Γιόζεφ Βάιγκλ

Γιόζεφ Βάιγκλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Joseph Weigl (Γερμανικά)
Γέννηση	28  Μαρτίου 1766[1][2][3] Άιζενστατ[4][5]
Θάνατος	3  Φεβρουαρίου 1846[6][1][7] Βιέννη[8][3][5]
Τόπος ταφής	Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησης	Μοναρχία των Αψβούργων[9]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διευθυντής ορχήστρας[5] συνθέτης[2][3]
Οικογένεια
Αδέλφια	Thaddäus Weigl[11]
Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιόζεφ Βάιγκλ (Joseph Weigl, Άιζενστατ 28 Μαρτίου 1766 – Βιέννη 3 Φεβρουαρίου 1846) ήταν Αυστριακός συνθέτης και αρχιμουσικός, γνωστός για τις όπερές του.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Βάιγκλ γεννήθηκε στο Άιζενστατ της -σημερινής- Αυστρίας το 1766. Ήταν γιος του Γ. Φ. Βάιγκλ (Joseph Franz Weigl, 1740-1820), ο οποίος ήταν εξάρχων βιολοντσελίστας στην ορχήστρα της οικογένειας Εστερχάζι του Βασιλείου της Ουγγαρίας. Σπούδασε μουσική με δασκάλους τους Άλμπρεχτσμπέργκερ και Σαλιέρι. Έγραψε την πρώτη του όπερα Η Περιττή Προφύλαξησε ηλικία, μόλις, 16 ετών.^[12] Μάλιστα, ο Σαλιέρι τον είχε εκθειάσει γι’ αυτήν, όπως και ο περίφημος Γκλουκ.^[13]

Ο Βάιγκλ συνεργάστηκε με τον Μότσαρτ στο ανέβασμα των οπερών Οι Γάμοι του Φίγκαρο και Ντον Τζοβάνι. Αργότερα (1792), διαδέχθηκε τον Σαλιέρι στη θέση του αρχιμουσικού και συνθέτη της Όπερας.^[14] Μετά από μεγάλη επιτυχία που γνώρισε με τις όπερές του, στη Βιέννη και το Μιλάνο, έφυγε από την Όπερα και, το 1827, διορίστηκε δεύτερος αρχιμουσικός στο Αυτοκρατορικό Παρεκκλήσιο, θέση που διατήρησε μέχρι το 1838. Έκτοτε, ασχολήθηκε κυρίως με τη σύνθεση εκκλησιαστικής μουσικής. Πέθανε στη Βιέννη, το 1846.^[14]

Μουσική

Ο Βάιγκλ συνέθεσε, κυρίως, όπερες -περίπου 35- στα γερμανικά και τα ιταλικά, που ακολούθησαν την παράδοση του βιενέζικου κλασικισμού.^[15] Επίσης, έγραψε 18 μπαλέτα, 2 ορατόρια, 11 κοσμικές καντάτες, λειτουργίες, προσφορές (οφερτόρια), κοντσέρτα για τσέμπαλο, χορούς, άριες, καντσονέτες κ.α.^{[13][14][16][17]}

Κυριότερα έργα

Όπερες

• Η Περιττή Προφύλαξη (Βιέννη, 1783) για θέατρο μαριονετών
• Η Χολερική Νύφη (Βιέννη, 1788)
• Τρελός με το Ζόρι (Βιέννη, 1788)
• Η Πριγκίπισσα του Αμάλφι(Βιέννη, 1794)
• Η Στολή (Βιέννη, 1805)
• Ο Αόρατος Πρίγκηπας (Λάξενμπουργκ, 1806)
• Κλεοπάτρα (Μιλάνο, 1807)
• Αντίζηλος του Εαυτού του (Μιλάνο, 1808)
• Το Ορφανοτροφείο, ζίνκσπιλ (Βιέννη, 1808)
• Η Ελβετική Οικογένεια (Βιέννη, 1809, παιζόταν με μεγάλη επιτυχία μέχρι το 1900 ! ^[12])
• Οι Μεταμορφώσεις, οπερέτα (Βιέννη, 1810)
• Η Πτώση, ζίνκσπιλ (Βιέννη, 1813)
• Η Νιότη του Πέτρου του Μεγάλου (Βιέννη, 1814)
• Το Αηδόνι και το Κοράκι (Βιέννη, 1818)
• Έντμοντ και Καρολίνα (Βιέννη, 1821)
• Η Σιδηρά Πύλη (Βιέννη, 1823)

Μπαλέτα

• Ρικάρντο (1795)
• Άλκηστις, 1800
• Τα Ίσθμια
• Ο Δρόμος

Ορατόρια

• Τα Πάθη του Ιησού Χριστού (Βιέννη, 1804)
• Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού (Βιέννη, 1804)

Καντάτες

• Η Καλή Βούληση
• Η Δύναμη του Καθαγιασμού (1814)

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14787944c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
2. www.geschichtewiki.wien.gv.at/Joseph_Weigl_der_%C3%84ltere. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2018.
3. «Weigl, Joseph» (Γερμανικά) σελ. 279.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
5. Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 10084. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
7. (Αγγλικά) SNAC. w64x5mfj. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
9. «Вейгль, Йозеф»
10. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 122199987. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
11. «Вейгль» (Ρωσικά)
12. Baker
13. Λεωτσάκος
14. Blom
15. Bompiani
16. Kennedy
17. Eitner

Βιβλιογραφία

• «Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D.C.L (Oxford, 1880)
• Baker’s biographical dictionary of musicians, on line
• Rob. Eitner, Biographisch-bibliographisches Quellen-LexiKon, on line
• Kennedy, Michael Λεξικό Μουσικής της Οξφόρδης (Oxford University Press Αθήνα: Γιαλλέλης, 1989) ISBN 960-85226-1-7
• Γιώργος Λεωτσάκος, επιμέλεια λήμματος στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», έκδοση 1991, τόμος 13, σ. 150
• Enciclopedia Bompiani-Musica, Milano (εκδ. ΑΛΚΥΩΝ, 1985)
• Eric Blom The New Everyman Dictionary of Music (Grove Weidenfeld, N. York, 1988)