Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: κακομεταφρασμένο λήμμα
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.
Το Ένας Υπέροχος Άνθρωπος (Αγγλικά: A Beautiful Mind) είναι Αμερικανική βιογραφική δραματική ταινία παραγωγής 2001, σε σκηνοθεσία του Ρον Χάουαρντ και σενάριο του Ακίβα Γκόλντσμαν. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο Ένας Υπέροχος Άνθρωπος της Σίλβιας Νασάρ, που εκδόθηκε το 1995.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις ΗΠΑ στις 21 Δεκεμβρίου 2001. Έλαβε θετικές κριτικές και προτάθηκε για 8 βραβεία Όσκαρ κερδίζοντας τελικά 4, μεταξύ των οποίων και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η ταινία βραβεύτηκε επιπλέον με 4 Χρυσές Σφαίρες και με 2 Βραβεία BAFTA.
Ωστόσο, η ταινία έχει επικριθεί από κάποιους, συμπεριλαμβανομένων και της οικογένειας του Τζον Νας, για τις ιστορικές ανακρίβειες που έχει σχετικά με την ζωή του. [1]
Περίληψη
1947. Ο Τζον Νας γίνεται δεκτός στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Μαζί του έγινε δεκτός και ο Μάρτιν Χάνσεν για την περίφημη υποτροφία Carnegie για τα μαθηματικά. Σε μια δεξίωση, συναντά μια ομάδα άλλων υποσχόμενων μεταπτυχιακών φοιτητών μαθηματικών και επιστημών, τους Ρίτσαρντ Σολ, Μπέντερ και Έινσλεϊ. Συναντά επίσης τον συγκάτοικο του Τσάρλς Χέρμαν, φοιτητή λογοτεχνίας. Ο Τζον βρίσκεται κάτω από μεγάλη πίεση καθώς θέλει να αναπτύξει τη δική του πρωτότυπη ιδέα.
Η έμπνευσή του έρχεται όταν αυτός και οι συνάδελφοί του μεταπτυχιακοί φοιτητές συζητούν πώς να προσεγγίσουν μια παρέα κοριτσιών σε ένα μπαρ. Ο Χάνσεν αναφέρει τον Άνταμ Σμιθ και υποστηρίζει «κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του», αλλά ο Τζον υποστηρίζει ότι μια προσέγγιση συνεργασίας θα οδηγούσε σε καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Ο Τζον αναπτύσσει μια νέα ιδέα της δυναμικής διοίκησης και δημοσιεύει ένα άρθρο για αυτό. Με την ιδέα αυτή, του προσφέρεται μια θέση διδάκτορα στο MIT, όπου τον συνοδεύουν ο Σολ και ο Μπέντερ.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο Τζον καλείται στο Πεντάγωνο να σπάσει τις κρυπτογραφημένες εχθρικές τηλεπικοινωνίες. Ο Τζον μπορεί να αποκρυπτογραφήσει τον κώδικα διανοητικά, με την έκπληξη άλλων αποκωδικοποιητών. Θεωρεί τα τακτικά του καθήκοντα στο MIT μη ενδιαφέροντα και κάτω από τα ταλέντα του, γι' αυτό είναι στην ευχάριστη θέση να του δοθεί νέα αποστολή από τον μυστηριώδη επόπτη, Γουίλιαμ Πάρκερ του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρέπει να αναζητήσει μοτίβα σε περιοδικά και εφημερίδες για να ανατρέψει μια σοβιετική πλοκή. Ο Τζον γίνεται όλο και πιο εμμονικός για την αναζήτηση αυτών των κρυμμένων μοτίβων και πιστεύει ότι ακολουθείται όταν παραδίδει τα αποτελέσματά του σε ένα μυστικό γραμματοκιβώτιο.
