Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Ράινμπέργκερ στη Βαντούζ
Ο Γ. Ράινμπέργκερ, που γεννήθηκε στη Βαντούζ, ήταν γιος του θησαυροφύλακα του Άλοϋς Β΄ του Λίχτενσταϊν και έδειξε εξαιρετικό ταλέντο στη μουσική από πολύ μικρός: Σε ηλικία μόλις επτά ετών, είχε αναλάβει οργανίστας στον ενοριακό ναό της Βαντούζ και το επόμενο έτος εκτελέστηκε η πρώτη του μουσική σύνθεση. Το 1849 μαθήτευσε στον συνθέτη Φίλιπ Μ. Σμούτσερ (Philipp M. Schmutzer, 1821-1898) στο Φέλντκιρχ της Αυστρίας.[14]
Το 1851 ο πατέρας του, που είχε αρχικώς αντιτεθεί στην επιθυμία του γιου του να σταδιοδρομήσει ως μουσικός, του επέτρεψε να εισαχθεί στο παλαιό Ωδείο του Μονάχου. Λίγο μετά την αποφοίτησή του έγινε καθηγητής του πιάνου και της μουσικής συνθέσεως στο ίδιο ωδείο. Στη συνέχεια διορίσθηκε répétiteur στο Θέατρο της Αυλής, από το οποίο παραιτήθηκε[15] το 1867, όταν νυμφεύθηκε την πρώην μαθήτριά του και ποιήτρια Φραντσίσκα («Φάνυ») φον Χόφναας (Franziska von Hoffnaass, οκτώ χρόνια μεγαλύτερή του). Το ζεύγος δεν απέκτησε παιδιά, αλλά ο γάμος ήταν ευτυχισμένος. Η Φραντσίσκα έγραψε τους στίχους για μεγάλο μέρος του φωνητικού έργου του συζύγου της.
Ο συνθέτης και η σύζυγός του λίγο μετά τον γάμο τους
Οι στιλιστικές επιδράσεις πάνω στον Ράινμπέργκερ διακρίνονται σε επιδράσεις από σύγχρονούς του συνθέτες όπως ο Μπραμς και σε επιδράσεις από προγενέστερους συνθέτες, όπως οι Μέντελσον, Σούμαν, Σούμπερτ και πάνω από όλους ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.
Στις 31 Δεκεμβρίου 1892, μετά από 25 χρόνια γάμου, η σύζυγός του πέθανε μετά από μακρά ασθένεια. Δύο έτη αργότερα λόγοι υγείας οδήγησαν τον συνθέτη να παραιτηθεί από τη θέση του μουσικού διευθυντή της αυλής.[16]
Ο Ράινμπέργκερ στα ύστερα χρόνια του
Ο Ράινμπέργκερ υπήρξε αρκετά παραγωγικός ως συνθέτης. Τα θρησκευτικά έργα του περιλαμβάνουν 12 Θείες Λειτουργίες (από τις οποίες μία για διπλή χορωδία, τρεις για 4 φωνές a cappella, τρεις για γυναικείες φωνές και εκκλησιαστικό όργανο, δύο για ανδρικές φωνές και μία με ορχήστρα), ένα ρέκβιεμ και ένα Stabat Mater. Τα υπόλοιπα έργα περιλαμβάνουν όπερες, συμφωνίες[17], μουσική δωματίου και χορωδιακά έργα.
Σήμερα ο Ράινμπέργκερ είναι γνωστός πάνω από όλα για τις περίτεχνες και απαιτητικές συνθέσεις του για το εκκλησιαστικό όργανο: δύο κοντσέρτα, 20 σονάτες σε 20 διαφορετικά κλειδιά του οργάνου[18], 22 για τρίο και 36 κομμάτια σόλο. Οι σονάτες του αυτές περιγράφηκαν κάποτε ως:
«αναμφίβολα η πολυτιμότερη προσθήκη στη μουσική για εκκλησιαστικό όργανο από την εποχή του Μέντελσον. Χαρακτηρίζονται από μια ευτυχή ένωση του σύγχρονου ρομαντικού πνεύματος με μια θαυμάσια αντίστιξη και αξιοσέβαστο στιλ του οργάνου.»
— J. Weston Nicholl, Grove Dictionary of Music and Musicians (έκδοση του 1908), τόμ. 4, σελ. 85
Ο Ράινμπέργκερ είχε ενδιαφέροντα στη ζωγραφική και τη λογοτεχνία (ιδίως την αγγλική και τη γερμανική).
Ο συνθέτης απεβίωσε στο Μόναχο σε ηλικία 62 ετών και τάφηκε στο Παλαιό Νότιο Κοιμητήριο της πόλεως. Αλλά ο τάφος του καταστράφηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα οστά του μεταφέρθηκαν στη γενέτειρά του Βαντούζ[15] το 1950.
Συνθέσεις
Οι παρακάτω είναι οι συνθέσεις στις οποίες εκχωρήθηκε αριθμός έργου (opus) από τον ίδιο τον Ράινμπέργκερ.
Θρησκευτικά φωνητικά έργα
Καντάτες, μεταξύ των οποίων η Καντάτα των Χριστουγέννων Der Stern von Bethlehem (= «Το άστρο της Βηθλεέμ»), Op. 164
↑Percy Goetschius: Masters of the Symphony, εκδ. Ditson, Βοστώνη 1929, σελ. 331)
↑«Dr Ken Wolf – in memoriam». Worcester Chapter of the American Guild of Organists. 21 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2012.
Πηγές
«Rheinberger, Josef Gabriel, 1839-1901» στο περιοδικό The Etude, Theodore Presser Company
