Η Γιολάντα Μπάλας (ρουμανικά: Iolanda Balaș, 12 Δεκεμβρίου1936 – 11 Μαρτίου2016) ήταν Ρουμάνα αθλήτρια στίβου, δύο φορές χρυσή Ολυμπιονίκης (1960, 1964). Θεωρείται ως η σημαντικότερη αθλήτρια του άλματος εις ύψος[1] και από τις κορυφαίες όλων των αγωνισμάτων στίβου του 20ού αιώνα,[2][3] παραμένοντας ανίκητη σε 140 συνεχείς αγώνες για μία δεκαετία. Κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ 14 φορές ανεβάζοντάς το από 1,71 μέτρα σε 1,91 μέτρα.[4]
Βιογραφία
Πρώτα χρόνια
Η Μπάλας ήταν ουγγρικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα της. Φοίτησε στο Ρωμαιοκαθολικό Λύκειο Θηλέων στη γενέτειρά της Τιμισοάρα, όπου οι αθλητικές δραστηριότητες ενθαρρύνονταν ιδιαίτερα.[5]
Ξεκίνησε το άλμα εις ύψος στα τέλη της δεκαετίας του 1940, έχοντας ως έμπνευση τον Αμερικανό τετράκις Ολυμπιονίκη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936Τζέσε Όουενς παρακολουθώντας μία ταινία με τα επιτεύγματά του.[6][7] Αγωνιστικά, χρησιμοποίησε παραλλαγή της τότε «μεθόδου του ψαλιδιού» και εξασφάλισε τον πρώτο από τους 19 εθνικούς της τίτλους το 1951 σε ηλικία μικρότερη των 15 ετών. Μετακόμισε στο Βουκουρέστι το 1953 για να προπονηθεί υπό την καθοδήγηση του Ίον Σοτέρ (επίσης άλτη του ύψους, τον οποίο και παντρεύτηκε το 1967) και ήρθε δεύτερη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 1954.[8] Αυτή ήταν η δεύτερη διεθνής εμφάνισή της με την πρώτη ελάχιστα νωρίτερα στους Παγκόσμιους Φοιτητικούς Αγώνες του 1954 στη Βουδαπέστη (ανεπίσημους εκείνη τη χρονιά), όπου πρώτευσε με επίδοση 1,61 μέτρα. Ακολούθησαν άλλοι πέντε επίσημοι τίτλοι στην συγκεκριμένη διοργάνωση.[9]
Η σταδιοδρομία σε κορυφαίο επίπεδο
Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 στη Μελβούρνη με καλύτερη ατομική επίδοση και παγκόσμιο ρεκόρ 1,75 μέτρων τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, αλλά τελικά κατετάγη μόλις πέμπτη με επίδοση 1,67 μέτρων.[5] Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ρώμης του 1960 παρείχαν μια τέλεια απεικόνιση της κυριαρχίας του Μπάλας. Έκανε την πρώτη της προσπάθεια στον τελικό στα 1,73 μ., ύψος το οποίο πέρασε στην πρώτη της προσπάθεια. Στη συνέχεια συνέχισε να θέτει ολυμπιακά ρεκόρ στα 1,77 μ., 1,81 μ. (δεύτερη προσπάθεια) και 1,85 μ. (τρίτη) πριν τελικά αποτύχει τρεις φορές σε προσπάθεια παγκοσμίου ρεκόρ στα 1,87 μέτρα. Η δεύτερη έμεινε πίσω της 14 εκατοστά, η μεγαλύτερη διαφορά νίκης σε παγκόσμιο διαγωνισμό άλματος εις ύψος ως σήμερα. Ο θρίαμβος της ήταν περισσότερο μία επίδειξη των δυνατοτήτων της παρά μία μάχη για το χρυσό, με την ίδια να γίνεται η πρώτη χρυσή Ολυμπιονίκης της χώρας της.[1][10]
Ξεκίνησε τις παγκόσμιες επιδόσεις από τις 14 Ιουλίου του 1956 όταν πέρασε το 1,75 μ. στο Βουκουρέστι. Στις 8 Ιουλίου του 1961 κατέρριψε το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ με 1,90 μ.,[11] ενώ στις 16 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς στη Σόφια, κατέρριψε για 14η φορά το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις ύψος με 1,91 μ. Η επίδοση αυτή διατηρήθηκε ως ρεκόρ κόσμου για δέκα χρόνια και η Μπάλας πέτυχε ένα ακατάρριπτο ρεκόρ για αθλητές και αθλήτριες με 140 συνεχείς νίκες (δεύτερος ο Αμερικανός εμποδιστής Έντγουϊν Μόουζες με 122 νίκες[12]).[13][14] Το ρεκόρ της έμεινε ακλόνητο ως το 1971, οπότε το κατέρριψε με 1,92 μ. η Αυστριακή Ιλόνα Γκουζενμπάουερ.[15][16][17] Στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 στο Τόκιο πέτυχε μία ακόμη εύκολη νίκη με επίδοση 1,90 μέτρα, καταρρίπτοντας δύο φορές το Ολυμπιακό ρεκόρ αφήνοντας τη δεύτερη 10 εκατοστά πίσω.[18][19] Έγινε η πρώτη άλτρια ύψους που κατέκτησε δεύτερο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, κάτι που μόνο η ΓερμανίδαΟύλρικε Μάιφαρτ επανέλαβε στο μέλλον.