Αντιτορπιλικό κλάσης Sella


Φωτογραφία του Francesco Crispi, ενός εκ των αντιτορπιλικών της κλάσης Sella.
Επισκόπηση κλάσης
Κατασκευαστές:Pattison, Νάπολη
Χειριστές:Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina)
Εύρος:1923–1927
Σε υπηρεσία:1926-τέλη δεκαετίας 1940
Ολοκληρώθηκαν:τέσσερα
Χάθηκαν:δύο
Αποσύρθηκαν:δύο (διαλύθηκαν για σκραπ)
Γενικά χαρακτηριστικά
Τύπος: Αντιτορπιλικό
Εκτόπισμα: κανονικό: 970 t (950 LT)
πλήρες: 1480 t (1460 LT)
Μήκος: 84,9 m
Πλάτος: 8,6 m
Βύθισμα: 2,7 m
Ταχύτητα: 33 kn
Εμβέλεια: 3600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn
Πλήρωμα: 152-153 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός: τέσσερα πυροβόλα των 120 mm
δύο πυροβόλα των 40 mm
δύο πολυβόλα των 13,2 mm
δύο δίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm
32 νάρκες

Τα τέσσερα αντιτορπιλικά της κλάσης Sella ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) τη δεκαετία του 1920. Τα δύο από αυτά παρέμειναν σε υπηρεσία με τον ιταλικό στόλο και έλαβαν μέρος σε επιχειρήσεις στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα άλλα δύο πωλήθηκαν στην Σουηδία. Τα δύο σκάφη του ιταλικού στόλου βυθίστηκαν μετά την Ανακωχή του Κασίμπιλε ενώ τα σουηδικά διαλύθηκαν για σκραπ στα τέλη της δεκαετίας του 1940.

Περιγραφή

Τα αντιτορπιλικά της κλάσης Sella ήταν μεγαλύτερων διαστάσεων εκδοχές των προγενέστερων πλοίων των κλάσεων Palestro και Curtatone όπου ενσωματώνονταν επίσης διάφορες βελτιώσεις.[1] Είχαν ολικό μήκος 84,9 m, πλάτος 8,6 m και μέσο βύθισμα 2,7 m. Το εκτόπισμά τους με κανονικό (standard) φορτίο ήταν 970 t (950 LT) ενώ έφθανε τους 1480 t (1460 LT) με πλήρες. Το πλήρωμα αποτελούνταν από 8-9 αξιωματικούς και 144 υπαξιωματικούς και ναύτες.[2]

Το προωστικό σύστημα μπορούσε να παρέχει έως και 36000 shp και η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης έφθανε τους 33 kn σε πραγματικές (επιχειρησιακές) συνθήκες,[3] παρόλο που το Crispi έφθασε τους 38,6 kn και σε μέγιστη ισχύ 35540 shp κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών του, χωρίς όμως να φέρει αξιόλογο φορτίο.[4] Η ακτίνα δράσης των πλοίων της κλάσης αυτής ανερχόταν σε 1800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn.[5]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε δύο πύργους, έναν εμπρός και έναν πίσω από την υπερκατασκευή.[2] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο όπλα των 40 mm καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm. Τα πλοία της κλάσης διέθεταν επίσης τέσσερις τορπιλοσωλήνες των 533 mm[3] και μπορούσαν να μεταφέρουν έως και 32 νάρκες.[2]

Πλοία

Όνομα Ναυπηγείο Ολοκλήρωση Κατάληξη
Francesco Crispi Pattison, Νάπολη 29 Απριλίου 1927 Πέρασε στην κατοχή των Γερμανών έπειτα από την Ανακωχή του Κασίμπιλε τον Σεπτέμβριο του 1943, που το ενέταξαν σε υπηρεσία ως TA15. Βυθίστηκε στις 8 Μαρτίου 1944 στο Αιγαίο εξαιτίας αεροπορικής επίθεσης.
Quintino Sella 25 Μαρτίου 1926 Τορπιλίστηκε και βυθίστηκε από γερμανικά ταχύπλοα σκάφη την 11η Σεπτεμβρίου 1943 στην Αδριατική.
Bettino Ricasoli 11 Δεκεμβρίου 1926 Πωλήθηκε στο Σουηδικό Πολεμικό Ναυτικό και εντάχθηκε σε υπηρεσία ως HSwMS Puke.
Giovanni Nicotera 8 Ιανουαρίου 1927 Πωλήθηκε στο Σουηδικό Πολεμικό Ναυτικό και εντάχθηκε σε υπηρεσία ως HSwMS Puke.

Επιχειρησιακή ιστορία

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Κατά τη διάρκεια του πολέμου τα Francesco Crispi και Quintino Sella είχαν τη βάση τους στη Λέρο. Έλαβαν μέρος στην επιχείρηση ανακατάληψης του Καστελόριζου, το οποίο είχαν καταλάβει οι Βρετανοί στις 27 Φεβρουαρίου 1941. Επίσης μετέφεραν και εξαπέλυσαν την ομάδα των Ιταλών βατραχανθρώπων που πραγματοποίησε την επίθεση στον Κόλπο της Σούδας και κατάφερε να βυθίσει το βρετανικό βαρύ καταδρομικό York την 25η Μαρτίου 1941. Το Crispi συνόδευσε επίσης τη ναυτική δύναμη που αποβίβασε μία ιταλική μεραρχία στη Σητεία, στο πλαίσιο της Μάχης της Κρήτης.

Παραπομπές

  1. ↑ Whitley, p. 160
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Fraccaroli, p. 43
  3. ↑ 3,0 3,1 Roberts, p. 298
  4. ↑ McMurtrie, p. 281
  5. ↑ Whitley, p. 159

Βιβλιογραφία

  • Birchfield, B.; Borgenstam, Carl; Caruana, Joseph; Frampton, Viktor (1988). «Question 3/87». Warship International XXV (2): 205–210. ISSN 0043-0374. 
  • Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
  • Campbell, John (1985). Naval Weapons of World War TwoΔωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελ. 336. ISBN 0-87021-459-4. 
  • Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6. 
  • Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2. 
  • Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2. 
  • Smigielski, Adam (1995). «Italy». Στο: Chumbley, Stephen. Conway's All the World's Fighting Ships 1947-1995. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελίδες 195–218. ISBN 1-55750-132-7. 
  • Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!