Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/01/2020.
Ο Σιμάνα γεννήθηκε το 1898 στο Τρόππαου της σημερινής Τσεχίας, τότε τμήμα της Αυστροουγγαρίας, και ήταν γιος εκδότη εφημερίδας. Το 1915 εισήλθε στη Σχολή Δοκίμων της Πράγας, από όπου αποφοίτησε το 1918. Το 1920 αποχώρησε από τον αυστριακό στρατό με το βαθμό του ανθυπολοχαγού και κατόπιν εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος και τραπεζικός υπάλληλος.
Μέλος του NSDAP και πρώιμη σταδιοδρομία
Ο Σιμάνα έγινε από νωρίς μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, στις 17 Δεκεμβρίου1926 (με αριθμό κομματικής ταυτότητας 49.042) όπως και μέλος των παραστρατιωτικής οργάνωσης SA του Κόμματος στο Μόναχο. Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, τοποθετήθηκε το 1934, στην Αστυνομία (Schutzpolizei) με το βαθμό του Λοχαγού, και το 1936 μετατάχτηκε στη Χωροφυλακή με τον βαθμό του Ταγματάρχη. Μετά την Προσάρτηση της Αυστρίας (Anschluss), μετατέθηκε στο αρχηγείο της Αστυνομίας στη Βιέννη. Στις 15 Αυγούστου1939 έγινε μέλος των SS με το βαθμό του Standartenführer (ανάλογο του συνταγματάρχη) και μετατέθηκε στο Γραφείο Προσωπικού των SS (SS-Personalhauptamt) στο Βερολίνο το 1941.
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Στις 4 Σεπτεμβρίου1941 διορίστηκε διοικητής των SS και της Αστυνομίας (SS- und Polizeiführer) στην περιοχή του Σαράτοφ, στην κατεχόμενη περιοχή της ΕΣΣΔ και, αργότερα, αποσπάστηκε στο επιτελείο του Ανώτατου Διοικητή SS και Αστυνομίας της κεντρικής Ρωσίας μέχρι τον Ιούλιο του 1942, παίρνοντας μέρος σε επιχειρήσεις κατά των ανταρτών. Από τις 21 Ιουλίου1942 έως τις 15 Ιουλίου1943 ήταν διοικητής των SS στη Λευκορωσία, με βάση το Μινσκ. Έπειτα εκπαιδεύτηκε ως διοικητής μεραρχίας και διοίκησε την πρόσφατα σχηματισμένη 14η Μεραρχία Εθελοντών των SS "Γαλικία" (σώματα Ουκρανών εθελοντών που πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών) μέχρι τον Οκτώβριο του 1943. Στις 18 Οκτωβρίου διορίστηκε Ανώτατος Διοικητής των SS και της Αστυνομίας στην Ελλάδα, αντικαθιστώντας τον Γιούργκεν Στρόοπ, θέση που διατήρησε μέχρι την αποχώρηση των Γερμανών από τη χώρα τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο του 1944. Από τη θέση του αυτή ασκούσε έλεγχο στην δοσιλογική ελληνική κυβέρνηση. Έπαιξε ενεργό ρόλο στο διωγμό των Εβραίων της Ελλάδας και ήταν ένας από τους δημιουργούς, καθώς και στρατιωτικός διοικητής, των Ταγμάτων Ασφαλείας, στρατιωτικών μονάδων που ίδρυσαν οι Γερμανοί μαζί με τη διορισμένη κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να πλήξουν το αντιστασιακό κίνημα που είχε δημιουργηθεί ιδιαίτερα στην Ελληνική ύπαιθρο. Μετά την αποχώρηση των Ναζί από την Ελλάδα κατέλαβε ανάλογη θέση στον τομέα του Δούναβη, με βάση τη Βιέννη, όπου και παρέμεινε μέχρι τη συνθηκολόγηση των Γερμανών. Συνελήφθη από τους Συμμάχους και προφυλακίστηκε, προκειμένου να δικαστεί. Αυτοκτόνησε το 1948, πριν παραπεμφθεί σε δίκη.