Ύμνος του Γελ ή Γελγέλ, κατά την Αγία Γραφή αλλά και την Εβραϊκή Βίβλο, είναι η δοξολογία των αγγέλων της πρώτης ταξιαρχίας των Ασωμάτων Δυνάμεων (Χερουβείμ, Σεραφείμ και Θρόνοι) προς τον Θεό και πιο συγκεκριμένα κατά τον Ιεζεκιήλ είναι ο ήχος που παράγεται απο τους τροχούς των Χερουβείμ.[1][2]
Οταν τα Χερουβίμ επροχωρούσαν και επορεύοντο προς τας τέσσαρας διευθύνσεις, δεν εστρέφοντο προς μίαν εκάστην διεύθυνσιν. Εκινούντο προς οποιανδήποτε κατεύθυνσιν, χωρίς να στρέφουν τα πρόσωπα των κατά την κίνησιν της κατευθύνσεως αυτής. Τα πλευρά των, τα χέρια των, αι πτέρυγές των και οι τροχοί ήσαν γεμάτα ολόγυρα από οφθαλμούς. Και τα τέσσαρα είχαν τους τροχούς των. Ηκουα δε εγώ μίαν φωνήν, να ονομάζη του τροχούς τούτους Γελγέλ, δηλαδή ταχείς.[2]
- Ιεζεκιήλ 10:11-13
Λοιπές δοξολογίες
Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρονται τρείς ως οι κύριες δοξολογίες των Αγγέλων:
- 1η Ταξιαρχία: Χερουβείμ, Σεραφείμ και Θρόνοι, ψάλλουν τον Ύμνο του Γελ
- 2η Ταξιαρχία: Κυριότητες, Δυνάμεις και Εξουσίες, ψάλλουν το Άγιος, Άγιος, Άγιος ή αλλιώς Τρισάγιος Ύμνος ("Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού" όπου είναι και ο ψαλμός που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ως ο ψαλμός που άκουσε ο Προφήτης Ησαίας στον πρόναο του Ναού του Σολομώντα)[3]
Παραπομπές