Έντμοντ Ο'Mπράιεν

Έντμοντ Ο'Mπράιεν
Ο Ο'Mπράιεν σε σκηνή από την ταινία Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου.
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Edmond O'Brien (Αγγλικά)
Γέννηση	10 Σεπτεμβρίου 1915 (1915-09-10) Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη
Θάνατος	9 Μαΐου 1985 (69 ετών) Καλιφόρνια
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Χόλι Κρος
Εθνικότητα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ! Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Κολούμπια, Πανεπιστήμιο του Φόρνταμ[1] και Neighborhood Playhouse School of the Theatre[2]
Ιδιότητα	ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός[3], παραγωγός ταινιών[4] και σκηνοθέτης κινηματογράφου
Σύζυγος	Νάνσι Κέλι (1941–1942) και Olga San Juan (1948–1976)
Τέκνα	Μπρένταν Ο'Μπράιεν
Αδέλφια	Λίαμ Ο'Μπράιεν
Είδος τέχνης	Γουέστερν
Βραβεύσεις	Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου (1954), Χρυσές Σφαίρες και Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[5]
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Με τον Τζον Γκίλγκουντ (δεξιά) στην ταινία Ιούλιος Καίσαρας (1953)

Ο Έντμοντ Ο'Mπράιεν (Αγγλικά: Edmond O'Brien), (10 Σεπτεμβρίου 1915^[6] – 9 Μαΐου 1985) ήταν Αμερικανός ηθοποιός που εμφανίστηκε σε περισσότερες από 100 ταινίες από τη δεκαετία του 1940 έως τη δεκαετία του 1970. Έλαβε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου και την αντίστοιχη Χρυσή Σφαίρα Β' Ανδρικού Ρόλου για τον υποστηρικτικό του ρόλο στην ταινία Η ξυπόλητη κόμισσα. Κέρδισε επίσης μια δεύτερη Χρυσή Σφαίρα και μια άλλη υποψηφιότητα για Όσκαρ για τις Επτά ημέρες του Μαΐου (1964).

Άλλες αξιοσημείωτες ταινίες του περιλαμβάνουν: Ο καμπούρης της Παναγίας των Παρισίων (1939), Οι δολοφόνοι (1946), Διπλή ζωή (1947), Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου (1949), Ο δολοφόνος της λεωφόρου (1953), Ιούλιος Καίσαρας (1953) και η Άγρια συμμορία (1969).

Πρώτα χρόνια

Γεννημένος στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης,^[7] ήταν το έβδομο και μικρότερο παιδί της Άγκνες (το γένος Μπάλντουιν) και του Τζέιμς Ο'Mπράιεν. Οι γονείς του ήταν ιθαγενείς των Ταλόου, της Κομητείας Γουοτερφόρντ της Ιρλανδίας.^[8] Όταν ήταν τεσσάρων ετών, ο πατέρας του Ο'Mπράιεν πέθανε.

Καριέρα

Ο Ο'Mπράιεν ως έφηβος, έπαιξε σε θεατρικές παραγωγές με ερασιτεχνικές ομάδες. Σπούδασε ηθοποιός στο Neighborhood Playhouse School στη Νέα Υόρκη με υποτροφία κολλεγίου. Ενώ προσπαθούσε να βρει ρόλους, εργάστηκε ως υπάλληλος τραπεζών πριν έρθει στο Μπρόντγουεϊ μέσω μικρών επαρχιακών θιάσων. Το 1937 έγινε μόνιμο μέλος του Θιάσου Μέρκιουρι του Όρσον Γουέλς με τον οποίο εμφανίστηκε στο ραδιόφωνο και στις θεατρικές σκηνές.

Ο πρώτος του ρόλος στον κινηματογράφο δόθηκε το 1938 στη ταινία Αθώος στα κάτεργα. Πήρε μέρος σε περισσότερες από 100 ταινίες ως ηθοποιός χαρακτήρων και ως επί το πλείστον έπαιξε αντιήρωες στους πρωταγωνιστικούς ρόλους που υποδύθηκε. Με τον ρόλο του ως εκπρόσωπος δημοσίων σχέσεων στην ταινία Η ξυπόλητη κόμισσα, έλαβε το βραβείο Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου και ήταν για άλλη μια φορά υποψήφιος το 1964 με την ταινία Οι επτά ημέρες του Μαΐου.^[9] Εκτός από τους ρόλους του στον κινηματογράφο, ο Ο'Mπράιεν σκηνοθέτησε επίσης ταινίες για δολοφονίες και ανθρώπινες παγίδες.

