Ο Μοχάμαντ Αμπντούς Σαλάμ[17][18] (παντζάμπι, ούρντου: عبد السلام, 29 Ιανουαρίου 1926 – 21 Νοεμβρίου 1996),[19] ήταν Πακιστανός θεωρητικός φυσικός. Βραβεύτηκε το 1979 με Νόμπελ Φυσικής με τους Σέλντον Γκλάσοου και Στίβεν Βάινμπεργκ, για την συνεισφορά τους στην θεωρία της ηλεκτροασθενούς αλληλεπίδρασης.[20] Ήταν ο πρώτος Πακιστανός που βραβεύτηκε με Νόμπελ στις επιστήμες και ο δεύτερος άνθρωπος ισλαμικής χώρας που κέρδισε οποιοδήποτε βραβείο Νόμπελ (μετά τον αιγύπτιο Ανουάρ Σαντάτ).[21]
↑Rizvi, Murtaza (21 Νοεμβρίου 2011). «Salaam Abdus Salam». The Dawn Newspapers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2012. Mohammad Abdus Salam (1926–1996) was his full name, which may add to the knowledge of those who wish he was either not Ahmadi or Pakistani. He was the given the task of Pakistan's atomic bomb programme, as well as Pakistan Atomic Energy Commission to resolve energy crisis and Space and Upper Atmosphere Research Commission (SUPARCO). Unfortunately he failed in all the three fields.