Έριχ Φρομ

Έριχ Φρομ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Erich Fromm (Γερμανικά)
Γέννηση	23  Μαρτίου 1900[1][2][3] Φραγκφούρτη[4][5][6]
Θάνατος	18  Μαρτίου 1980[1][2][3] Μουράλτο
Υπηκοότητα	Γερμανική Αυτοκρατορία, Δημοκρατία της Βαϊμάρης, Γερμανία και Ελβετία
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φραγκφούρτης, Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Γνωστός για	The Art of Loving, Man for himself, To Have or to Be?, Psychoanalysis and Religion, The Anatomy of Human Destructiveness, The Art of Listening και Escape from Freedom
Σύζυγος	Frieda Fromm-Reichmann
Βραβεύσεις	Ουμανιστής της χρονιάς (1966), βραβείο Νέλλυ Ζαχς (1979) και Goethe Plaque of the City of Frankfurt (1978)
Ιστοσελίδα
https://fromm-online.org
Έριχ Φρομ στην IMDb
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	φιλοσοφία, κοινωνική ψυχολογία, ψυχανάλυση, κοινωνική φιλοσοφία, ηθική, φιλοσοφία της θρησκείας, κοινωνιολογία και ψυχολογία
Ιδιότητα	διδάσκων πανεπιστημίου, κοινωνιολόγος, ψυχαναλυτής, συγγραφέας, ψυχολόγος, φιλόσοφος και οικονομολόγος
Ακαδημαϊκός τίτλος	διδάκτωρ φιλοσοφίας
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Έριχ Φρομ (Erich Fromm, 23 Μαρτίου 1900 - 18 Μαρτίου 1980) ήταν Γερμανός ψυχολόγος,ψυχαναλυτής, κοινωνιολόγος, ανθρωπιστής και φιλόσοφος. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ψυχολόγους του 20ου αιώνα.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη το 1900 και απεβίωσε στην Ελβετία το 1980. Ξεκίνησε να πραγματοποιεί ψυχανάλυση ως μαθητής του Σίγκμουντ Φρόυντ, αλλά σύντομα διαφώνησε μαζί του σε κάποια σημεία και ακολούθησε ξεχωριστή πορεία. Εγκατέλειψε τη Ναζιστική Γερμανία το 1933 και εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ έχοντας ήδη αποκτήσει μεγάλη φήμη, σαν σπουδαίος ψυχαναλυτής. Αρχικά, γίνεται μέλος του διδακτικού προσωπικού του πανεπιστημίου Κολούμπια το 1934, ενώ το 1941 έγινε μέλος του διδακτικού προσωπικού του κολεγίου Μπένινγκτον στο Βερμόντ και το 1951 διορίζεται καθηγητής Ψυχανάλυσης στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού. Από το 1957 μέχρι και το 1961 ήταν ταυτόχρονα καθηγητής και στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, αλλά τελικά επέστρεψε στην Νέα Υόρκη το 1962, ως καθηγητής Ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Υπήρξε υπέρμαχος της μαρξιστικής σκέψης^[7], στην οποία πάντως άσκησε κριτική, κυρίως στην πρακτική της εφαρμογή^[8][9][10]. Προσπάθησε επίσης να την ενώσει με τη Φροϋδική σκέψη.^[11]

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119036723. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. (Αγγλικά) SNAC. w63f4pkn. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
6. (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118536389. Ανακτήθηκε στις 18  Νοεμβρίου 2024.
7. «rizospastis.gr - Αντιφασιστική Τέχνη στη ναζιστική Γερμανία». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2015. 
8. «ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ: Ο ΜΑΡΞ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΞΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ». halastor.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2015. 
9. «Ο σπουδαίος ψυχαναλυτής και διανοητής Έριχ Φρομ». Newsbeast.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2015. 
10. «Έριχ Φρομ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2015. 
11. «Έριχ Φρομ, 1900-1980 (Erich Fromm)». Τμήμα έρευνας της Νέας Ακρόπολης | Πολιτιστικός και Φιλοσοφικός οργανισμός. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2015.