Δημήτρης Καφής

Δημήτρης Καφής
Γέννηση	1897
Θάνατος	24  Δεκεμβρίου 1985 Αθήνα
Ιδιότητα	ζωγράφος

Ο Δημήτριος Καφής (1897-1985) ήταν Έλληνας ζωγράφος και αγιογράφος.

Ήταν γιος του εργοστασιάρχη σαμιακού οίνου Γεωργίου Καφετζιδάκη και της λογιωτάτης Αικατερίνης, κόρης του ιατροφιλοσόφου Φιλοκτήτη Νέγρη.

Ζωή και έργο

Γεννήθηκε στον Λιμένα Βαθέος Σάμου τον Ιανουάριο του 1897.^[1] Αφού τελείωσε το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου και τη γαλλική Σχολή των Freres εργάστηκε ως τηλεγραφικός υπάλληλος στην γενέτειρά του και πήρε μετάθεση στην Αθήνα χάρη στα προσόντα του.

Κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων εισήχθη μεταξύ των πρώτων στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και δούλεψε επτά χρόνια τη ζωγραφική με τον Γεώργιο Ιακωβίδη και τρία χρόνια τη γλυπτική με τον Θωμά Θωμόπουλο. Αποφοίτησε το 1929 και συνέχισε τις σπουδές του για μια πενταετία στο Παρίσι ως υπότροφος του Υπουργείου Παιδείας στις Ακαδημίες Julien και Colarossi κοντά στους Jean-Paul Laurens και Henri Morisset. Μάλιστα, ο δεύτερος τόσο πολύ εκτίμησε το ταλέντο του, που τον ενέγραψε στην Ομοσπονδία των Γάλλων Καλλιτεχνών.

Επίσης, τελείωσε την École Supérieure des arts decoratifs με καθηγητές τους Chadele, Jaulme και Emmanuel Fougerat. Στο Παρίσι έκανε συντόμευση (Abreviation) του οικογενειακού του επωνύμου Καφετζιδάκης στο καλλιτεχνικότερο Καφής. Εκεί, στο Παρίσι πάλι, απέκτησε φήμη πορτρετίστα και κολορίστα και τα έργα του γίνονταν ανάρπαστα. Εξέθετε τακτικά έργα του στα Salon des artistes Francais, Salon des artistes independants, Salon d' automne και αλλού, καθώς και στην Ελλάδα (εκθέσεις συνδέσμου ελευθέρων καλλιτεχνών, πανελλήνιες και αλλού). Πίνακες του Κάφη βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές, στην Εθνική Πινακοθήκη, στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών, στην Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων και αλλού και το έργο του έχει πολλές φορές αποσπάσει τα εγκώμια των κριτικών του τύπου. Διετέλεσε σύνεδρο μέλος του καλλιτεχνικού επιμελητηρίου Ελλάδος.

Επιστροφή στην Ελλάδα και ενασχόληση με την αγιογραφία

Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα απ' το Παρίσι το 1934, ο Καφής στράφηκε προς την αγιογραφία και μαθήτευσε κοντά στον αγιογράφο Δημήτριο Πελεκάση. Αγιογράφησε πολλές εκκλησίες στις Κυκλάδες, αφού ο τότε Μητροπολίτης Σύρου, Τήνου κ.ά. Φιλάρετος τον είχε θερμά προτρέψει ν' ασχοληθεί με την αγιογραφία. Στην Τήνο, στο Ηγουμενείο της ιεράς Μονής Κεχροβουνίου, υπάρχει το έργο του "το όραμα της Αγίας Πελαγίας".

Επίσης διακόσμησε πολλές εκκλησίες στην Αθήνα και σε αρκετές πόλεις της Ελλάδος, από την Καβάλα μέχρι τα νησιά Τήνο, Σύρο, Σαντορίνη, Κύθνο, Αμοργό, Σάμο, Άνδρο και άλλα. Στην Αθήνα έχει αγιογραφήσει στην Αγία Αικατερίνη της Πλάκας, στον Άγιο Παντελεήμονα Ιλισού^[2], στον Άγιο Ιωάννη Γαργαρέττας, στον Άγιο Γεώργιο Κυψέλης, στον Άγιο Δημήτριο Παλαιού Ψυχικού, στην Αγία Βαρβάρα Δάφνης, στον Άγιο Κωνσταντίνο και Αγία Ελένη Γλυφάδας και αλλού. Αγιογράφησε, ακόμη, το παρεκκλήσιο του υπερωκεανίου "Βασίλισσα Φρειδερίκη" και τις δεσποτικές εικόνες του Ναού Αγίου Νικολάου στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Στο μουσείο της Ανωτάτης Θεολογικής Σχολής Nacham του Michigan βρίσκεται το βραβευμένο έργο του "Οι Τρεις Ιεράρχες".

Ο Καφής επιδόθηκε στην αγιογραφία με αποστολική αφοσίωση και όπως έγραψε ο Δρ. Μιχαήλ Χαρ. Γκητάκος έγινε "Αρχηγός" δικής του Σχολής και μάλιστα τεχνοτροπίας που διαπνέεται απ' το ελληνικό αίσθημα και το έργο του αποτελεί "σταθμό" στην ιστορία της ελληνικής αγιογραφίας του 20ου αιώνα^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Στις 24 Δεκεμβρίου 1985, ο Δ. Γ. Καφής πέθανε στην Αθήνα, σχεδόν 89 χρονών, αφήνοντας πίσω του μεγάλο έργο.

Παραπομπές

1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2013. 
2. «ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΙΛΙΣΣΟΥ». panteleimon-ilissos.blogspot.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2024. 

Βιογραφικά για τον Δημήτριο Καφετζιδάκη/Καφή βλ. Δ. Καλλονάς, Σύγχρονοι Έλληνες Ζωγράφοι και Γλύπτες, Αθήνα 1943,σσ.253-255. Μ. Γκητάκος, «Δημήτριος Καφής. Ο Νεοέλλην αγιογράφος», περιοδ. Ανθρώπινες Σχέσεις, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1975,σσ.35-38. Στ. Λυδάκης, Οι Έλληνες Ζωγράφοι, Αθήνα 1976, τόμ. 4.σ.176. Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών, Αθήνα 1998, τόμ. 2 (16ος - 20ός αιώνας),σ.187. Γιαν. Βουτσινάς, Έλληνες Ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους, Αθήνα 2000,σσ. 123-126. Κατερίνα Δέφνερ - Καφή, Δημήτριος Γ. Καφής, Αθήνα 2015,σσ.15-16.