Βίκτωρ του Μύνστερμπεργκ

Βίκτωρ του Μύνστερμπεργκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Viktorín z Poděbrad (Τσεχικά) και Viktorin von Münsterberg und Troppau (Γερμανικά)
Γέννηση	29  Μαΐου 1443[1] Ποντιέμπραντυ
Θάνατος	30  Αυγούστου 1500[1] Τσέσκι Τσέσιν
Τόπος ταφής	Church of the Assumption
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Σοφία του Τσέσυν Μαργαρίτα Παλαιολογίνα του Μονφεράτου Markéta of Pirkstein
Τέκνα	Βαρθολομαίος του Ποντέμπραντυ Ούρσουλα του Μύνστερμπεργκ Απολλωνία του Ποντέμπραντυ Johanna of Poděbrady
Γονείς	Γεώργιος Ποντιέμπραντυ της Βοημίας και Κουνιγούνδη του Στέρνμπεργκ
Αδέλφια	Βαρβάρα του Ποντιέμπραντυ Αικατερίνη του Ποντιέμπραντυ Σιδωνία του Ποντιέμπραντυ Μποτσέκ Δ΄ του Ποντιέμπραντυ Ερρίκος ο Νεότερος Λουντμίλα του Ποντιέμπραντυ Ερρίκος Α΄ του Μύνστερμπεργκ-Ελς
Οικογένεια	Οίκος του Ποντιέμπραντυ
Σχετικά πολυμέσα

Ο θυρεός του οίκου των Ποντιέμπραντυ, κυρίων του Κούνστατ.

Ο Βίκτωρ, τσεχ. Viktorin z Minsterberka (29 Μαΐου 1443 - 30 Αυγούστου 1500) από τον Οίκο των Ποντιέμπραντυ ήταν δούκας του Μύνστεμπεργκ (1462-1500), δούκας της Οπάβα (1465-1485) και κόμης του Γκλατς/Κλάντσκο (1459-1500) στο βαασίλειο της Γερμανίας. Νυμφεύτηκε την Ελένη-Μαργαρίτα Παλαιολογίνα.

Βιογραφία

Ήταν ο δεύτερος γιος του Γεωργίου της Βοημίας και της Κουνιγούνδης, κόρης του Σμιλ ευγενούς του Στέρνμπεργκ.

Γεννήθηκε στο Σιέτσυν της Σιλεσίας. Επειδή ο μεγαλύτερος αδελφός του Βότσεκ ήταν νοητικά υστερημένος, τα καθήκοντά του μεταφέρθηκαν στον Βίκτωρα. Έστι έπρεπε να στέκεται δίπλα στον πατέρα του στα πολιτικά ζητήματα. Ο Γεώργιος ζήτησε από τον Φρειδερίκο Γ΄ των Αψβούργων βασιλιά Γερμανίας να διορίσει τον Βίκτωρα στην Αυλή της Γερμανίας, πράγμα που έγινε το 1449. Το 1462 επικυρώθηκε η θέση· ταυτόχρονα και οι αδελφοί του Ερρίκος ο Πρεσβύτερος και Ερρίκος ο Νεότερος διορίστηκαν επίσης στην Αυλή. Λίγο μετά ο Γεώργιος όρισε τους τρεις γιους του δούκες τού Μύνστερμπεργκ & της Οπάβα (που είχε αποκτήσει από το 1464) και κόμητες του Κλάντσκο. Οι περιοχές κυβερνήθηκαν από κοινού, ως το τέλος του Γεωργίου το 1471.

Ως συμμέτοχος της εκστρατείας εναντίον του Ματθία Κορβίνου της Ουγγαρίας, ο Βίκτωρ αιχμαλωτίστηκε από τους Ούγγρους το 1469 στη Μοραβία. Έπειτα από δύο έτη, αφού πλήρωσε υπέρογκα λύτρα και μεταστράφηκε μυστικά στον Καθολικισμό, ελευθερώθηκε. Μετά από αυτό έγινε υποστηρικτής του Κορβίνου για λίγο.

