Η μητέρα του δημιούργησε την κομητεία της Βουργουνδίας και την παραχώρησε στον Όθωνα-Γουλιέλμο (982), στην συνέχεια κληρονόμησε το δουκάτο της Βουργουνδίας και το Σον από τον θετό του πατέρα Ερρίκο Α΄ τον Μέγα, που απεβίωσε χωρίς δικά του παιδιά.[6] Ο Όθων-Γουλιέλμος νυμφεύτηκε (975 - 980) την Ερμεντρούδη του Ρουσί, εγγονή από μητέρα της αδελφής τού Όθων Α΄ της Γερμανίας Ζέρμπερας της Σαξονίας. Με τον γάμο αυτό δημιουργήθηκε ένα δίκτυο συμμαχίας ανάμεσα στους Γάλλους, τους Γερμανούς, τους Βουργούνδιους και τους Καταλανούς.[7]
Προσάρτηση του δουκάτου στο στέμμα
Το δουκάτο της Βουργουνδίας προσαρτήθηκε στο στέμμα της Γαλλίας από τον Ροβέρτο τον Ευλαβή (1004). Ο Όθων-Γουλιέλμος ήθελε να μείνει κυρίαρχος των εδαφών του γι'αυτό εξεγέρθηκε εναντίον του αυτοκράτορα Ερρίκου Β΄ (1016). Το γεγονός αυτό έγινε μετά την υποταγή του Ροδόλφου Γ΄ της Βουργουνδίας, του τελευταίου βασιλιά του Αρλ στον Ερρίκο στο Στρασβούργο, με τον θάνατο τού Όθωνα-Γουλιέλμου η κυριαρχία του δουκάτου έπεσε στα χέρια των Γερμανών αυτοκρατόρων.[8]
Ο Όθων-Γουλιέλμος νυμφεύτηκε σε προχωρημένη ηλικία για δεύτερη φορά την Αδελαΐδα, που μερικοί ιστορικοί την ταυτίζουν με την Αδελαΐδα του Ανζού,[10] αλλά η ταυτότητά της παραμένει υπό αμφισβήτηση.[11]
Πρόγονοι
Πρόγονοι του Όθωνα-Γουλιέλμου κόμη της Βουργουνδίας
↑W. Scott Jessee, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, Ca. 1025-1098 (USA: The Catholic University of America Press. 2000), p. 15
↑ 6,06,1Detlev Schwennicke, Europaische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europaischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984), Tafel 59
↑Constance Brittain Bouchard, Those of My Blood: Creating Noble Families in Medieval Francia (Philadelphia: The University of Pennsylvania Press, 2001), p. 50
↑David Douglas, 'Some Problems of Early Norman Chronology', The English Historical Review, Vol. 65, No. 256, (Jul., 1950), p. 298
↑Constance Brittain Bourchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1188, (Cornell University Press, 1987), 33.
↑Detlev Schwennicke, Europaische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europaischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984), Tafel 116
↑Thierry Stasser, "Adelaide d'Anjou, sa famille, ses unions, sa descendance - Etat de las question", Le Moyen Age 103 (1997): 9-52
Πηγές
Christian Settipani, La Noblesse du Midi Carolingien (Prosopographia et Genealogica 5, 2004)
Constance Brittain Bourchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1188, (Cornell University Press, 1987)
Constance B. Bouchard, 'The Origins of the French Nobility: A Reassessment', The American Historical Review, Vol. 86, No. 3 (Jun., 1981)
David Douglas, 'Some Problems of Early Norman Chronology', The English Historical Review, Vol. 65, No. 256, (Jul., 1950)
Detlev Schwennicke, Europaische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europaischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984)
Thierry Stasser, "Adelaide d'Anjou, sa famille, ses unions, sa descendance - Etat de las question", Le Moyen Age 103 (1997)
W. Scott Jessee, Robert the Burgundian and the Counts of Anjou, Ca. 1025-1098 (USA: The Catholic University of America Press. 2000)