, και ότι στον λογαριασμό του τελικού διακανονισμού θα ληφθεί αναπόφευκτα η δική της συμβολή στην απελευθέρωσή της».[2]
Η Διακήρυξη για τις Φρικαλεότητες
Η Διακήρυξη για τις Φρικαλεότητες (αγγλικά:Declarations on Atrocities) υπογράφηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Ρούσβελτ, τον Βρετανό Πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ και τον Σοβιετικό ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν. Σημείωσαν ότι θεωρούν «αποδεικτικά στοιχεία για τις φρικαλεότητες, τις σφαγές και τις ψυχρές μαζικές εκτελέσεις που διαπράχθηκαν από τις δυνάμεις του Χίτλερ σε πολλές από τις χώρες τις οποίες είχαν καταλάβει και από τις οποίες τώρα εκδιώκονται σταθερά». Στη συνέχεια η διακήρυξη αναφέρει ότι οι Γερμανοί θα σταλούν πίσω στις χώρες όπου διέπραξαν τα εγκλήματά τους και κρίθηκαν επί τόπου από τους λαούς τους οποίους έχουν εξοργίσει. Όσο για τους Γερμανούς των οποίων τα ποινικά αδικήματα δεν είχαν ιδιαίτερη γεωγραφική θέση, θα τιμωρούνται με κοινή απόφαση των κυβερνήσεων των Συμμάχων.
Η Διακήρυξη για τις Φρικαλεότητες συντάχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ [3] και οδήγησε στη σύσταση της Ευρωπαϊκής Συμβουλευτικής Επιτροπής που συνέταξε την Χάρτα του Λονδίνου.
Παραπομπές
