Το 1969 έλαβε το διδακτορικό του, ενώ στη συνέχεια προσελήφθη ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας[3].
Το 1977 δημοσιεύτηκε η διδακτορική του διατριβή με τίτλο Aurignacien. Das ältere Jungpaläolithikum in Mittel- und Osteuropa, η οποία αποτελούσε απολογισμό που έθετε σε προοπτική τις έρευνες επί του παλαιολιθικού πολιτισμού της Ωρινάκιας περιόδους στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη[3].
Το 1985 ο Χαν έγινε καθηγητής προϊστορίας και αρχαίας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν. Προήχθη ως καθηγητής, εντός του ίδιου πανεπιστημίου, το 1988[3].
Στα πλαίσια των ερευνών του πραγματοποίησε αρχαιολογικές επισκέψεις στις παλαιολιθικές αρχαιολογικές τοποθεσίες της Νοτιοδυτικής Γαλλίας, στα εργοτάξια ανασκαφών του Σπηλαίου του Λασκώ, του Σπηλαίου του Ρουφινιάκ, καθώς και του Λε Μουστιέ[5].
Ο Χαν συμμετείχε επίσης στην ίδρυση του προϊστορικού μουσείου του Μπλαουμπόιρεν[3].
Κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου ο Χαν ξεκίνησε ανασκαφές εντός του σπηλαίου του Χόλε Φελς[12][13][14].
Στο πλαίσιο των αρχαιολογικών ερευνών του επί του ωρινάκιου πολιτισμού στον Σουηβικό Ιούρα, ο Χαν προχώρησε σε καταγραφή των αρχαιολογικών ευρημάτων, τα οποία ανευρέθηκαν εντός των σπηλαίων του Χόλενσταϊν-Στάντελ και του Φόγκελχερντ, καθώς και στη στρωματογραφική και τυπολογική ταυτοποίησή τους[15][16][17][18].
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 ο Γερμανός προϊστορικός πραγματοποίησε επίσης αρχαιολογικές έρευνες εντός παλαιολιθικής αρχαιολογικής τοποθεσίας στο Λόμμερζουμ, στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας[19][20], καθώς και σε μαγδαληναία αρχαιολογική τοποθεσία ευρισκόμενη εντός της πόλεως του Άντερναχ, στη Ρηνανία-Παλατινάτο[4][21].
Ο παρακάτω ενδεικτικός κατάλογος έχει ως στόχο την επισκόπηση των κυριότερων δημοσιεύσεων του Γιοάχιμ Χαν[27]:
(Γερμανικά) Hansjürgen Müller-Beck· Wolfgang Taute (1973). «Eiszeithöhlen im Lonetal. Archäologie einer Landschaft auf der Schwäbischen Alb». Führer zu vor- und frühgeschichtlichen Denkmälern in Baden-Württemberg. 3. Müller & Gräff. Στουτγκάρδη.,
(Γερμανικά) Reihe A. (1977). «Aurignacien. Das ältere Jungpaläolithikum in Mittel- und Osteuropa». Fundamenta. 9. Μπέλαου, Κολωνία και Βιέννη. ISBN3-412-04376-1.,
(Γερμανικά) Müller-Beck (1982). «Archäologie des Jungpaläolithikums». Der Speckberg bei Meilenhofen. 2 - Kataloge der Prähistorischen Staatssammlung, Nr. 20. Lassleben, Kallmünz. ISBN3-7847-5120-2.,
(Γερμανικά) Kraft und Aggression. Die Botschaft der Eiszeitkunst im Aurignacien Süddeutschlands?. 7. Τύμπινγκεν: Archaeologica Venatoria. 1986.,
(Γερμανικά) Beitr. von Helmut Gollnisch (1988). Die Geißenklösterle-Höhle im Achtal bei Blaubeuren I.: Fundhorizontbildung und Besiedlung im Mittelpaläolithikum und im Aurignacien. Στουτγκάρδη.,
(Γερμανικά) Erkennen und Bestimmen von Stein- und Knochenartefakten. Einführung in die Artefaktmorphologie. 10. Τύμπινγκεν: Archaeologica Venatoria. 1991.,
(Γερμανικά) Eiszeitschmuck auf der Schwäbischen Alb. Ουλμ. 1992..
↑(Αγγλικά) Clive Gamble (28 Οκτωβρίου 1999). The Palaeolithic Societies of Europe. Cambridge University Press. σελ. 505. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2018.
↑(Αγγλικά) Peter N. Peregrine· Melvin Ember (6 Δεκεμβρίου 2012). «Eastern Arctic small tool: Umingmak». Στο: Peter N. Peregrine· Melvin Ember. Encyclopedia of Prehistory: Arctic and Subarctic. 2. Springer Science & Business Media. σελ. 44. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2018.
(Γερμανικά) «Band-01-10». Ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου του Τύμπινγκεν Έμπερχαρντ Καρλς. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2018..