Έπειτα από το τέλος του Γεωργίου το 1471, οι γιοί του διαίρεσαν την κληρονομία, σύμφωνα με ένα σχέδιο που συμφώνησαν το 1472: ο Βίκτωρ έλαβε το δουκάτο της Οπάβα. Αργότερα ο Ερρίκος ο Νεότερος τού έδωσε το Πλες, το οποίο ο Βίκτωρ επώλησε στον Καζιμίρ Β΄ δούκα του Τσέσυν, σύζυγο της κόρης του Ιωάννας. Έπειτα από αίτημα του Κορβίνου, ο Βίκτωρ συγκατένευσε το 1485 σε συμφωνία, με την οποία έπρεπε να δώσει το δουκάτο της Οπάβα στον Ιωάννη, νόθο γιο του Κορβίνου και να λάβει αρκετά κάστρα στη Σλαβονία ως αντάλλαγμα. Όταν το 1480 ο Ματθίας απεβίωσε το 1490, ο Βίκτωρ ήλπισε ότι θα του επιστραφεί η Οπάβα, αλλά αυτό δεν συνέβη.

Αν και οι τρεις αδελφοί είχαν πωλήσει το Κλάντσκο από το 1501 στον Ούλριχ κόμη του Χάρντεγκ, σύζυγο της Σιδωνίας, κόρης του Ερρίκου του Πρεσβύτερου, διατήρησαν τον τίτλο των κομήτων του Κλάντσκο γι' αυτούς και τους απογόνους τους, ως την εξάλειψη των (αρρένων) απογόνων τους το 1547.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1463 τη Μαργαρίτα Πτακόβνα, μόνη κόρη του Χύνκε Πτάτσεκ του Πίρκσταϊν. Αυτή απεβίωσε το 1472.

Το 1474 ο Βίτκωρ έκανε δεύτερο γάμο με τη Σοφία των Πιαστ-Σιλεσίας-Οπόλε, κόρη του Μπολέσλαφ Β΄ δούκα του Τσέσυν. Η Σοφία απεβίωσε το 1479.

Το 1480 ο Βίκτωρ νυμφεύτηκε για τρίτη φορά, την Ελένη-Μαργαρίτα Παλαιολογίνα, κόρη του Ιωάννη Δ΄ μαρκησίου του Μομφερράτου. Αυτή απεβίωσε το 1496.

Από τους γάμους του είχε τέκνα:

• Ιωάννα 1463-1496, παντρεύτηκε τον θείο της Καζιμίρ Β΄ δούκα του Τσέσυν. Ο Καζιμίρ Β΄ ήταν γιος του Μπολέσλαφ Β΄ και αδελφός της Σοφίας των Πιαστ-Σιλεσίας, 2ης συζύγου του Βίκτωρα.
• Μαγδαληνή απεβ. 1497, έγινε Κιστερκιανή μοναχή σε μονή στην Τσεμπνίτσα.
• Άννα απεβ. 1498.
• Ούρσουλα 1496-μετά το 1534, μοναχή στη μονή της Μαγδαληνής στο Σφιεμποντζίτσε.
• Απολλωνία απεβ. 1534, πρώτα μοναχή της Κλάρας στο Στζέλην, έπειτα παντρεύτηκε τον Έρχαρτ του Κβάις επίσκοπο της Πομεζάνια.
• Λαυρέντιος απεβ. 1503.
• Βαρθολομαίος π.1477-1515, εξέχων διπλωμάτης, απεβίωσε σε ναυάγιο στον Δούναβη, κοντά στο Χάινμπουργκ αν ντερ Ντόναου. Ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του Βίκτωρα.

Πηγές

• Ludwig Petry and others (eds): History of Silesia, Volume 1, Sigmaringen, 1988, ISBN 3-7995-6341-5, p. 210-231
• Hugo Weczerka: Manual of historic sites /Silesia, Stuttgart 1977, ISBN 3-520-31601-3
• Josef Frais: George of Poděbrady, Třebíč 2006, ISBN 80-7268-382-9, p. 138-143

Παραπομπές

1. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. hka2013796730. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.