Εν τω μεταξύ, μια μαθήτρια του, η Αλίσια Λαρντέ, τον καλεί σε δείπνο, και οι δύο τους ερωτεύονται. Σε μια επίσκεψη στο Πρίνστον, ο Τζον βλέπει τον Τσάρλι και την ανιψιά του, Μαρσί. Ο Τζον αρχίζει να φοβάται για τη ζωή του, αφού είδε μια ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ Πάρκερ και σοβιετικών πρακτόρων, αλλά ο Πάρκερ τον εκβιάζει να παραμείνει στην αποστολή του. Παράλληλα με τα καθήκοντά του ως επίτιμος λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, ο Τζον προσπαθεί να εγκαταλείψει ανθρώπους που πιστεύει ότι είναι ξένοι Ρώσοι πράκτορες, με επικεφαλής τον Δρ. Ρόσεν. Μετά τη διάτρηση του Ρόσεν σε μια προσπάθεια να φύγει, ο Τζον είναι νωθώς κατασταλμένος και στέλνεται σε μια ψυχιατρική κλινική που πιστεύει ότι διευθύνεται από τους Σοβιετικούς.
Ο Δρ. Ρόσεν λέει στην Αλίσια ότι ο Τζον έχει παρανοϊκή σχιζοφρένεια και ότι ο Τσάρλς, η Μαρσί και ο Πάρκερ υπάρχουν μόνο στη φαντασία του. Η Αλίσια ερευνά και τελικά αντιμετωπίζει τον Τζον με τα μη κλειστά έγγραφα που είχε παραδώσει στο μυστικό γραμματοκιβώτιο. Ο Τζον λαμβάνει μια σειρά θεραπειών σοκ ινσουλίνης και τελικά απελευθερώνεται. Απογοητευμένος από τις παρενέργειες του αντιψυχωτικού φαρμάκου που παίρνει, που τον καθιστά ληθαργικό και αδιάφορο, σταματά κρυφά το παίρνει. Αυτό προκαλεί μια υποτροπή και συναντά ξανά τον Πάρκερ.
Λίγο αργότερα, η Αλίσια ανακαλύπτει ότι ο Τζον εργάζεται και πάλι για την "ανάθεση" του. Συνειδητοποιώντας ότι έχει υποτροπιάσει, η Αλίσια τρέχει στο σπίτι και βρίσκει το μωρό της βυθισμένο στη μπανιέρα. Ο Τζον ισχυρίζεται ότι ο Τσάρλς παρακολουθούσε το μωρό. Η Αλίσια καλεί τον Δρ. Ρόσεν, αλλά ο Τζον πιστεύει ότι ο Πάρκερ προσπαθεί να την σκοτώσει. Πηγαίνει για να σπρώξει το Πάρκερ μακριά και χτυπά κατά λάθος την Αλίσια και το μωρό και τους ρίχνει στο έδαφος. Καθώς η Αλίσια φεύγει από το σπίτι με το μωρό τους, ο Τζον μπαίνει μπροστά από το αυτοκίνητο της Αλίσια και την ικετεύει να μείνει. Ο Τζον της λέει ότι συνειδητοποιεί ότι δεν έχει δει ποτέ την ηλικία της Μαρσί, αν και την έχει γνωρίσει εδώ και τρία χρόνια. Τελικά δέχεται ότι ο Πάρκερ και άλλες μορφές είναι ψευδαισθήσεις. Ενάντια στη συμβουλή του Δρ. Ρόσεν, ο Τζον αποφασίζει να μην ξαναπάρει τα φάρμακά του, πιστεύοντας ότι μπορεί να χειριστεί τα συμπτώματα του. Η Αλίσια αποφασίζει να μείνει και να τον υποστηρίξει σε αυτό.
Ο Τζον επιστρέφει στο Πρίνστον και προσεγγίζει τον παλαιό αντίπαλό του, τον Χάνσεν, καθώς τώρα είναι επικεφαλής του τμήματος μαθηματικών. Δίνει στον Τζον την άδεια να βγει από τη βιβλιοθήκη και να ελέγξει τις τάξεις. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, ο Τζον μαθαίνει να αγνοεί τις ψευδαισθήσεις του. Στα τέλη της δεκαετίας του '70, του επιτρέπεται να διδάξει πάλι.
Το 1994, ο Τζον κερδίζει το Βραβείο Νόμπελ Μνήμης στα Οικονομικά για το επαναστατικό του έργο για τη «θεωρία των παιγνίων» και τιμάται από τους συναδέλφους του καθηγητές. Η ταινία τελειώνει καθώς ο Τζον, η Αλίσια, και ο γιος τους φεύγουν από την αίθουσα απονομής στη Στοκχόλμη. Ο Τζον βλέπει τον Τσάρλς, την Μαρσί και τον Πάρκερ να στέκονται σε μία πλευρά και να τον παρακολουθούν.
