Αλεξάντερ Χόγιος

Αλεξάντερ Χόγιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	13  Μαΐου 1876 Ριέκα
Θάνατος	20  Οκτωβρίου 1937 Schwertberg
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διπλωμάτης
Οικογένεια
Τέκνα	Melanie, Gräfin Hoyos, Freiin zu Stichsenstein[2]
Γονείς	Count Georg Hoyos[2] και Alice Whitehead[2]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο κόμης Αλεξάντερ φον Χόγιος (γερμανικά: Alexander von Hoyos) ήταν Αυστριακός διπλωμάτης, γεννημένος στις 13 Μαΐου 1876 στο Φιούμε της Αυστροουγγαρίας (σημερινή Ριέκα της Κροατίας). Απεβίωσε στις 20 Οκτωβρίου 1937 στο Σβέρτμπεργκ (Αυστρία).

Προϊστάμενος ιδιαίτερου γραφείου στο Υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων της Αυστροουγγαρίας κατά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1914, ο Χόγιος έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την διάρκεια της «Κρίσης του Ιουλίου». Εντός του συγκεκριμένου πλαισίου, εστάλη στο Βερολίνο για την πραγματοποίηση διπλωματικών αποστολών, πιθανώς λόγω του ότι επρόκειτο για κουνιάδο του Χέρμπερτ φον Μπίσμαρκ^[3][4].

Νυμφεύτηκε στο Παρίσι, το 1913, την Εντμέ ντε Λουά-Σαντιέ (1892–1945), με την οποία και απέκτησε τέσσερα τέκνα. Η κόρη του, Μελανί (1916–1947), νυμφεύθηκε, το 1937, τον κόμη Γκότφριντ φον Μπίσμαρκ-Σένχαουζεν^[5].

Παραπομπές

1. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 166757381. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2020.
2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
3. (Γερμανικά) Manfried Rauchensteiner, « Entfesselung in Wien? Österreich-Ungarns Beitrag zum Ausbruch des Ersten Weltkriegs » in Michael Gehler (dir.), Ungleiche Partner? Österreich und Deutschland in ihrer gegenseitigen Wahrnehmung. Historische Analysen und Vergleiche aus dem 19. und 20. Jahrhundert, Verlag Steiner, Stuttgart, 1996, pp.355-374 (ISBN 3-515-06878-3)
4. (Γερμανικά) Friedrich Kießling, Gegen den „großen“ Krieg? Entspannung in den internationalen Beziehungen 1911–1914, Verlag Oldenbourg, München, 2002 (ISBN 3-486-56635-0)
5. (Γερμανικά) Walter von Hueck, Hans Friedrich von Ehrenkrook, Genealogisches Handbuch des Adels, t. 75, Starke, Limburg, 1980, p.366.