Ο Γιόζεφ Ντανχάουζερ (Josef Danhauser, 19 Αυγούστου 1805 – 4 Μαΐου 1845) ήταν Αυστριακός ζωγράφος, από τους κύριους εκπροσώπους της εποχής Biedermeier, μαζί με τους Φέρντιναντ Γκέοργκ Βάλτμυλερ, Πέτερ Φέντι και άλλους. Τα έργα του, που δεν εκτιμήθηκαν ιδιαιτέρως όσο ζούσε, φέρουν την καθαρή επίδραση του Ουίλλιαμ Χόγκαρθ, ιδίως ως προς τη θεματολογία τους.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Γιόζεφ Ντανχάουζερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1805 και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του γλύπτη και επιπλοποιού Γιόζεφ Ούλριχ Ντανχάουζερ, που του έδωσε και τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, και της συζύγου του Γιοχάνα, το γένος Λάμπερτ. Ο Γιόζεφ ο νεότερος παρακολούθησε μαθήματα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης, μαθητεύοντας και στον ζωγράφο Γιόχαν Πέτερ Κραφτ. Διοργάνωσε την πρώτη του έκθεση ζωγραφικής το 1826.
Προσκεκλημένος του Ούγγρου επισκόπου Λαδισλάου Πύρκερ, ο νεαρός ζωγράφος επισκέφθηκε τη Βενετία, όπου άρχισε να μελετά έργα μεγάλων Ιταλών ζωγράφων. Επέστρεψε στη Βιέννη μέσω Τεργέστης το 1827 και μετά επισκέφθηκε και την Πράγα. Στις 27 Μαρτίου 1827, μαζί με τον συνάδελφό του Γιόχαν Ματίας Ρανφτλ, ο Ντανχάουζερ αποτύπωσε τη νεκρική μάσκα του Μπετόβεν, περίπου 12 ώρες μετά τον θάνατο του συνθέτη[11][12] και ζωγράφισε το νεκροκρέβατό του σε μια ακουαρέλα.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1829, ο ζωγράφος και οι αδελφοί του διαχειρίσθηκαν την πατρική βιοτεχνία επίπλων, όντες πρόδρομοι του μοντέρνου ντιζάιν. Η ενασχόληση αυτή περιόρισε την ζωγραφική σταδιοδρομία του Γιόζεφ.
Το 1833 ωστόσο κέρδισε το βραβείο της Ακαδημίας της Βιέννης για τον πίνακά του «Die Verstoßung der Hagar». Το 1838 διορίσθηκε αντιπρύτανης της Ακαδημίας και νυμφεύθηκε τη Γιοζεφίνε Στρέιτ (Josephine Streit), κόρη ενός γιατρού. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά.
Το 1841 ο Ντανχάουζερ διορίσθηκε καθηγητής ζωγραφικής ιστορικών θεμάτων στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης, αλλά λίγο αργότερα παραιτήθηκε και ταξίδεψε σε όλη τη Γερμανία και την Ολλανδία μαζί με τον φιλότεχνο και μαικήνα της τέχνης Ρούντολφ φον Άρτχάμπερ. Στο ταξίδι αυτό ενδιαφέρθηκε πολύ για την ολλανδική σχολή ζωγραφικής.
Πέθανε από τύφο στη Βιέννη σε ηλικία μόλις 40 ετών. Το 1862 μια οδός της πόλεως πήρε το όνομά του.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10179924. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Josef Danhauser». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00046464. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58616. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Danhauser, Joseph» (Γερμανικά) σελ. 153.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118678744. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Joseph Danhauser». (Ολλανδικά) RKDartists. 19944.
- ↑ CONOR.SI. 152932451.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) Web Gallery of Art. Josef Franz DANHAUSER, Josef Franz. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ (Σλοβακικά, Τσεχικά, Αγγλικά) Web umenia. www.webumenia.sk/autor/1898. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018.
- ↑ Le Menestrel, 2832, έτος 51, νο. 28, σελ. 222 (Ιούνιος 1885)
- ↑ «Beethoven Haus, Bonn» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
