Ο Αυτοκράτορας Σουτζίν (崇神天皇 Sujin-tennō) γνωστός και ως Mimakiiribikoinie no Sumeramikoto (御間城入彦五十瓊殖天皇) ή Hatsukunishirasu Sumeramikoto (御肇國天皇), ήταν ο δέκατος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας.[2][3][4] Θεωρείται κατά σύμβαση ότι βασίλεψε στο διάστημα 97 ΠΚΕ – 30 ΠΚΕ,[5][6] αλλά μπορεί και να έζησε στις αρχές του 1ου,[7] ή κατά τον 3ο ή 4ο αιώνα.[8] Ο τάφος του δεν έχει ταυτοποιηθεί και πιθανώς να μην υπάρχει, ωστόσο η Αυτοκρατορική Υπηρεσία Εσωτερικών (宮内庁 Kunai-chō) υποδεικνύει την θέση Αντονιάμα Κοφούν στο Τέντρι του νομού Νάρα,[9] ως το κοφούν (τύμβος) του Σουτζίν,[2] το οποίο ονομάζει επίσημα Yamanobe no michi no Magari no oka no e no misasagi.[10] Ο Σουτζίν θεωρείται ότι ίδρυσε τον Ναό Ίσε ή το χωριό Σαϊκού που σχετίζεται με αυτόν, για να τιμήσει την Αματεράσου και ότι ξεκίνησε την λατρεία του Ομονονούσι (έχει εξισωθεί με την θεότητα του όρους Μίουα). Επιπλέον, κατάσχεσε ιερούς θησαυρούς που μεταβιάζονταν από γενιά σε γενιά στο Ιζούμο. Ενδέχεται να ήταν ο πρώτος που έκανε απογραφή στην Ιαπωνία και να εγκαθίδρυσε και να κανονικοποίησε σύστημα φορολογίας.
Παραπομπές
- ↑ "Genealogy of the Emperors of Japan" στο Kunaicho.go.jp; ανακτήθηκε 28 Αυγούστου 2013.
- ↑ 2,0 2,1 Αυτοκρατορική Υπηρεσία Εσωτερικών (Kunaichō): 崇神天皇 (10); ανακτήθηκε 22 Αυγούστου 2013.
- ↑ Aston 1896: after first emperor Jimmu, Book IV lists eight emperors; followed by Book V (Emperor Sūjin)
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 7–9, σ. 7, στα Google Books;Brown, Delmer M. (1979). Gukanshō, p. 253; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, pp. 93–95;
- ↑ Aston 1896, Book V, p.150, marginal date
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 31.
- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Sujin Tennō" στα Japan Encyclopedia, p. 910, σ. 910, στα Google Books.
- ↑ Yoshida, Reiji. "Life in the Cloudy Imperial Fishbowl," Japan Times. 27 Μαρτίου 2007; ανακτήθηκε 22 Αυγούστου 2013.
- ↑ «Suijin's misasagi -- map» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2018.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 418