Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|24|12|2024}}
Γεωγραφικά τοποθετείται σε κομβικό σημείο, αποτελώντας γέφυρα μεταξύ του κέντρου των Αθηνών στα νότια, των Αχαρνών στα βόρεια, του Περιστερίου στα δυτικά και της Κηφισιάς στα ανατολικά, στα οποία και έχει εύκολη πρόσβαση μέσω της Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας και της Αττικής Οδού. Φυσικά σύνορά της αποτελούν ο Κηφισός ποταμός στα δυτικά και το Ρέμα Ποδονίφτη στα ανατολικά, ενώ κύρια οδική αρτηρία είναι η δενδρόφυτη με κυπαρίσσια Λεωφόρος Δεκελείας η οποία και διέρχεται από το κέντρο του συνοικισμού. Συγκοινωνιακά εξυπηρετείται από τους παρακείμενους σιδηροδρομικούς σταθμούς του ΠροαστιακούΠύργου Βασιλίσσης και Μεταμόρφωσης.
Η Φιλαδέλφεια διακρίνεται για τον πρότυπο πολεοδομικό της σχεδιασμό στα πρότυπα αγγλικήςκωμόπολης, τη μικρασιατική αρχιτεκτονική των κτισμάτων της και τα πλούσια άλση της, με το γνωστό Άλσος της Νέας Φιλαδελφείας στο οποίο χωροθετούνται υπαίθριος κινηματογράφος, μικρή λίμνη και αθλητικές εγκαταστάσεις. Το ιστορικό κέντρο έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός και σε όλα σχεδόν τα κτίσματα εξαντλείται η δόμηση στους δύο ορόφους με κεραμοσκεπή και μικρά καλαίσθητα μπαλκόνια. Στην περιοχή έχουν οικοδομηθεί αρκετά μνημεία της μικρασιατικής εστίας των πρώτων εποικιστών, όπως το Μνημείο της Μικράς Ασίας, η Πύλη των Αδάνων, ο Ναός της Αγίας Ευφημίας στη Νέα Χαλκηδόνα και το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου».
Η περιοχή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1927 λεγόταν Ποδονίφτης, από το ομώνυμο ρέμα που τη διαρρέει. Τότε εγκαταστάθηκαν εκεί Μικρασιάτες πρόσφυγες από τα προσφυγικά των Αμπελοκήπων μετά από μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε τις παράγκες που έμεναν. Τους παραχωρήθηκαν καινούργια διαμερίσματα σε συνοικισμό που είχε κτιστεί εκεί. Το χτίσιμο του συνοικισμού ξεκίνησε το 1923 βάσει σχεδίου αγγλικής κωμόπολης και ολοκληρώθηκε σε τρία χρόνια. Τα σπίτια ήταν με κεραμοσκεπές και μικρό κήπο το καθένα. Τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχε ρεύμα, ύδρευση, σχολεία, δρόμοι, πλατείες ούτε συγκοινωνία. Ο συνοικισμός χτίστηκε από το Υπουργείο κοινωνικής πρόνοιας σε απαλλοτριωμένη έκταση που ανήκε στον Πανάγιο Τάφο επονομαζόμενη Δονοράδες. Μέχρι την εγκατάσταση των προσφύγων, η περιοχή ήταν καταπράσινη με αμπελώνες και ελαιώνες, πολλές μικρές αγροικίες και ένα μικρό χωριό με 120 κατοίκους το 1920. Στην περιοχή του Κόκκινου Μύλου υπήρχαν πολλοί μύλοι που τροφοδοτούνταν με νερό από τον Κηφισό.
Ο παραδοσιακός οικισμός παράπλευρα του Ποδονίφτη
Νέα Φιλαδέλφεια ονομάστηκε το 1932, σε ανάμνηση της πόλης «Φιλαδέλφεια» της Μικράς Ασίας. Έχει έκταση 2 τ.χλμ. και μέσο υψόμετρο 110 μέτρα. Το 1931 η Νέα Φιλαδέλφεια συνδέθηκε με την Αθήνα με γραμμή λεωφορείου, ενώ μετά από λίγα χρόνια λειτούργησε η σιδηροδρομική σύνδεση της περιοχής με το κέντρο της Αθήνας και τον Πειραιά, μέσω της σιδηροδρομικής γραμμής Λαυρίου - Αγίων Αναργύρων. Μελλοντικά, προβλέπεται σταθμός μετρό στην πλατεία Πατριάρχου για τις γραμμές 4 και 5. Θεωρείται ωραίο προάστιο, καθώς έχει αρκετό πράσινο, στο οποίο συμβάλλουν τα πάρκα που έχει η περιοχή και το Άλσος. Μετά από το σεισμό του 1999 εκδηλώθηκε μεγάλη οικιστική ανάπτυξη.
