Ο Αντιδραστήρας πεπιεσμένου βαρέος ύδατος είναι τύπος πυρηνικού αντιδραστήρα (PHWR - Pressurized Heavy Water Reactor) ο οποίος χρησιμοποιεί ως πυρηνικό καύσιμο το φυσικό ουράνιο. Αυτό το πετυχαίνει χρησιμοποιώντας βαρύ ύδωρ (D2O) σαν ψυκτικό και επιβραδυντή νετρονίων. Αυτό διατηρείται σε πολύ ψηλή πίεση ώστε να μη βράζει όπως και σε ένα αντιδραστήρα πεπιεσμένου νερού (PWR). Αν και το βαρύ ύδωρ κοστίζει αρκετά, προσφέρει υψηλή εξοικονόμηση νετρονίων επιτρέποντας τη χρήση φυσικού ουρανίου που κοστίζει ελάχιστα σε σχέση με το εμπλουτισμένο ουράνιο.
Αυτό το είδος του αντιδραστήρα μπορεί να χρησιμοποιήσει πιο αποτελεσματικά το ουράνιο-235, αλλά επειδή το φυσικό ουράνιο περιέχει μόνο 0,7% σε αυτό το ισότοπο (το υπόλοιπο αποτελείται από ουράνιο-238 που δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αντιδραστήρες βραδέων νετρονίων), χρειάζεται συχνός ανεφοδιασμός. Σαν αποτέλεσμα, παράγονται περισσότερα απόβλητα, τα οποία, όμως, δεν παράγουν τόση πολλή θερμότητα όσο εκείνα των αντιδραστήρων ελαφρού ύδατος.
Τέτοιοι αντιδραστήρες μπορούν να ανεφοδιαστούν, ενώ λειτουργούν. Αν και αυτό φαίνεται πλεονέκτημα, η πολυπλοκότητα τους συνεπάγεται συχνές βλάβες κι έτσι οι ηλεκτροπαραγωγές εταιρείες δεν τους προτιμούν.
