Ο Γιώργος Βότσης (γενν. 1938) είναι Έλληνας δημοσιογράφος.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Λάβδανη Ιωαννίνων,[1] αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ενώ είχε ήδη ξεκινήσει την δημοσιογραφική του σταδιοδρομία το 1957, σε ηλικία 19 ετών.[1]
Το 1967 πρωταγωνίστησε στην πρώτη ταινία, μικρού μήκους, της Τώνιας Μαρκετάκη, "Ο Γιάννης και ο δρόμος".[2]
Μετά την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο» (ΠΑΜ). Για την δράση του κατά του καθεστώτος καταδικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση 5 ετών (διέφυγε στο Λονδίνο προτού συλληφθεί).[1]
Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης έγινε γνωστός ως πολιτικός αρχισυντάκτης και αρθρογράφος της «Ελευθεροτυπίας». Στις 7 Μαρτίου του 1988, μετά την δολοφονία, την 1η Μαρτίου, του βιομήχανου Αλέξανδρου Αθανασιάδη Μποδοσάκη από την 17 Νοέμβρη, ο Βότσης έγραψε «ανοιχτή επιστολή» την οποία απηύθυνε στα μέλη της 17Ν με τίτλο «Άκου με, ένοπλε σύντροφε»,[3] ασκώντας δριμεία κριτική στις βίαιες και τρομοκρατικές μεθόδους της οργάνωσης. Η 17 Νοέμβρη του απάντησε στις 12 Μαρτίου με προκήρυξη η οποία εστάλη στην εφημερίδα «Το Έθνος και είχε τον τίτλο «Άξιος ο μισθός σου, άοπλε σύντροφε!».[4]
Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η επιρροή του Βότση στην πολιτική γραμμή της «Ελευθεροτυπίας» αυξήθηκε, ενώ αντίθετα μειώθηκε αυτή του Σπύρου Καρατζαφέρη, ο οποίος τελικά αποχώρησε το 1988 και συνεργάστηκε με τον γνωστό επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη στην έκδοση της εφημερίδας «Επικαιρότητα». Ήδη από το 1987 η «Ελευθεροτυπία» είχε πάρει αποστάσεις από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, και την περίοδο του λεγόμενου «βρώμικου '89» ο Βότσης πρωτοστάτησε σε επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού προσωπικά.[5] Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήλθε σε σύγκρουση με το ΚΚΕ και άλλες Αριστερές δυνάμεις όταν υποστήριξε ορισμένες ιδιωτικοποιήσεις.
Είναι νυμφευμένος με την δημοσιογράφο Λένα Παγώνη, και έχουν δύο κόρες.[1]
Παραπομπές