Στη δεκαετία του 1960 έπαιζε ολοένα και περισσότερο πρωταγωνιστικούς ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές, συμπεριλαμβανομένων των σειρών Σαμ Μπενέντικτ και Το μακρύ καυτό καλοκαίρι. Παρά μια σοβαρή ασθένεια, συνέχισε να εργάζεται και στη δεκαετία του 1970.

Προσωπική ζωή

Ο Ο'Mπράιεν έκανε δυο γάμους. Από το 1941 έως το 1942 ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Νάνσι Κέλλυ^[10] και από το 1948 εως το 1976 με την τραγουδίστρια Όλγκα Σαν Χουάν με την οποία απέκτησε και τρία παιδιά: τη Μαρία (* 1950), τον Μπρένταν (* 1962) και την Μπρίτζετ. Ο σεναριογράφος και παραγωγός της τηλεόρασης Λιάμ Ο'Mπράιεν (1913-1996) ήταν αδελφός του.

Ύστερα χρόνια και θάνατος

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Ο'Mπράιεν αρρώστησε από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Σε μια συνέντευξη του 1983, η κόρη του Μαρία θυμάται να βλέπει τον πατέρα της με ζουρλομανδύα στο Νοσοκομείο Βετεράνων: «Φώναζε. Ήταν βίαιος. Θυμάμαι να παρατηρώ πόσο αδύνατος είχε γίνει. Δεν το ξέραμε, γιατί για αρκετά χρόνια κοιμόταν με όλα τα ρούχα του. Τον είδαμε λίγο αργότερα που περπατούσε σαν όλες τις άλλες χαμένες ψυχές εκεί».^[11]

Ο Έντμοντ Ο'Mπράιεν πέθανε στις 9 Μαΐου 1985, στο Σανατόριο Σαιντ Ερν στο Ίνγκλγουντ της Καλιφόρνιας, λόγω επιπλοκών από τη νόσο του Αλτσχάιμερ σε ηλικία 69 ετών.^[7] Είναι θαμμένος στο Κοιμητήριο του Τιμίου Σταυρού στο Κάλβερ Σίτι της Καλιφόρνιας.^[11]

Λεωφόρος της Δόξας

Για τη συμβολή του στη βιομηχανία του κινηματογράφου, ο Έντμοντ Ο'Mπράιεν έχει ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στην οδό Βιν 1725, και ένα δεύτερο αστέρι στο 6523 στη Λεωφόρο του Χόλυγουντ για τη συμβολή του στην τηλεόραση. Και τα δύο αστέρια του απονεμήθηκαν στις 8 Φεβρουαρίου 1960.^[12]

Βιβλιογραφία

Sculthorpe, Derek (4 Μαρτίου 2018). Edmond O'Brien: Everyman of Film Noir. McFarland & Co. ISBN 978-1-4766-7443-8. 

Παραπομπές

1. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
2. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
3. (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1099987113. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2020.
4. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
5. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
6. Fisher, Scott M. (June 2016). «Edmond O'Brien: "I Should Have Liked to Create Lastingly"». Classic Images (492): 68–77. 
7. «Edmond O'Brien, Actor, Dies at 69». The New York Times: σελ. D22. May 10, 1985. https://www.nytimes.com/1985/05/10/arts/edmond-o-brien-actor-dies-at-69.html. Ανακτήθηκε στις 26 March 2020. 
8. «Famous Film Star Visits Ancestral Town». Dungarvan Leader and Southern Democrat 17 (867): σελ. 4. 6 August 1955. http://snap.waterfordcoco.ie/collections/enewspapers/dungarvan_leader/1955/DUNGARVAN_LEADER_08_AUG_06.PDF. Ανακτήθηκε στις 26 March 2020. 
9. «Edmond O'Brien». Oscars.org. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
10. Vosburgh, Dick (20 January 1995). «Obituary: Nancy Kelly». The Independent. https://www.independent.co.uk/news/people/obituary-nancy-kelly-1568843.html. Ανακτήθηκε στις 4 July 2015. 
11. Baker, Bob (10 Μαΐου 1985). «Versatile Character Actor Edmond O'Brien, 69, Dies». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
12. «Edmond O'Brien». Hollywood Walk of Fame. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος
• Έντμοντ Ο'Mπράιεν στην IMDb