Ο Αλεξάντερ Κάνινγκχαμ από το Μπλοκ (διεθνώς: Alexander Cunningham of Block, περ. 1655 – 1730) ήταν Σκωτσέζος νομικός, κλασικός επικριτής και αντίπαλος του Ρίτσαρντ Μπέντλεϋ, που έγινε επίσης διάσημος και σαν ένας από τους ισχυρότερους σκακιστές στον κόσμο.
Βιογραφικά στοιχεία
Ήταν γιος του αναθεωρητή Τζον Κάνινγκχαμ, ιδιοκτήτη της μικρής πολιτείας Μπλοκ στο Αιρσάιρ. Εκεί γεννήθηκε και ο Αλεξάντερ Κάνινγκχαμ μεταξύ 1655 και 1660. Πήρε πιθανά την εκπαίδευσή του τόσο στις Κάτω Χώρες όσο και στο Εδιμβούργο, και επιλέχθηκε από τον Ουίλιαμ Ντάγκλας (τον 1ο δούκα του Κουίνσμπερυ) ως δάσκαλος του γιου του, λόρδου Τζορτζ Ντάγκλας. Λόγω της επιρροής του στο Κουίνσμπερυ, διορίστηκε από το Στέμμα ως καθηγητής αστικού δικαίου στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου περίπου το 1698.[4]
Το 1710, όταν ο δούκας του Κουίνσμπερυ έχασε την εύνοια των άλλων ηγετών, οι δικαστές του Εδιμβούργου έκαναν χρήση του αρχαίου δικαιώματός τους και εκτόπισαν τον Κάνινγκχαμ από την καθηγεσία για να ανοίξουν δρόμο στον δικό τους υποψήφιο. Ο Κάνινγκχαμ στη συνέχεια εγκατέλειψε τη Σκωτία, και εγκαταστάθηκε στη Χάγη, όπου και έζησε με μια σύνταξη που του χορηγήθηκε από τον δούκα του Κουίνσμπερυ, αφιερώνοντας τον εαυτό του στο σκάκι, τη μελέτη κλασικών συγγραφέων και τη μελέτη του αστικού δικαίου.[4]
Σκακιστική καριέρα
Στη Χάγη ο Κάνινγκχαμ έγινε διάσημος σαν σκακιστής. Τον επισκέφθηκαν εκεί παίκτες από όλα τα μέρη της Ευρώπης, καθώς διατηρούσε καλές σχέσεις με τους πρέσβεις της Αγγλίας στη Χάγη, ειδικά με τον λόρδο του Σάντερλαντ, Τσαρλς Σπένσερ (3ος κόμης του Σάντερλαντ).[4]
Ο Κάνινγκχαμ θεωρήθηκε ως ο ισχυρότερος σκακιστής στον κόσμο για μια μεγάλη περίοδο, που ξεκινά κοντά στο 1700, και πήρε μια θέση ανάμεσα στους ανεπίσημους παγκόσμιους πρωταθλητές σκακιού, μιας και δεν υπήρχε επίσημος τίτλος την εποχή εκείνη. Διατήρησε την φήμη αυτή του παγκοσμίου πρωταθλητή μέχρι το θάνατό του το 1730.
Άμυνα Κάνινγκχαμ
| α | β | γ | δ | ε | ζ | η | θ | |
| 8 | | 8 |
| 7 | 7 |
| 6 | 6 |
| 5 | 5 |
| 4 | 4 |
| 3 | 3 |
| 2 | 2 |
| 1 | 1 |
| α | β | γ | δ | ε | ζ | η | θ | |
Η διάταξη μετά από 3...Αε7
Άμυνα Κάνινγκχαμ
Το όνομά του φέρει μια πολύ διαδεδομένη βαριάντα του αποδεκτού Γκαμπί του βασιλιά, που είναι γνωστή ως "Άμυνα Κάνινγκχαμ" (σε αλγεβρική σημειογραφία):[5]
- 1. ε4 ε5
- 2. ζ4 ε:ζ4
- 3. Ιζ3 Αε7
Η βαριάντα αυτή είναι η πιο επιθετική επιλογή των μαύρων, καθώς μπορούν να αποτρέψουν οριστικά τα λευκά από το ροκέ μετά από 4.Αγ4 Βθ4+ 5.Ρζ1, και στην περίπτωση 5.η3 ζ:η3 6.0-0 η:θ2+ 7.Ρθ1 αναγκάζουν τα λευκά για ένα τριπλό γκαμπί. Η σύγχρονη εκδοχή της ακολουθεί μια άλλη τακτική με 4...Ιζ6 5.ε5 Ιη4.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Harold Murray: A History of Chess. 1913.
- ↑ 2,0 2,1 Henry Morse Stephens: Cunningham, Alexander (1655?-1730) (DNB00).
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 112225462. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Dictionary of National Biography (1888), τόμ. 13.
- ↑ «King's Gambit Accepted, Cunningham (C35)». chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2014.
Πηγές
- Stephen, Leslie, επιμ. (1888). «Cunningham, Alexander (1655?-1730)». Dictionary of National Biography. 13. London: Smith, Elder & Co. (Κοινό κτήμα).
