Ο Βίκτωρ Αμεδαίος Μαρία γεννήθηκε στο Βασιλικό Παλάτι του Τορίνο στις 26 Ιουνίου 1726 και ήταν γιος του Καρόλου Εμμανουήλ Γ΄ της Σαρδηνίας και της Πολυξένης της Έσσης-Ρότενμπουργκ. Η εκπαίδευσή του ανατέθηκε στον καρδινάλιο Τζατσίντο Σιτζισμόντο Τζέρντιλ με ιδιαίτερη έμφαση στον στρατιωτικό τομέα. Ως νέος πρίγκιπας περιβαλλόταν με διανοούμενους και υπουργούς, πολλοί από τους οποίους ήρθαν σε εξέχουσα θέση κατά την μετέπειτα βασιλεία του.[11][12]
Όταν ο Βίκτωρ Αμεδαίος Γ΄ ανέβηκε στο θρόνο το 1773 άρχισε να εργάζεται πάνω σε γραφειοκρατικά και στρατιωτικά θέματα, που απασχολούσαν το βασίλειο. Ήταν καχύποπτος για οτιδήποτε καινοτόμο. Ωστόσο, υλοποίησε πολλά δημόσια έργα και κατέβαλε μεγάλη προσοχή σε θέματα της διοίκησης και του στρατού.[15]
Κατά τη Γαλλική Επανάσταση, ο στρατός του Πεδεμοντίου ηττήθηκε από τον γαλλικό στις μάχες του Μοντενότε (12 Απριλίου 1796), του Μιλλέζιμο (13-14 Απριλίου 1796) και του Μοντοβί (21 Απριλίου 1796). Στις 26 Απριλίου οι Γάλλοι ανακήρυξαν την ίδρυση της Δημοκρατίας της Άλμπα στις κατεχόμενες περιοχές. Δύο ημέρες αργότερα, με την Ανακωχή του Κεράσκο, η Δημοκρατία επιστράφηκε στον Βίκτωρα Αμεδαίο. Στις 15 Μαΐου αναγκάστηκε να υπογράψει τη Συνθήκη των Παρισίων, με την οποία η Σαρδηνία αναγνώριζε την Γαλλική Δημοκρατία, στην οποία παραχωρούσε εδάφη από το αρχικό Δουκάτο της Σαβοΐας και την Κομητεία της Νίκαιας, ενώ έδινε στο γαλλικό στρατό δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης από τα εδάφη του Βασιλείου της Σαρδηνίας.[16]
Λίγες εβδομάδες μετά την υπογραφή της ταπεινωτικής συνθήκης, ο Βίκτωρ Αμεδαίος Γ΄ απεβίωσε στο Κάστρο του Μονκαλιέρι, έχοντας υποστεί αποπληξία. Ενταφιάστηκε στη Βασιλική της Σουπέργκα του Τορίνο.