Πριν το 1900 η περιοχή της Νέας Χαλκηδόνας αναφερόταν ως καθαρά αγροτική. Το 1907 εμφανίζεται με πληθυσμό 19 κατοίκων, ενώ το 1920 η Ε.Σ.Υ.Ε. απογράφει 110 κατοίκους που ζούσαν σε αγροικίες. Η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού έγινε μετά την Μικρασιατική καταστροφή, όταν πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, τμήμα του Δήμου Αθηναίων, σε οικόπεδα και σπίτια που παραχωρήθηκαν από το τότε Υπουργείο οικισμού.
Το 2011 με το πρόγραμμα Καλλικράτης οι δύο προσφυγικοί οικισμοί συνενώθηκαν και δημιούργησαν τον Δήμο Φιλαδελφείας-Χαλκηδόνος.
Πρόεδροι της Κοινότητας Νέας Χαλκηδόνας
Η Νέα Χαλκηδόνα αποτέλεσε ανεξάρτητη κοινότητα από το 1934 ως το 1982, οπότε αναγνωρίστηκε σε δήμο. Πρόεδροι της Κοινότητας διετέλεσαν:[1]
1934-1935 Αναστ. Ιωαννίδης
1935-1936 Δημ. Σπυρόπουλος
1936-1937 Μιλτ. Αγγελίδης
1937-1942 Νικ. Γεωργιλής
1942 Ευστράτιος Γαρυφαλλάκης
1947-1957 Θεόδωρος Πεταλάς
1957-1974 Σταύρος Καδερίδης
1974-1975 Αριστοφ. Τζιάσιος (διορισμένος από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας)
1975-1982 Μάριος Τσαγκάς
Δήμαρχοι Νέας Χαλκηδόνας
1983-1984 Χρήστος Παπαδόπουλος (1936-2020)(παραιτήθηκε έπειτα από καταγγελίες σε βάρος του και τις καταδίκες, στη συνέχεια, ως επικεφαλής της εταιρείας δολοφόνων).
1984-2006 Νικόλαος Παπαμικρούλης
2007-2010 Γιώργος Αποστολάκης (1964-2010[2]) (πέθανε εν ενεργεία)
Πρόεδροι της Κοινότητας Νέας Φιλαδέλφειας
Η Νέα Φιλαδέλφεια αποτέλεσε ανεξάρτητη κοινότητα από το 1934 ως το 1947, οπότε αναγνωρίστηκε σε δήμο. Πρόεδροι της Κοινότητας διετέλεσαν:[3]
1934-1935 Άγγελος Αγγελίδης
1935 Μαρίνος Χριστοφορίδης
1936 Δ. Παρθένης
1936-1941 Άγγελος Αγγελίδης
1941-1942 Σ. Αθανασούλιας
1942-1945 Παν. Μαρκόπουλος
1946 Αδριανός Τσιλιμίγκρας
1947 Ευάγγελος Ευαγγελίδης
1946-1948 Αδριανός Τσιλιμίγκρας
Δήμαρχοι Νέας Φιλαδέλφειας
1948-1949 Αδριανός Τσιλιμίγκρας
1950-1951 Άγγελος Αγγελίδης
1951-1965 Νικόλαος Τρυπιάς
Εμμανουήλ Λ. Μακρής (19??-1988) Αγωνιστής της Δημοκρατίας, πρόεδρος Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Νέας Φιλαδέλφειας και Νέας Χαλκηδόνας. Κηδεύτηκε στις 17 Οκτωβρίου 1988 στον Κόκκινο Μύλο.[4]
1965-1967 Τάσος Αμπατζής
1967-1968 Δημοσθένης Μπελεσιώτης (διορισμένος)(διορισμένος από το καθεστώς της επταετίας 1967-1974).[5]
1974-1975 Ευάγγελος Περλίγκας (διορισμένος από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας)
1975-1977 Τάσος Αμπατζής Εξελέγη αρχικά τον Μάρτιο του 1975, έπειτα η εκλογή του ακυρώθηκε. Εξελέγη σε επαναληπτικές εκλογές στις 13 Ιουλίου 1975 και απεβίωσε εν ενεργεία το 1977.
7 Δεκεμβρίου 1977 - 1 Απριλίου 1979 Αλέκος Λάλος (1945-2018)
