Γεωκεντρικό μοντέλο

 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/07/2017.
Μια αναπαράσταση του γεωκεντρικού μοντελου από τον Πορτογάλο χαρτογράφο Μπαρτολομέου Βέλιο, 1568 (Bibliothèque Nationale, Paris).

Το γεωκεντρικό μοντέλο είναι ένα κοσμολογικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο η Γη βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος και όλα τα άλλα ουράνια σώματα περιφέρονται γύρω της. Το μοντέλο αυτό κυριάρχησε για σχεδόν δύο χιλιετίες, με βάση την επιστήμη αρχαίων λαών όπως οι Έλληνες και, κατόπιν, οι Ρωμαίοι, οι οποίοι στην πλειονότητά τους θεωρούσαν ότι όλα τα ορατά με γυμνό μάτι αντικείμενα του ουρανού περιστρέφονταν γύρω από τη Γη. Ανάμεσα στους υπέρμαχους αυτού του συστήματος ήταν ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος.

Κατά τον Μεσαίωνα το γεωκεντρικό μοντέλο υπήρξε επίσημη θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αντίπαλη κοσμολογική θεωρία ήταν ο ηλιοκεντρισμός, ο οποίος διέθετε μεν ρίζες στην Αρχαιότητα, αφού είχε υποστηριχθεί από τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, μα είχε παραμείνει εν πολλοίς περιθωριακός. Τελικά, ο ηλιοκεντρισμός υποσκέλισε σταδιακά το γεωκεντρικό μοντέλο και επικράτησε κατά την Αναγέννηση υπό την επιρροή του έργου του Νικόλαου Κοπέρνικου το οποίο πυροδότησε την Επιστημονική Επανάσταση.

Βιβλιογραφία

  • Crowe, Michael J. (1990). Theories of the World from Antiquity to the Copernican RevolutionΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Mineola, NY: Dover Publications. ISBN 0486261735. 
  • Dreyer, J.L.E. (1953). A History of Astronomy from Thales to Kepler. New York: Dover Publications. 
  • Evans, James (1998). The History and Practice of Ancient Astronomy. New York: Oxford University Press. 
  • Grant, Edward (1984-01-01). «In Defense of the Earth's Centrality and Immobility: Scholastic Reaction to Copernicanism in the Seventeenth Century». Transactions of the American Philosophical Society. New Series 74 (4): 1–69. doi:10.2307/1006444. ISSN 0065-9746. 
  • Heath, Thomas (1913). Aristarchus of Samos. Oxford: Clarendon Press. 
  • Hoyle, Fred (1973). Nicolaus Copernicus. 
  • Koestler, Arthur (1986) [1959]. The Sleepwalkers: A History of Man's Changing Vision of the Universe. Penguin Books. ISBN 014055212X.  1990 reprint: (ISBN 0140192468).
  • Kuhn, Thomas S. (1957). The Copernican RevolutionΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Cambridge: Harvard University Press. ISBN 0674171039. 
  • Linton, Christopher M. (2004). From Eudoxus to Einstein—A History of Mathematical Astronomy. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521827508. 
  • Qadir, Asghar (1989). Relativity: An introduction to the special theory. Singapore Teaneck, NJ: World Scientific. ISBN 9971-5-0612-2. OCLC 841809663. 
  • Walker, Christopher, επιμ. (1996). Astronomy Before the Telescope. London: British Museum Press. ISBN 0714117463. 
  • Wright, J. Edward (2000). The Early History Of HeavenΔωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. Oxford University Press.  Google Books

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!