Αλεξάντερ Γκομέλσκι

Αλεξάντερ Γκομέλσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	18 Ιανουαρίου 1928; Κροστάνδη
Θάνατος	16 Αυγούστου 2005; Μόσχα
Αιτία θανάτου	λευχαιμία
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	νεκροταφείο Βεγκάνκοβο
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών; Ρωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	προπονητής; προπονητής καλαθοσφαίρισης; καλαθοσφαιριστής
Περίοδος ακμής	1945 - 1953
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
Σύζυγος	Olga Gomelskaya
Τέκνα	Vladimir Gomelsky
Αδέλφια	Yevgeny Gomelsky
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	τάγμα του Ερυθρού Αστέρα; Master of Sport of the USSR, International Class (1965); τάγμα του Παράσημου της Τιμής; τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (18 Οκτωβρίου 1982); Τάγμα της Φιλίας των Λαών; Merited Coach of the USSR (1956); Τάγμα Τιμής (Ουκρανία), 3η τάξη (15 Ιανουαρίου 2003); Honored Physical Culture Worker of the Russian Federation (1993); μετάλιο για την 850η επέτειο της Μόσχας; Μετάλλιο Βετεράνου των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ; Ολυμπιακό Τάγμα (16 Ιανουαρίου 1998); μετάλλιο "Για τις άψογες υπηρεσίες" 3ης κλάσης; μετάλλιο "Για τις άψογες υπηρεσίες" 2ης κλάσης
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Αλεξάντερ Γιακόβλεβιτς Γκομέλσκι (ρωσικά: Гомельский, Александр Яковлевич, Κρονστάνδη, ΕΣΣΔ, 18 Ιανουαρίου 1928 – Μόσχα, Ρωσία, 16 Αυγούστου 2005) ήταν Σοβιετικός (από τη Ρωσία) προπονητής καλαθοσφαίρισης, εβραικής καταγωγής.^[4] Συνέδεσε το όνομά του με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του αθλήματος της Σοβιετικής Ένωσης θεωρούμενος ως ο "Πάπας" της καλαθοσφαίρισης της χώρας.

Βιογραφία

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως προπονητής το 1949 στο Λένινγκραντ με την ομάδα Σπάρτακ Λένινγκραντ. Το 1953 προσλήφθηκε στην ΑΣΚ Ρίγα, μια ομάδα του Σοβιετικού Στρατού, οδηγώντας την σε 3 τίτλους πρωταθλήματος ΕΣΣΔ και τρεις ευρωπαϊκές κατακτήσεις, από το 1958 έως και το 1960. Το 1969 μεταπήδησε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας έως το 1980, κατακτώντας με αυτήν 10 σοβιετικά πρωταθλήματα (1970–1974, 1976–1980), 2 κύπελλα (1972–1973) και επιπλέον έναν ευρωπαϊκό τίτλο στα 1971, οδηγώντας επίσης το σύλλογο σε δυο ακόμη Τελικούς, του τότε "Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης" το 1970 και το 1973.

Ο Γκομέλσκι διετέλεσε προπονητής της Εθνικής Ομάδας της ΕΣΣΔ, για 19 ολόκληρα χρόνια, οδηγώντας την σε 7 τίτλους Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων (1961, 1963, 1965, 1967, 1969, 1979 και 1981, ενώ ηττήθηκε στον τελικό του 1987 από την Εθνική Ελλάδας στην παράταση), σε δύο κατακτήσεις Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων (1967 και 1982) όπως επίσης και στο χρυσό μετάλλιο στη Ολυμπιάδα του 1988.

Ήταν ο τεχνικός της Σοβιετικής Εθνικής Ομάδας το 1972 και αναμενόταν να κοουτσάρει την ομάδα στην Ολυμπιάδα του Μονάχου, αλλά η KGB ακύρωσε το διαβατήριό του, φοβούμενη μήπως ο Γκομέλσκι, καθότι Εβραίος, επιχειρούσε να διαφύγει στο Ισραήλ.^[5]

Η σοβιετική ομάδα, οδηγούμενη αντί αυτού, από τον Βλαντιμίρ Κοντράσιν κατέκτησε εκείνη τη χρονιά το πρώτο της χρυσό μετάλλιο Ολυμπιακών Αγώνων, νικώντας στον Τελικό του τουρνουά την ομάδα των ΗΠΑ με 51–50, με αμφισβητούμενο καλάθι στη λήξη της συνάντησης του Αλεξάντερ Μπελόφ.^[6]^[7] Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Γκομέλσκι χρημάτισε πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ανέλαβε επίσης την τεχνική ηγεσία πολλών άλλων ομάδων, στην Ισπανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ.

Από το 1995 το όνομά του περιλαμβάνεται στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Το 2007, δύο χρόνια μετά το θάνατό του περιελήφθη και στο Μουσείο της FIBA (FIBA Hall of Fame). Το 2008 συμπεριλήφθηκε στους 50 σπουδαιότερους συνεισφέροντες της Ευρωλίγκα.^[8] Το ετήσιο βραβείο για τον καλύτερο προπονητή της Ευρωλίγκας φέρει επίσης την επωνυμία "Αλεξάντερ Γκομέλσκι", όπως επίσης και το Μουσείο της ΤΣΣΚΑ.^[9]