Βάλτερ Άντερσον

Βάλτερ Άντερσον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Walter Arthur Alexander Anderson (Γερμανικά)
Γέννηση
Αιτία θανάτου	τροχαίο ατύχημα
Εθνικότητα	Γερμανοί της Βαλτικής[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά Εσθονικά Ιταλικά Ρωσικά Λετονικά Γαλλικά Πολωνικά λατινική γλώσσα Αγγλικά
Εκπαίδευση	διδακτορικό δίπλωμα
Σπουδές	Κρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης (1909–1911) Πανεπιστήμιο του Καζάν First Kazan Male Gymnasium Πανεπιστήμιο Φρίντριχ Βίλχελμ (1911–1912)
Πληροφορίες ασχολίας
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Τάρτου (1920–1939) Πανεπιστήμιο του Κιέλου (1945–1962) Πανεπιστήμιο του Κένιγκσπεργκ (1940–1945) Πανεπιστήμιο του Καζάν (1912–1918) Πανεπιστήμιο του Καζάν (1918)
Οικογένεια
Γονείς	Nikolai Anderson
Αδέλφια	Wilhelm Anderson Oskar Anderson
Συγγενείς	Gustav Emmanuel Stockenberg (προπάππος), Aleksei Allik (grandfather-in-law) και Oskar Anderson (ανιψιός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα του Λευκού Αστέρα της Εσθονίας 3ης τάξης (1938)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Βάλτερ Άρθουρ Αλεξάντερ Άντερσον (γερμ: Walter Arthur Alexander Anderson, 10 Οκτωβρίου 1885 - 23 Αυγούστου 1962) ήταν Γερμανός λαογράφος, εθνολόγος και νομισματολόγος^[2].

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1885 στο Μινσκ της Λευκορωσίας - το οποίο τότε αποτελούσε κομμάτι της Ρωσικής Αυτοκρατορίας - και ήταν γερμανικής ή κατ' άλλους εσθονικής καταγωγής^[3]. Πατέρας του ήταν ο φιλόλογος Νικολάι Άντερσον (1845 -1905) και αδέλφια του ο αστροφυσικός Βίλχελμ Άντερσον (1880 - 1940) και ο μαθηματικός Όσκαρ Άντερσον (1887 - 1960).

Το 1894 μετακόμισε μαζί με την οικογένειά του στο Καζάν όπου ο πατέρας του είχε διοριστεί λέκτορας των φιννοουγγρικών γλωσσών στο τοπικό πανεπιστήμιο. Μερικά χρόνια αργότερα (1904) εισήλθε στο πανεπιστήμιο του Καζάν, από όπου αποφοίτησε το 1909 ως φιλόλογος. Ακολούθως πραγματοποίησε μεταπτυχιακό στο πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης πάνω στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία και το 1912 διορίστηκε υφηγητής ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και λέκτορας ιταλικής γλώσσας στο πανεπιστήμιο του Καζάν^[2].

Το 1918 εγκατέλειψε τη θέση του εξαιτίας της κλιμάκωσης του ρωσικού εμφυλίου και επέστρεψε στη γενέτειρά του, το Μινσκ, όπου εργάστηκε για μια διετία ως δάσκαλος γερμανικών. Στη συνέχεια, διετέλεσε από το 1920 μέχρι το 1939 καθηγητής λαογραφίας στο πανεπιστήμιο του Τάρτου. Από το 1940 μέχρι το 1945 δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Κένινγκσμπεργκ και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κίελο, στο οποίο αναδείχτηκε μετά τη συνταξιοδότησή του, ομότιμος καθηγητής^[2]. Απεβίωσε το 1962.

Αποτίμηση

Ο Άντερσον αναφέρεται ως ένας από τους διαπρεπέστερους ερευνητές της μεθοδολογίας της λαογραφίας^[4] και ως ο ερευνητής που διατύπωσε τον κανόνα της σταθερότητας ή της αυτοδιόρθωσης, σύμφωνα με την οποίο η βασική μορφή ενός παραδοσιακού παραμυθιού μένει σταθερή καθώς ο αφηγητής του έχοντας ακούσει νωρίτερα την ίδια αφήγηση πολλές φορές (από διαφορετικούς ή ακόμη και από έναν αφηγητή) διαμορφώνει μια συγκεκριμένη δομή απαλείφοντας τα στοιχεία που δεν ταιριάζουν με αυτή^[5]. Επιπλέον, κατά το διάστημα της παραμονής του στην Εσθονία του Μεσοπολέμου, ο Άντερσον συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της εθνογραφικής μελέτης στην περιοχή της Βαλτικής.

Ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονταν επιστήμονες όπως ο Ρώσος Νικολάι Αντρέεφ^[3], η Λετονή Άννα Μπιρζκάλνε^[6], ο Εσθονός Όσκαρ Λόοριτς^[6], ο Γερμανός Β. Φ. Χ. Νικολάιζεν^[7] κ.ά.

Παραπομπές

1. amburger.ios-regensburg.de/index.php?id=182.
2. «Anderson, Walter Arthur Alexander». bbl-digital.de (στα Γερμανικά). Baltisches Biographisches Lexikon digital. Digitalisierungsprojekt der Baltischen Historischen Kommission. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2018. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
3. Συλλογικό (2012). A Companion to Folklore. John Wiley & Sons. σελ. 431. 
4. Φλώρος, Παύλος (1 Σεπτεμβρίου 1971). «Η Λαογραφία. Κριτική». Νέα Εστία (1060): 1178- 1181. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-10. https://web.archive.org/web/20160410082859/http://www.ekebi.gr/magazines/flipbook/showissue.asp?file=117549&code=8635. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2018. 
5. Haase, Donald, επιμ. (2007). The Greenwood Encyclopedia of Folktales and Fairy Tales. Greenwood Publishing Group. σελ. 38. 
6. Traditiones. 40. Slovenska akademija znanosti in umetnosti, Razred za filološke in literarne vede. 2011, σελ. 163. https://books.google.gr/books?id=kWdOSzv98DsC&q=Anna+B%C3%A9rzkalnes+and+Oskar+Loorits&dq=Anna+B%C3%A9rzkalnes+and+Oskar+Loorits&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwigiNmFj7_aAhVGZlAKHf33Cx8Q6AEIJjAA. 
7. Bronner, Simon J.· Tucker, Elizabeth (15 Φεβρουαρίου 2016). «W.F.H. "Bill" Nicolaisen (1927-2016)». afsnet.org. American Folklore Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2018. 

Βιβλιογραφία

• Συλλογικό (2012). A Companion to Folklore. John Wiley & Sons.
• Haase, Donald, επιμ. (2007). The Greenwood Encyclopedia of Folktales and Fairy Tales. Greenwood Publishing Group.