To Βασίλειο της Μερκίας ήταν ένα ισχυρό κράτος στην Αγγλική Μίντλαντς από τον 6ο μέχρι τον 10ο αιώνα, για δυο περίπου αιώνες (7ος - 9ος αιώνας) ήταν το ισχυρότερο Αγγλοσαξωνικό βασίλειο, πολλοί από τους βασιλείς της ανήκαν στην Επταρχία των αυτοκρατορικών βασιλέων της Αγγλίας οι οποίοι είχαν τον τίτλο του "βασιλιά της Βρετανίας".
Οι παραδοσιακοί βασιλείς της Μερκίας ανήκαν στον Οίκο του Ικέλ που ήταν η εθνική δυναστεία της χώρας με καταγωγή σύμφωνα με το Αγγλοσαξωνικό χρονικό από τον ίδιο τον Όντιν. Όταν η αρσενική γραμμή της δυναστείας ξεκληρίστηκε εμφανίστηκαν πολλοί άλλοι βασιλείς από άγνωστες διακεκριμένες οικογένειες ευγενών οι οποίες πήραν από τους ιστορικούς τα ονόματα δυναστείες "B", "C" και "W", το όνομα το πήρε κάθε δυναστεία από το αρχικό γράμμα του ονόματος των βασιλέων της.[1]
Δυναστεία "Β"
Δυναστεία "C"
Δυναστεία "Β"
Δυναστεία "W"
Δυναστεία "W"
Δυναστεία "C"
Δυναστεία "Β"
Δυναστεία "C"
Η Έλφγουιν ήταν η τελευταία επίσημα βασίλισσα της Μερκίας, εκθρονίστηκε τον Δεκέμβριο του 918 από τον θείο της Εδουάρδο τον πρεσβύτερο ο οποίος έκανε την Μερκία τμήμα του βασιλείου του Ουέσσεξ. Η Μερκία παρόλα αυτά δεν προσαρμόστηκε για έναν αιώνα ακόμα πλήρως στο Αγγλοσαξωνικό βασίλειο, εξακολουθούσε να υπάρχει σαν οντότητα ενώ βασιλείς του Ουέσσεξ οικοιοποιήθηκαν ανά περιόδους τον τίτλο του βασιλιά της Μερκίας.
Μετά την πλήρη μετατροπή της Μερκίας σε Αγγλική επαρχία ο μεγαλύτερος ευγενής της επαρχίας πήρε τον τίτλο του "κόμη της Μερκίας", ο κόμης αρχικά ήταν σύμβουλος του βασιλιά αλλά στα τελευταία χρόνια ο τίτλος μετατράπηκε σε κληρονομικό.
Κόμητες της Μερκίας
Παραπομπές
- ↑ Zaluckyj, Sarah & Feryok, Marge. Mercia: The Anglo-Saxon Kingdom of Central England (2001)
Πηγές
- Zaluckyj, Sarah & Feryok, Marge. Mercia: The Anglo-Saxon Kingdom of Central England (2001)