Ήταν πιο μετριοπαθής από τον προκάτοχο του Κύριλλο Β΄ και κατηγορήθηκε για υπερβολική συμπόνοια στους Βρετανούςαποικιοκράτες της Κύπρου. Επίσης, εξελέγη ως ένας από τους έξι χριστιανούς του Νομοθετικού Συμβουλίου.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 η βρετανική διοίκηση δεν επέτρεπε έστω και την πρόσκαιρη αποβίβαση των Ελλήνων Μικρασιατώνπροσφύγων στην Αγγλοκρατοϋμενη Κύπρο. Έτσι, οι οικογένειες των Ελλήνων Μικρασιατών υποχρεώνονταν να συνεχίσουν τις περιπλανήσεις τους στη θάλασσα μέσα σε μικρά πλοία και σε καιρό τρικυμίας, ενώ σημειώθηκαν ναυάγια και θάνατοι προσφύγων λόγω κακουχιών και υπερπλήρωσης των πλοίων. Η ανάλγητη στάση των Βρετανών ανάγκασε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κύριλλο να αποστείλει επιστολή προς τη διεθνή κοινότητα και τη βρετανική κυβέρνηση ώστε να τερματιστεί το μαρτύριο χριστιανών και επιτραπεί η αποβίβαση των προσφύγων στην Κύπρο και όπως η Κυπριακή Κυβέρνηση παράσχει σε αυτούς την απόλυτα αναγκαία βοήθεια. Παρά τις απαγορεύσεις των Άγγλων, οι Έλληνες Μικρασιάτες βρήκαν ανάμεσα στους Έλληνες της Κύπρου θερμή φιλοξενία και ρίζωσαν στο νησί. Από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο του 1922 κατέφθασαν στην Κύπρο 2.400 πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.[1][2]
Ενεργοποίησε τις Μονές και τις ενορίες για την ηθική και υλική κάλυψη των αναγκών των προσφύγων και τη στήριξή τους με εράνους και προσφορές. Μάλιστα με πρωτοβουλία του τελέστηκαν μνημόσυνα σε όλους τους ναούς της Κύπρου στη μνήμη του μάρτυρα Χρυσοστόμου Μητροπολίτη Σμύρνης και των συν αυτώ. Στη σχετική εγκύκλιο ανέφερε την τέλεση μνημοσύνων ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν κατὰ τὴν Μικρασίαν ἐν μαρτυρίῳ κοιμηθέντων ἀδελφῶν ἡμῶν Χρυσοστόμου Ἀρχιερέως καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἐν πυρί, φόνῳ μαχαίρας ἢ ἄλλως ἀθλησάντων ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος και την ανάγκη διενέργειας εράνου στους ναούς υπέρ των ἑκατοντάδων χιλιάδων Μικρασιατῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, πλανωμένων ἤδη μακρὰν τῆς πατρίου γῆς, ἄνευ ἐνδυμάτων,ἄνευ ἄρτου, ἄνευ στέγης.[2][3][4]
Απεβίωσε στις 16 Νοεμβρίου 1933 από πλευρίτιδα. Ο τάφος του βανδαλίστηκε το Μάρτιο του 2010[5].
Χριστοφόρου, Χρίστος (2007). «Κύπρου Κύριλλος Γ΄ (1916-1933): Ο πρώτος Κύπριος οικουμενιστής Αρχιεπίσκοπος και η σύγχρονη εποχή». Ενατενίσεις(PDF). Λευκωσία: Ιερά Μητρόπολη Κύκκου και Τηλλυρίας. σελ. 47-52.