[5] Η Μπάλας ήταν Πρωταθλήτρια Ευρώπης δύο φορές, το 1958 στη Στοκχόλμη με 1,77 μέτρα και το 1962 στο Βελιγράδι με 1,83 μέτρα.[20][21] Τελευταίος τίτλος της σταδιοδρομίας της ήταν το 1966 στο πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στο Ντόρτμουντ της Δυτικής Γερμανίας με επίδοση 1,75 μέτρα.[22] Κλείνοντας την σταδιοδρομία της στο εσωτερικό της χώρας είχε κατακτήσει 19 τίτλους εθνικών πρωταθλημάτων (16 στην κατηγορία γυναικών και 3 στην κατηγορία νεανίδων, ενώ κατέρριψε 63 φορές το εθνικό ρεκόρ με 41 στην κατηγορία γυναικών.[2]
Η Μπάλας ήταν μπροστά από την εποχή της. Μέχρι τις 16 Ιουλίου 1961, είχε πηδήξει 41 αγώνες πάνω από 1,80 μέτρα, ενώ η δεύτερη καλύτερη αθλήτρια στη λίστα τα αντίστοιχα χρόνια είχε καλύτερη επίδοση 1,78 μέτρα. Με το τέλος της σταδιοδρομίας της το 1967, που ήταν αποτέλεσμα τραυματισμού, από 99 επιδόσεις που είχαν γίνει πάνω από 1,80, η Μπάλας κατείχε τους 94.[1] Είναι αξιοσημείωτο ότι ο ιδιαίτερα δύσκολος παλμός της εποχής αποκαλούμενος «μεθόδος του ψαλιδιού» (αγγλικά: scissors method), χρησιμοποιούταν τροποποιημένος από την ίδια (ονομάζονταν eastern cut-off), γεγονός ενδεικτικό της μεγάλης αξία της και δεδομένων των φυσικών προσόντων και του εξαιρετικού ταλέντο της.[5][23][24] Ο σπουδαιότερος ιστορικός του κλασικού αθλητισμού Ρομπέρτο Κουερτσετάνι έγραψε: «Αν υπήρξε ποτέ αθλήτρια που ήταν πάνω από τους συγχρόνους της για έναν φαινομενικά ατελείωτο χρόνο, αυτή ήταν σίγουρα η Γιολάντα Μπάλας». Στο δε βιβλίο του «Στίβος – Σύγχρονη Ιστορία του Στίβου» (Athletics – A Modern History of Track and Field Athletics), ονόμασε εκείνη την εποχή του γυναικείου άλματος εις ύψος «Η Αυτοκρατορία της Γιολάντα».[5]
Μετά την ενεργό δράση
Μετά την αποχώρησή της από την ενεργό δράση έγινε δασκάλα φυσικής αγωγής. Κατασκεύασε αθλητικές εγκαταστάσεις στη Ρουμανία που πήραν το όνομά της. Της απονεμήθηκαν οι διακρίσεις του Ομότιμου Δασκάλου του Αθλητισμού, το Ρουμανικό Τάγμα «Στεάουα», το Τάγμα Αθλητικής Αξίας, του Αξιωματικού του Εθνικού Τάγματος και η «Χρυσή Στήλη», που είναι η υψηλότερη διάκριση της Ρουμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής.[1][25]
Διετέλεσε Πρόεδρος της Ρουμανικής Ομοσπονδίας Στίβου (1991–2005) και ήταν Αντιπρόεδρος της Ρουμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής (1998–2002).[1][26] Με εννέα συνεχόμενους τίτλους σε Βαλκανικούς Αγώνες Στίβου (1957–65) εξακολουθεί να είναι η συν-κάτοχος του ρεκόρ στην ιστορία των διοργανώσεων.[27] Το 1996 την βράβευσε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) για την προσφορά της στον αθλητισμό.[20] Το 1999 η IAAF τη συμπεριέλαβε στις 11 καλύτερες αθλήτριες στίβου του 20ού αιώνα.[3] Το 2000 το περιοδικό Track and Field News την αναγνώρισε ως την κορυφαία του αγωνίσματος του 20ού αιώνα.[15][26] Το 2012 εισήχθη στο Hall of Fame της IAAF.[13][28][29] Η κορυφαία Ρουμάνα αθλήτρια του κλασικού αθλητισμού όλων των εποχών, απεβίωσε στις 11 Μαρτίου 2016.[14][25]
Διακρίσεις
Παγκόσμιοι Φοιτητικοί Αγώνες 1954 : 1η θέση (1,61 μέτρα)
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1954 : 2η (1,65 μ.)
Παγκόσμιοι Φοιτητικοί Αγώνες 1955 : 1η (1,66 μ.)
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1958 : 1η (1,77 μ.)
Παγκόσμιοι Φοιτητικοί Αγώνες 1959 : 1η (1,75 μ.)
Πανεπιστημιάδα 1959 : 1η (1,80 μ.)
Ολυμπιακοί Αγώνες 1960 : 1η (1,85 μ.)
Πανεπιστημιάδα 1961 : 1η (1,85 μ.)
Παγκόσμιοι Φοιτητικοί Αγώνες 1962 : 1η (1,84 μ.)
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1962 : 1η (1,82 μ.)
Ολυμπιακοί Αγώνες 1964 : 1η (1,90 μ.)
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1966 : 1η (1,76 μ.)