|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|26|12|2024}} |
Ο Αριστομένης (??? – 192 π.Χ.) ήταν Έλληνας από την Ακαρνανία, φίλος και κόλακας του Αγαθοκλή, ο οποίος για μια περίοδο κυβέρνησε την Αίγυπτο ως επίτροπος του ανήλικου Βασιλέως της Αιγύπτου Πτολεμαίου Ε' του Επιφανούς.
Κατά τη διάρκεια της επιτροπείας του Αγαθοκλή, ο Αριστομένης ήταν πανίσχυρος. Οι εκδηλώσεις θαυμασμού του προς το πρόσωπο του αντιβασιλιά ήταν καταφανείς και προκλητικές: για παράδειγμα φορούσε ένα δαχτυλίδι με τη μορφή του αντιβασιλιά και όταν απέκτησε μια κόρη της έδωσε το όνομα Αγαθόκλεια. Όταν ξέσπασε επανάσταση ενάντια στον Αγαθοκλή το 202 π.Χ. ο Αριστομένης ήταν ο μοναδικός ανάμεσα στους φίλους του που προσπάθησε να κατευνάσει τους οργισμένους Μακεδόνες. Ωστόσο απέτυχε στην προσπάθειά του αυτή, γλυτώνοντας παρά τρίχα το θάνατο. Μετά την εκτέλεση του Αγαθοκλή (ο οποίος τεμαχίστηκε από το μανιασμένο πλήθος), ο Τληπόλεμος, ένας στρατιωτικός που ηγήθηκε της στάσης, ορίστηκε επίτροπος.
Εντούτοις, λίγο αργότερα ανέλαβε ο Αριστομένης επίτροπος του ανήλικου βασιλέα ο οποίος αναπάντεχα διακρίθηκε για τη σοφία και τη σύνεση με την οποία άσκησε την εξουσία. Κατά το χρόνο που βρισκόταν επικεφαλής του κράτους, οι Σκόπας και Δικαίαρχος, δυο ισχυροί στρατιωτικοί που διεκδίκησαν το θρόνο προκάλεσαν επαναστατικό κίνημα, με συνέπεια να θανατωθούν. Εξ αυτού όμως του γεγονότος και προκειμένου να προλάβει άλλο κίνημα αναγκάσθηκε ο Αριστομένης να προκαλέσει τα λεγόμενα "ανακλητήρια" δηλαδή την ενηλικίωση του 14χρονου τότε Πτολεμαίου και την ανακηρυξή του Βασιλεύς Πτολεμαίος Ε΄. (196 π.Χ.).
Ο Αριστομένης, έπειτα απ΄ αυτά τιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Βασιλέα ενώ υπήρξε ιδιαίτερα ανοιχτός και ειλικρινής σύμβουλος απέναντί του, πλην όμως η υπέρμετρη ελευθεροστομία του τον έφερε σιγά - σιγά σε δυσμένεια του Βασιλέως. Τελικά σε κάποιο ξέσπασμα ο νεαρός Βασιλεύς δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί όπου και διέταξε τον Αριστομένη να πιει δηλητήριο το 192 π.Χ.
Πηγές
- Πολύβιος, «Ιστορίες»,15.3115.31
- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη" τομ.Ε΄, σελ.510
- William Smith, «Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology», (1870), Λήμμα: Aristomenes (4)
- Christopher Bennett, «Ptolemy V»
